Στο καινούργιο λεύκωμα με τίτλο «Dads (Μπαμπάδες)», ο Βέλγος φωτογράφος Bart Heynen προσφέρει μια ιδιωτική και τρυφερή ματιά σε σχεδόν 50 οικογένειες, κεφαλές των οποίων είναι δύο άντρες. Μια ματιά η οποία ευγενικά αλλά ουσιαστικά υπονομεύει τις κρατούσες αντιλήψεις -βλ. στερεότυπα- της πατρότητας.
Στο καινούργιο λεύκωμα με τίτλο «Dads (Μπαμπάδες)», ο Βέλγος φωτογράφος Bart Heynen προσφέρει μια ιδιωτική και τρυφερή ματιά σε σχεδόν 50 οικογένειες, κεφαλές των οποίων είναι δύο άντρες. Μια ματιά η οποία ευγενικά αλλά ουσιαστικά υπονομεύει τις κρατούσες αντιλήψεις -βλ. στερεότυπα- της πατρότητας.
Το ταξίδι του Heynen για να δημιουργήσει αυτά τα φωτογραφικά πορτρέτα ξεκίνησε το 2016 ενώ παρακολουθούσε την ομιλία με την οποία η Χίλαρι Κλίντον παραδέχθηκε την ήττα της στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Αποφάσισε να είναι ο ίδιος η αλλαγή την οποία ήθελε να δει στον κόσμο και άρχισε να προσπαθεί να επικοινωνήσει με γκέι γονείς για να εξερευνήσει ένα νέο μοντέλο πατρότητας που εισάγεται πλέον.
«Όπως και τους περισσότερους γκέι πατεράδες, εμένα με μεγάλωσαν στρέιτ γονείς», γράφει. «Ορισμένα μοντέλα ρόλων και καθήκοντα των γονιών εκτυλίσσονταν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Και κατά συνέπεια, όχι, η μαμά μου δεν έπαιζε ποδόσφαιρο μαζί μας ενώ ο πατέρας μου ήταν απασχολημένος με τη διακόσμηση του σπιτιού. Βεβαίως, τα πράγματα εξελίχθηκαν, αλλά η αληθινή ισότητα απέχει από το να είναι πραγματικότητα στην ανατροφή παιδιών από στρέιτ γονείς».
Στις σελίδες του λευκώματος, το οποίο εξέδωσε ο Οίκος powerHouse Books, ο Heynen μας επιτρέπει να ρίξουμε ματιά σε μια συμβίωση απελευθερωμένη από τους ρόλους που ορίζει κοινωνικά το φύλο, με τους μπαμπάδες ελεύθερους να ασχολούνται με τα παιδιά τους λειτουργώντας σε κάθε επίπεδο.
Στο «Dads», ο φωτογράφος θυμάται μια καθοριστική στιγμή συνειδητοποίησής του όταν άκουσε έναν φίλο του γιου του να ρωτάει τον γιο του: «Πού είναι η μαμά σου;» Ο γιος του Heynen εξήγησε στον φίλο του: «Δεν έχω μητέρα. Έχω έναν πατερούλη (“papa”, στο κείμενο) κι έναν μπαμπάκα (“daddy”)».