Δαγκώνει τα χείλη, βγάζει χαρτομάντιλο, σκουπίζει τον ιδρώτα, στρίβει το χαρτομάντιλο, το ανοίγει, το τραβά, το ξαναστρίβει. Μην είναι νευρικός; Παίζουν τα μάτια του, παίζουν τα χέρια του, παίζουν οι ώμοι του, παίζουν τα πόδια του. Είναι νευρικός, ψάχνει το αντισηπτικό, έχει και πιστοποιητικό.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Δαγκώνει τα χείλη, βγάζει χαρτομάντιλο, σκουπίζει τον ιδρώτα, στρίβει το χαρτομάντιλο, το ανοίγει, το τραβά, το ξαναστρίβει. Μην είναι νευρικός; Παίζουν τα μάτια του, παίζουν τα χέρια του, παίζουν οι ώμοι του, παίζουν τα πόδια του. Είναι νευρικός, ψάχνει το αντισηπτικό, έχει και πιστοποιητικό.
Ποιος φορά μάσκα, ποιος δεν φορά, και αν δεν φορά γιατί δεν φορά, την έβγαλε για να πιει μια γουλιά, να φάει μια μπουκιά, ή την ξέχασε μες στην καλοκαιρινή ανεμελιά; Αν φορά, γιατί τη φορά, αφού δεν είναι υποχρεωτική; Να έχει άραγε εμβολιαστεί κι αν έχει, γιατί με τη μάσκα έχει τόσο δεσμευτεί; Μα, ακούει και το αμερικανικό CDC, η μάσκα σε κλειστούς χώρους, για εμβολιασμένο ή μη, δεν είναι επιλογή. Αν δεν έχει εμβολιαστεί, γιατί δεν έχει εμβολιαστεί;
Μήπως, τώρα, που κόλλησε και ο εμβολιασμένος αντιπρόεδρος, αλλά πλέον απύρετος, πειστεί; Έχεις τρελαθεί; Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πάρτι καλά κρατεί. Φυσικά, θα «κάτσει σπίτι, θα αράξει σπίτι», αλλά όσοι συνάντησε, «είναι εμβολιασμένοι ευτυχώς, και βάσει πρωτοκόλλου», μόνο εάν νοσήσουν καραντίνα θα εκτίσουν. Μέχρι τρεις φορές μικρότερη η πιθανότητα να κολλήσουν, ύστερα από δύο δόσεις, αλλά πόσες πιθανότητες δίνετε όλοι να παραλογίσουν;
«Ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βγάζει το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα, ανοίγει το μικρό τσαντάκι, βγάζει ένα καθρεφτάκι, κλείνει το μικρό τσαντάκι, ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βάζει μέσα το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα. Κοιτάζεται λίγο στο καθρεφτάκι. Κι ύστερα ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βγάζει το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα, ανοίγει το μικρό τσαντάκι, βάζει μέσα το καθρεφτάκι, κλείνει το μικρό τσαντάκι, ανοίγει την μεγάλη τσάντα, βάζει μέσα το μικρό τσαντάκι, κλείνει την μεγάλη τσάντα».
Ανοίγεις τη μεγάλη εικόνα και πετιούνται μικρές, θολώνουν καθρεφτάκια, κλείνεις κουτάκια, ξεπετιούνται άλλα, χάνεις την μπάλα. Λάθος μηνύματα, πομπώδη συνθήματα, ενημέρωση που χάνεται στα κύματα. Είναι τέτοια η σύγχυση, ώστε κάποιοι νομίζουν ότι το πιστοποιητικό είναι πιο ισχυρό από τον ιό. Έχω πιστοποιητικό, είμαι άτρωτος θαρρώ και ελεύθερα στα σουαρέ κυκλοφορώ; Είναι τέτοια η σύγχυση, ώστε μοιάζει να έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι είμαστε στο έλεος της τύχης. Καλημέρα και καλή τύχη με της ανοσίας τα τείχη.