Η κλιματική αλλαγή επηρέασε και επιδείνωσε τις καταστροφικές πλημμύρες του Ιουλίου στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, αλλά ήταν μόνο ένας παράγοντας της καταστροφής. Δύο ημέρες με ρεκόρ βροχής και επακόλουθες πλημμύρες ποταμών έφεραν καταστροφές σε μέρη του Βελγίου και της Γερμανίας, κοστίζοντας τη ζωή σε περισσότερους από 200 ανθρώπους.
Η κλιματική αλλαγή επηρέασε και επιδείνωσε τις καταστροφικές πλημμύρες του Ιουλίου στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, αλλά ήταν μόνο ένας παράγοντας της καταστροφής. Δύο ημέρες με ρεκόρ βροχής και επακόλουθες πλημμύρες ποταμών έφεραν καταστροφές σε μέρη του Βελγίου και της Γερμανίας, κοστίζοντας τη ζωή σε περισσότερους από 200 ανθρώπους.
Ακόμα και πριν το νερό «στεγνώσει» από τις πόλεις όπου είχε παρασύρει αυτοκίνητα, σπίτια και ζωές, πολλοί πολιτικοί - συμπεριλαμβανομένης της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν - δήλωσαν ότι η Ευρώπη υπέστη κλιματική καταστροφή.
Την Τρίτη, 39 επιστήμονες από την υπηρεσία World Weather Attribution (WWA) υποστήριξαν αυτούς τους πολιτικούς ισχυρισμούς. Είπαν ότι οι επιπλέον 1,2 βαθμοί με τους οποίους οι άνθρωποι είχαν θερμάνει τον πλανήτη από τη Βιομηχανική Επανάσταση κατέστησαν πιθανότερα γεγονότα όπως οι πλημμύρες του φετινού καλοκαιριού μεταξύ 20 % και 900 %. Η αύξηση της έντασης των βροχοπτώσεων επεκτάθηκε επίσης σε μεγάλο εύρος: μεταξύ 3 % και 19 %.
Με ή χωρίς την επίδραση της κλιματικής αλλαγής, ήταν ένα μαζικό και πολύ σπάνιο γεγονός, είπαν οι επιστήμονες. Αυτή η ποσότητα βροχής θα έπεφτε σε οποιαδήποτε τοποθεσία στη βορειοδυτική Ευρώπη κατά μέσο όρο μία φορά κάθε τέσσερις αιώνες, διαπιστώθηκε η μελέτη. Ο ποταμός Αρ στη Γερμανία έφτασε για τελευταία φορά σε παρόμοιο επίπεδο το 1804.
«Οι ακραίες βροχοπτώσεις ξεπέρασαν σχεδόν όλα όσα ξέραμε στην περιοχή εκείνη πριν», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Enno Nilson από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Υδρολογίας. Αλλά παράγοντες όπως η βροχή που πέφτει επίσης σε ήδη εμποτισμένο έδαφος, σε μια περιοχή όπου οι φυσικές αντιπλημμυρικές προστασίες έχουν αφαιρεθεί για τη γεωργία ή την αστική ανάπτυξη, έκαναν τις πλημμύρες χειρότερες.
Η μελέτη αντικατοπτρίζει πρόσφατα ευρήματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, η οποία ανέφερε ότι η κλιματική αλλαγή ήταν ο κύριος παράγοντας στην αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων, συμπεριλαμβανομένων των έντονων βροχοπτώσεων.
Άλλοι παράγοντες
Η Λίντα Σπέιτ, υδρολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη. θεωρεί πως ακόμη και χωρίς το μέγιστο 19 % επιπλέον βροχοπτώσεων που αποδίδεται σε ένα θερμότερο κλίμα, «εάν αυτή η ποσότητα βροχοπτώσεων έπεφτε, τότε περιμένω ότι θα προκληθούν μεγάλες ζημιές από πλημμύρες ανεξάρτητα».
Ενώ η μελέτη του WWA επικεντρώθηκε στην επίδραση του κλίματος στις βροχοπτώσεις, δήλωσε η Χάνα Κλόουκ, ερευνήτρια φυσικών καταστροφών και απειλών στο ίδιο Πανεπιστήμιο, οι θανατηφόρες πλημμύρες «προκαλούνται από ένα συνδυασμό καιρού, συνθηκών των ποταμών, εδαφών και βλάστησης και το πού βρίσκονται οι άνθρωποι και πώς ανταποκρίνονται ».
Ενώ οι πολιτικοί τόνισαν την ανάγκη να γίνουν περισσότερα για την κλιματική αλλαγή αμέσως μετά τις πλημμύρες, η Κλόουκ και άλλοι ρωτούσαν γιατί αγνοήθηκαν τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης.
«Είναι ζωτικής σημασίας να τονίσουμε πώς η κλιματική αλλαγή καθιστά πλημμύρες και άλλες επιπτώσεις στους ανθρώπους πιο πιθανές», είπε. «Αλλά είναι σημαντικό να μην χρησιμοποιήσουμε την κλιματική αλλαγή ως δικαιολογία για αδράνεια. Άτομα, τοπικές αρχές και κυβερνήσεις εξακολουθούν να έχουν τη δύναμη να κάνουν συγκεκριμένες αλλαγές που μπορούν να σώσουν ζωές και να προστατεύσουν την περιουσία από τις χειρότερες επιπτώσεις των πλημμυρών. Το να κατηγορούμε άλλους πολύ μακριά, ή πολύ παλιά, για αυτά τα προβλήματα δείχνει αποποίηση ευθυνών».
naftemporiki.gr με πληροφορίες από το Politico