H στατιστική έχει γίνει φίλη του καρδιακή. Η παράστασή του στους NBA Finals ήταν μοναδική. Πολλά έχουν γραφτεί για τη σπάνια ευελιξία του κορμιού του, παρά τα 211 εκατοστά του ύψους του, για το εντυπωσιακό άνοιγμα των χεριών του και για τον πρωτοφανή διασκελισμό του, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
H στατιστική έχει γίνει φίλη του καρδιακή. Η παράστασή του στους NBA Finals ήταν μοναδική. Πολλά έχουν γραφτεί για τη σπάνια ευελιξία του κορμιού του, παρά τα 211 εκατοστά του ύψους του, για το εντυπωσιακό άνοιγμα των χεριών του και για τον πρωτοφανή διασκελισμό του.
Άλλα τόσα για το παραμύθι της ζωής του, που είχε πολλούς δράκους, αλλά και happy end ή για το ταλέντο του παιδιού που εμφανίστηκε «από το πουθενά» και μέσα σε οκτώ χρόνια ζει το μπασκετικό «ωσαννά». Το περιοδικό ΤΙΜΕ ήδη από το 2017 το προχωράει. «Ηγέτης της επόμενης γενιάς», ένας από τους ανθρώπους που θα λάμψουν στο διεθνές στερέωμα - και όχι μόνο στο παρκέ.
Το 2020, πριν ακόμη κλείσει τα 26 του χρόνια, τον συμπεριλαμβάνει στους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους του κόσμου. Το περιοδικό ζήτησε από τον θρύλο του ΝΒΑ Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (έξι φορές πρωταθλητή, τη μία μάλιστα με τους Μιλγουόκι Μπακς) να μιλήσει για τον ηγέτη των Ελαφιών. «Ο Πολ Σάιμον τραγουδούσε κάποτε ότι “κάθε γενιά στέλνει έναν ήρωα στα μουσικά τσαρτ”. Το ίδιο ισχύει και στον αθλητισμό. Κάθε γενιά βρίσκει έναν αθλητή που ενσωματώνει όλες τις αρετές: αφοσίωση, συγκέντρωση, εξαιρετική αποδοτικότητα και μεγαλείο υπό πίεση… Ένας ήρωας, όμως, είναι κάτι παραπάνω από ρεκόρ. Ο Γιάννης αποτελεί παράδειγμα, επειδή ορθώνει ανάστημα για τα πιστεύω του. (σ.σ.: αναφέρεται στη στάση του ενάντια στην αστυνομική βία, ξεσηκώνοντας ένα κύμα διαδηλώσεων και αναβολών αγώνων σε όλο το ΝΒΑ). Μια φορά ρώτησα τον Γιάννη τι σημαίνει το όνομά του και μου απάντησε “το στέμμα έχει έρθει”».
Το στέμμα ήρθε. «Θα το ξανακάνουμε», υποσχέθηκε, κρατώντας την κούπα. Η αφοσίωση πάλι εδώ. Πληθυντικός αριθμός, πάνω από το «εγώ».
Πώς τόσο νέος έχει χειραγωγήσει τόσο αποτελεσματικά τον εγωισμό; «Νομίζω ότι η απάντηση έχει να κάνει με τη ζωή την ίδια. Όταν επικεντρώνεσαι στις επιτυχίες σου, όταν κολλάς με το παρελθόν, αυτός που μιλάει είναι ο εγωισμός. Από την άλλη, όταν εστιάζεις στο μέλλον, σε κυριεύει η έπαρση: στο επόμενο παιχνίδι θα κάνω αυτό, εκείνο, το άλλο. Εγώ προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο παρόν. Αυτό είναι σεμνότητα. Θεωρώ ότι είχα ανθρώπους στη ζωή μου που με βοήθησαν σε αυτό. Αλλά αυτή είναι μια δεξιότητα την οποία προσπαθώ να τελειοποιήσω. Και μέχρι στιγμής αυτή η αντίληψη δείχνει να λειτουργεί, συνεπώς δεν πρόκειται να την εγκαταλείψω». Το πιστεύουμε, χωρίς να εξαρτούμε την πίστη από τις επιδόσεις ή ακόμα και από ωφελιμιστικούς υπολογισμούς για τον Γιάννη μας. Τον πιστεύουμε, γιατί είναι τόσο φωτεινός. Τα όνειρα κατοικούν στο φως.