Ανάμεσα στον Nicolas Sarkozy και τον Francois Bayrou, οι οποίοι είναι αντίθετοι με την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. και την Segolene Royal, η οποία δήλωσε στις 16 Μαρτίου, ότι «η Τουρκία δεν πληροί σήμερα τις προϋποθέσεις και ότι απαιτείται μία παύση της διεύρυνσης, έτσι ώστε να λειτουργήσει σωστά η Ευρώπη», η Αγκυρα τρέφει ελάχιστες ψευδαισθήσεις, σχετικά με την υποστήριξη του μελλοντικού γάλλου προέδρου.
«Εάν είχα την δυνατότητα να ψηφίσω, δεν θα επέλεγα κανένα από τους τρεις υποψηφίους», ανέφερε εμπιστευτικά στην εφημερίδα «La Croix», στις αρχές Ιανουαρίου, Τούρκος διπλωμάτης.
Τα σχόλια, που αφορούν στον Nicolas Sarkozy και στον Francois Bayrou περιστρέφονται γύρω από ένα ερώτημα: ποιός από τους δύο θα έκανε λιγότερο κακό στην Αγκυρα; Σύμφωνα με τον Cengiz Aktar, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά την γαλλική πολιτική ζωή «ο Francois Bayrou είναι ένθερμος φιλοευρωπαίος, είναι όμως πεπεισμένος ότι η Τουρκία δεν έχει θέση στην Ευρώπη. Είναι, εκ πεποιθήσεως αντίθετος με την ένταξη της Τουρκίας».
Οσον αφορά στον Nicolas Sarkozy, ο οποίος μπορεί να επαναλαμβάνει την αντίθεσή του για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., θεωρείται όμως από την Τουρκία ως ο πιο ρεαλιστής. «Εάν έλθει στην εξουσία θα προσαρμοστεί», αναφέρει ο δημοσιογράφος της καθημερινής εφημερίδας «Sabah», Erdal Safak. Οπως και στην περίπτωση της Angela Merkel, η οποία είναι αρχικά ήταν αντίθετη με την ένταξη της Τουρκίας, στη συνέχεια όμως αναγκάστηκε να ακολουθήσει την πολιτική των προκατόχων της.
Ο Cengiz Aktar υπογραμμίζει δύο στοιχεία του Nicolas Sarkozy: το γεγονός ότι είναι ατλαντιστής, γεγονός που μπορεί να τον ωθήσει να ακολουθήσει τις συμβουλές των ΗΠΑ υπέρ της Αγκυρας, καθώς και το γεγονός, ότι τον μεγάλωσε ο παππούς του, ο οποίος ήταν Εβραίος της Θεσσαλονίκης, που αποτελούσε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως το 1912. «Ο Nicolas Sarkozy είναι πράγματι ευαίσθητος γι' αυτήν την περιοχή».
Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, δεν προβλέπεται ταχεία βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στην Γαλλία και την Τουρκία μετά την υπογραφή συμφωνίας συνεργασίας με την Κύπρο και την ψήφιση, σε πρώτη ανάγνωση, της πρότασης νόμου, η οποία ποινικοποιεί την άρνηση της αρμένικης γενοκτονίας. Ο Nicolas Sarkozy δεν υποστηρίζει αυτό το νόμο, η Ségolène Royal, όμως, υπενθύμισε ότι σε περίπτωση νίκης της θα διατηρούσε την ίδια πορεία σε αυτό το θέμα. Η αναχώρηση και μόνο του Jacques Chirac, «ο οποίος είναι πραγματικός φίλος της Τουρκίας», σύμφωνα με τον Erdal Safak, φαίνεται να λυπεί πραγματικά τους Τούρκους, διότι θεωρείται ως ένας από τους συντελεστές της επισημοποίησης της τούρκικης υποψηφιότητας.
LA CROIX