Η αρχηγός της εθνικής ομάδας καλαθοσφαίρισης με αμαξίδιο του Αφγανιστάν, η Νιλοφάρ Μπαγιάτ, αφού κατάφερε να διαφύγει από τη χώρα της και βρήκε καταφύγιο στην Ισπανία, απηύθυνε έκκληση στη διεθνή κοινότητα να μην εγκαταλείψει τους Αφγανούς «γιατί οι Ταλιμπάν δεν έχουν αλλάξει».
Η αρχηγός της εθνικής ομάδας καλαθοσφαίρισης με αμαξίδιο του Αφγανιστάν, η Νιλοφάρ Μπαγιάτ, αφού κατάφερε να διαφύγει από τη χώρα της και βρήκε καταφύγιο στην Ισπανία, απηύθυνε έκκληση στη διεθνή κοινότητα να μην εγκαταλείψει τους Αφγανούς «γιατί οι Ταλιμπάν δεν έχουν αλλάξει».
«Θέλουμε από τα Ηνωμένα Έθνη, από όλες τις χώρες, να βοηθήσουν το Αφγανιστάν», τόνισε η 28χρονη μπασκετμπολίστρια, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Μπιλμπάο, σε συνεργασία με την ισπανική Επιτροπή Αρωγής στους Πρόσφυγες.
Μαζί με τον σύζυγό της, τον Ραμές, η Νιλοφάρ έφτασε στη Μαδρίτη την περασμένη Παρασκευή, χάρη στην αερογέφυρα που έστησε η Ισπανία. Από εκεί, συνέχισε για το Μπιλμπάο όπου ελπίζει ότι θα ξαναπαίξει μπάσκετ «το συντομότερο δυνατόν».
Σήμερα, θυμήθηκε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τις φρικτές ημέρες και ώρες που προηγήθηκαν της αναχώρησής της από την Καμπούλ.
«Την ημέρα που είδα τους Ταλιμπάν γύρω από το σπίτι μου, πανικοβλήθηκα, άρχισα να σκέφτομαι τι θα απογίνω εγώ και η οικογένειά μου (…) Θα μπορούσαν να με σκοτώσουν, επειδή εμφανίζομαι σε πολλά βίντεο στα οποία μιλάω για τους Ταλιμπάν, για το μπάσκετ, για τη συμμετοχή μου σε πορείες γυναικών στο Αφγανιστάν», είπε μιλώντας αγγλικά.
Η πρώην φοιτήτρια της Νομικής αποφάσισε τότε να φύγει για το αεροδρόμιο της Καμπούλ, όπου η πρεσβεία της Ισπανίας την διαβεβαίωσε ότι θα της εξασφάλιζε μια θέση σε ένα αεροπλάνο.
Εκεί, μέσα στο χάος και το γενικευμένο πανικό, «μίλησα στους Ταλιμπάν για πρώτη φορά», είπε. «Μας χτύπησαν, εμένα και τον σύζυγό μου (…) Έκλαψα πολύ, όχι επειδή μας χτύπησαν» αλλά σκεπτόμενη «τι θα έκαναν στη χώρα μας», πρόσθεσε.
Αφού έμεινε για δύο ημέρες στο αεροδρόμιο, χωρίς να έχει κάπου να κοιμηθεί και χωρίς φαγητό, μπόρεσε να επιβιβαστεί με τον σύζυγό της στο δεύτερο ισπανικό στρατιωτικό αεροσκάφος που θα αναχωρούσε από την Καμπούλ για το Ντουμπάι.
Η Νιλοφάρ δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεχάσει τους Ταλιμπάν: έχασε το πόδι της όταν ήταν δύο ετών, όταν μια ρουκέτα έπληξε το σπίτι της οικογένειάς της, σκοτώνοντας τον αδελφό της και τραυματίζοντας τον πατέρα της. Οι Ταλιμπάν «κατέστρεψαν όλα εκείνα για τα οποία εργάστηκα τόσο σκληρά τα τελευταία χρόνια», υπογράμμισε.
«Δεν υπάρχει ελπίδα»
«Είμαι η καλύτερη απόδειξη ότι οι Ταλιμπάν είναι επικίνδυνοι. Δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει ελπίδα», συνέχισε.
Για τη Νιλοφάρ, αυτό που απομένει τώρα είναι το μπάσκετ και μέσω αυτού θα προσπαθήσει να ξεχάσει, έστω και για λίγο, τον εφιάλτη: «όταν είμαι στο γήπεδο, όταν παίζω μπάσκετ, ξεχνάω όσα συμβαίνουν στη χώρα μου αλλά και ότι έχω μια αναπηρία», εξήγησε.
Η 28χρονη ενδιαφέρθηκε για την καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο όταν είδε κάποιους άνδρες να ασχολούνται με αυτό το σπορ. Η ίδια έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση μιας γυναικείας ομάδας στο Αφγανιστάν, παρά τις επιφυλάξεις πολλών, σε μια χώρα όπου πολλοί άνθρωποι έμειναν ανάπηροι έπειτα από κάποια βομβιστική επίθεση ή από πολιομυελίτιδα.
Η Νιλοφάρ Μπαγιάτ έφτασε στην Ισπανία χάρη στην παρέμβαση ενός φίλου της, ενός Ισπανού δημοσιογράφου. Επέλεξε να εγκατασταθεί στο Μπιλμπάο μαζί με τον 27χρονο σύζυγό της, τον Ραμές Ναΐκ Ζάι, που είναι και ο ίδιος μέλος της εθνικής ομάδας μπάσκετ του Αφγανιστάν. Αποκάλυψε μάλιστα ότι είχε πολλές προτάσεις για να παίξει σε ισπανικές ομάδες και ελπίζει ότι θα βρεθεί σύντομα στο παρκέ, παίζοντας για την Bidaideak Bilbao BSR.