Νέα θεωρία συνδέει τις συνθήκες που επέτρεψαν στην ζωή να ανθίσει στον πλανήτη μας με την ταχύτητα περιστροφής της.
Οι επιστήμονες αναζητούν εναγωνίως στοιχεία για την παρουσία της ζωής στην Γη τόσο όσον αφορά το πότε έκανε την εμφάνιση της αλλά και τις συνθήκες που έπαιξαν ρόλο στην εμφάνιση και εξέλιξη της. Στο τραπέζι έχουν πέσει πολλές θεωρίες τόσο για την προέλευση όσο και για τις συνθήκες που της επέτρεψαν να ακμάσει.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν παρουσιάζουν μια νέα θεωρία η οποία εξηγεί το πώς αυξήθηκαν τα επίπεδα του οξυγόνου στην Γη γεγονός καταλυτικό για την εξέλιξη της ζωής. Η παρουσία του οξυγόνου στον πλανήτη μας αποτελεί επίσης αντικείμενο διαχρονικών ερευνών αφού η παρουσία του είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ζωή.
Οι ερευνητές στην νέα μελέτη υποστηρίζουν ότι πριν από περίπου 2,4 δισ. έτη η Γη μείωσε την ταχύτητα της περιστροφής γύρω από τον άξονα της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει η διάρκεια της μέρας και οι περισσότερες ώρες ηλιοφάνειας επέτρεψαν σε κάποια βακτήρια να αρχίσουν να παράγουν μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν πειράματα στα οποία εξέθεσαν σε συνεχές φως βακτήρια που υπήρχαν την επίμαχη χρονική περίοδο στην Γη και διαπίστωσαν ότι αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής οξυγόνου.
«Ένα διαρκές ερώτημα στις επιστήμες της Γης είναι το πώς η ατμόσφαιρα του πλανήτη απέκτησε το οξυγόνο του και πότε τα επίπεδα του αυξήθηκαν. Η μελέτη μας δείχνει ότι η περιστροφή της Γης, με άλλα λόγια η διάρκεια της μέρας, μπορεί να είχε σημαντική επίπτωση στο πότε και το πώς αυξήθηκε το οξυγόνο στην Γη» αναφέρει ο Γκρέγκορι Ντικ, γεωμικροβιολόγος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν εκ ων επικεφαλής της μελέτης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές η ταχύτητα περιστροφής της Γης πριν από 2,4 δισ. έτη ήταν τέτοια που η μέρα διαρκούσε μόλις έξι ώρες. Τα επίπεδα του οξυγόνου τότε ήταν μηδαμινά κάνοντας απαγορευτική την ύπαρξη χλωρίδας και πανίδας. Η μείωση της ταχύτητας της περιστροφής του πλανήτη οδήγησε στην επέκταση της μέρας στις 24 ώρες που διατηρήθηκε στην συνέχεια μέχρι και σήμερα.