Ομάδα κυβερνητικών ερευνητών στην Κίνα αποκάλυψε το σχέδιο για έναν πυρηνικό αντιδραστήρα για εμπορική χρήση ο οποίος, σύμφωνα με δημοσίευμα της South China Morning Post, προορίζεται να είναι ο πρώτος στον κόσμο που δεν χρειάζεται νερό για ψύξη- κάτι που θα επέτρεπε την εγκατάσταση και χρήση του σε απομακρυσμένες, ερημικές περιοχές προκειμένου να παρέχει ενέργεια για πιο πυκνοκατοικημένες ζώνες.
Ομάδα κυβερνητικών ερευνητών στην Κίνα αποκάλυψε το σχέδιο για έναν πυρηνικό αντιδραστήρα για εμπορική χρήση ο οποίος, σύμφωνα με δημοσίευμα της South China Morning Post, προορίζεται να είναι ο πρώτος στον κόσμο που δεν χρειάζεται νερό για ψύξη- κάτι που θα επέτρεπε την εγκατάσταση και χρήση του σε απομακρυσμένες, ερημικές περιοχές προκειμένου να παρέχει ενέργεια για πιο πυκνοκατοικημένες ζώνες.
Οι αντιδραστήρες τηγμένου άλατος, που λειτουργούν με υγρό θόριο αντί για ουράνιο, θεωρείται επίσης ότι θα είναι ασφαλέστεροι από ό,τι οι «συμβατικοί» αντιδραστήρες, καθώς σε περίπτωση διαρροής το λιωμένο θόριο ψύχεται και στερεοποιείται γρήγορα, με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται πολύ λιγότερη ραδιενέργεια στο περιβάλλον.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι εργασίες κατασκευής του πρώτου αντιδραστήρα για εμπορική χρήση θα έχουν ολοκληρωθεί ως το 2030, και η κυβέρνηση της χώρας σχεδιάζει να κατασκευάσει πολλαπλούς αντιδραστήρες στις ερήμους και τις πεδιάδες της κεντρικής και της δυτικής Κίνας. Επίσης, ενδεχομένως να επιδιωχθεί και κατασκευή κάποιων σε χώρες οι οποίες συνεργάζονται με τη Λαϊκή Δημοκρατία στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Belt and Road, καθώς, αντίθετα με το ουράνιο, το θόριο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.
«Οι μικρής κλίμακας αντιδραστήρες έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα...μπορούν να παίξουν ρόλο- κλειδί στη μελλοντική μετάβαση προς την καθαρή ενέργεια. Αναμένεται μικρής κλίμακας αντιδραστήρες να αρχίσουν να χρησιμοποιούνται ευρέως μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια» ανέφεραν ο καθηγητής Γιαν Ρούι και συνάδελφοί του, από το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Φυσικής της Σαγκάης, σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο κινεζικό επιστημονικό περιοδικό Nuclear Techniques. «Ένας αντιδραστήρας τηγμένου άλατος έχει το πλεονέκτημα να είναι πολλαπλών χρήσεων, μικρού μεγέθους και ευέλικτος. Είναι εύκολο να σχεδιαστεί ως αντιδραστήρας μικρής κλίμακας. Τα τελευταία χρόνια οι δυνατότητες των μικρής κλίμακας αντιδραστήρων τηγμένου άλατος έχουν προκαλέσει διεθνές ενδιαφέρον».
Σύμφωνα με τα σχέδια της κυβέρνησης, αντιδραστήρες στο αραιοκατοικημένο δυτικό τμήμα της χώρας θα παρέχουν ενέργεια στην πυκνοκατοικημένη ανατολή, σε συνδυασμό με εγκαταστάσεις ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Επίσης, η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως πηγή ενέργειας για πολεμικά πλοία.
Το 2011 το Πεκίνο ενέκρινε την κατασκευή του πρωτότυπου TMSR (Thorium Molten Salt Reactor) στη Βουβέι, πόλη στην επαρχία Γκανσού. Το πρωτότυπο είναι σε θέση να παράγει μόνο δύο megawatts, ωστόσο εάν το εγχείρημα στεφθεί με επιτυχία θα πρόκειται για σημαντική εξέλιξη. Ο αντιδραστήρας για εμπορική χρήση που έχουν σχεδιάσει ο Γιαν και οι συνάδελφοί του θα μπορεί να παράγει μέχρι και 100 MW- λιγότερο από έναν αντιδραστήρα ουρανίου, μα αρκετά για την ηλεκτροδότηση μιας σύγχρονης κατοικημένης περιοχής με 100.000 κατοίκους. Ο ίδιος ο αντιδραστήρας θα έχει ύψος μόλις τρία μέτρα και πλάτος 2,5- αν και οι εγκαταστάσεις θα χρειάζονται και άλλα είδη εξοπλισμού, όπως τουρμπίνες.
Το όλο σύστημα λειτουργεί περνώντας το θόριο μέσα από τον αντιδραστήρα, ώστε να συμμετέχει σε μια αλυσιδωτή αντίδραση, και μεταφέροντας τη θερμότητα σε γεννήτρια ατμού πριν επιστρέψει στον αντιδραστήρα για έναν νέο κύκλο. Θεωρείται ασφαλέστερο από τη συμβατική πυρηνική τεχνολογία, επειδή σε περίπτωση ατυχήματος το τηγμένο άλας θα πέσει σε υπόγεια δεξαμενή. «Λόγω του υψηλού σημείο τήξης του...το τηγμένο άλας θα ψυχθεί γρήγορα και θα στερεοποιηθεί...αποτρέποντας την περαιτέρω έκλυση ραδιενέργειας στο περιβάλλον» έγραψαν οι ερευνητές.
Σημειώνεται πως η Κίνα έχει κάποια παό τα μεγαλύτερα κοιτάσματα θορίου στον κόσμο, που, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, επαρκούν για να καλύψουν τις ενεργειακές της ανάγκες για 20.000 χρόνια.