Η αποκατάσταση αυτή, 29,8 εκατομμυρίων δολαρίων, που χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτη χορηγό -έναν Οίκο πολυτελών υποδημάτων, έφτασε στο δεύτερο μέρος της, που ολοκληρώθηκε αποκαλύπτοντας τις δαιδαλώδεις σήραγγες, στις οποίες οι μονομάχοι περνούσαν τον χρόνο της προετοιμασίας τους πριν μπουν στη μάχη, αλλά και τους χώρους που φιλοξενούσαν τα ζώα.
Η αποκατάσταση του Κολοσσαίου έχει προκαλέσει σεισμό στην Ιταλία, με την προσθήκη ενός πατώματος στη αρένα ενός από τα πιο διάσημα και δημοφιλή μνημεία της Ρώμης να προκαλεί «κολοσσιαίες» αντιπαραθέσεις για το αισθητικό αποτέλεσμα.
Το επιχείρημα της αποκατάστασης -που σκέπασε με ένα πάτωμα όλη την αρένα του Κολοσσαίου- ήταν πως το κοινό θα μπορούσε να απολαύσει τον χώρο όπως οι μονομάχοι.
Το «πάκτωμα» του χώρου δεν άρεσε σε πολλούς Ρωμαίους που είδαν την κίνηση μόνο ως μοχλό τουριστικής εκμετάλλευσης, καλύπτοντας με περίεργο τρόπο έναν αρχαιολογικό τόπο που αξίζει να τον δει κάποιος στη μορφή που έχει.
Η αποκατάσταση αυτή, 29,8 εκατομμυρίων δολαρίων, που χρηματοδοτήθηκε από ιδιώτη χορηγό -έναν Οίκο πολυτελών υποδημάτων, έφτασε στο δεύτερο μέρος της, που ολοκληρώθηκε αποκαλύπτοντας τις δαιδαλώδεις σήραγγες, στις οποίες οι μονομάχοι περνούσαν τον χρόνο της προετοιμασίας τους πριν μπουν στη μάχη, αλλά και τους χώρους που φιλοξενούσαν τα ζώα.
Στη συνέντευξη Τύπου για την ολοκλήρωση του δεύτερου σταδίου των αποκαταστάσεων του μνημείου σχετικά με την περιοχή Hypogea, όπως λέγονται τα υπόγεια μονοπάτια, παρουσιάστηκε η νέα τους μορφή, με ξύλινους διαδρόμους μήκους 525 μέτρων σε όλη την υπόγεια κατασκευή, που την καθιστούν προσβάσιμη σε τουρίστες και άλλους επισκέπτες, για πρώτη φορά στην -σχεδόν 2.000 ετών- ιστορία του μνημείου.
Η Alfonsina Russo -διευθύντρια του Κολοσσαίου, χαρακτήρισε την υπογαία «ένα μνημείο μέσα σε ένα μνημείο» και εξήγησε ότι το τμήμα που άνοιξε πρόσφατα θα βοηθήσει στην αποκάλυψη των μυστικών του χώρου -τόσο στους ακαδημαϊκούς όσο και στο κοινό. «Κάθε πέτρα εδώ είναι μάρτυρας όλων όσων συνέβησαν στη μεγάλη αρένα του Κολοσσαίου, από τα εγκαίνιά του, το 80 μ.Χ., έως την τελική του παράσταση το 523 μ.Χ.» είπε.
Μια ομάδα περίπου 80 εμπειρογνωμόνων, συμπεριλαμβανομένων αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, συντηρητών, μηχανικών και γεωλόγων, συμμετείχαν στην προσπάθεια αποκατάστασης, η οποία ξεκίνησε το 2018, ενώ ήδη έχει καθαριστεί και η πρόσοψη του μνημείου.
Ουκ ολίγες αντιδράσεις είχε και η ιδιωτική χορηγία, όταν ανακοινώθηκε πριν από δέκα χρόνια, με την αντιπολίτευση τότε να τονίζει ότι η πολιτιστική κληρονομιά και τα ιδιωτικά χρήματα δεν πρέπει να συνδυάζονται. Ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσεσκίνι υποστήριξε ότι το δημόσιο και οι ιδιώτες όταν θέλουν να κάνουν κάτι μαζί, πράγματα μπορούν να συμβούν.
Η κατασκευή στο Κολοσσαίο ξεκίνησε το 72 μ.Χ. υπό τον αυτοκράτορα Βεσπασιανό και ολοκληρώθηκε, περίπου, οκτώ χρόνια αργότερα.
Για 450 χρόνια, το μεγαλύτερο αμφιθέατρο του κόσμου χρησίμευσε ως χώρος κυνηγιού ζώων, θεατρικών παραγωγών, μονομαχιών, τρομερών εκτελέσεων και άλλων δημόσιων θεαμάτων.
Οι πολεμιστές –τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα– περίμεναν στην υπογαία μέχρι να έρθει η σειρά τους για να εμφανιστούν μπροστά στα πλήθη, ενώ εκατοντάδες «αόρατοι» εργάτες εργάζονταν στους μηχανισμούς των υπόγειων αυτών διαδρόμων και στοών, με το φως λαμπτήρων και πυρσών.