Με ευθύνη όσων δεν χρειάζεται να αναφερθούν εδώ, η χώρα έχει εμπλακεί εδώ και μήνες σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση σχετικά με τους διαβόητους «αντιεμβολιαστές» και τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δίνουν σχεδόν «ποσοστά Τσαουσέσκου» σε όσους επιθυμούν να εμβολιαστούν και τη στιγμή που η πολιτεία δεν έχει κατορθώσει ακόμη (σχεδόν μέσα Ιουλίου!) να εμβολιάσει πλήρως όσους δηλώνουν πρόθυμοι να κάνουν το εμβόλιο, εμείς συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με τους… λιγοστούς υπόλοιπους. Τόνοι μελάνης χύνονται κάθε εβδομάδα για το αν θα πρέπει να πείσουμε τους «διστακτικούς», να απειλήσουμε τους «αδιάφορους», να δώσουμε πεσκέσι στους «νεαρούς» ή να εξαπολύσουμε πογκρόμ στους «αρνητές».
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Με ευθύνη όσων δεν χρειάζεται να αναφερθούν εδώ, η χώρα έχει εμπλακεί εδώ και μήνες σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση σχετικά με τους διαβόητους «αντιεμβολιαστές» και τον τρόπο αντιμετώπισής τους. Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις δίνουν σχεδόν «ποσοστά Τσαουσέσκου» σε όσους επιθυμούν να εμβολιαστούν και τη στιγμή που η πολιτεία δεν έχει κατορθώσει ακόμη (σχεδόν μέσα Ιουλίου!) να εμβολιάσει πλήρως όσους δηλώνουν πρόθυμοι να κάνουν το εμβόλιο, εμείς συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με τους… λιγοστούς υπόλοιπους. Τόνοι μελάνης χύνονται κάθε εβδομάδα για το αν θα πρέπει να πείσουμε τους «διστακτικούς», να απειλήσουμε τους «αδιάφορους», να δώσουμε πεσκέσι στους «νεαρούς» ή να εξαπολύσουμε πογκρόμ στους «αρνητές».
Όσο διεξάγονται αυτές οι διχαστικές συζητήσεις, η Ελλάδα φαίνεται να βιώνει ένα δεύτερο συνεχόμενο καταστροφικό καλοκαίρι σε επιδημιολογικό επίπεδο. Πέρυσι, ο ΠΟΥ προειδοποιούσε για την επάνοδο της πανδημίας, αλλά εμείς προσκαλέσαμε τον ιό στην κοινότητα με ανόητες θερινές φιέστες, πειραματικούς αλγόριθμους και αλαζονικούς κομπασμούς. Φέτος, ενώ ήταν γνωστός ο κίνδυνος των μεταλλάξεων και δεδομένο ότι η εμβολιαστική εκστρατεία δεν μπορούσε να επιτύχει το πολυπόθητο τείχος ανοσίας πριν από το φθινόπωρο, η πολιτεία αστόχησε και πάλι. Κήρυξε ακατανόητα το τέλος της «περιπέτειας», προανήγγειλε ανεδαφικά την επικείμενη επιστροφή στη δήθεν «κανονικότητα» και κατήργησε βεβιασμένα ένα πολύ αποτελεσματικό μέτρο όπως η υποχρεωτική χρήση της μάσκας προστασίας.
Κανείς δεν παραγνωρίζει βέβαια ότι τα μηνύματα περί «ασφαλούς χώρας» εστάλησαν σε μια προσπάθεια να στηριχτούν ο τουρισμός και η πολύπαθη αγορά. Τέτοιου είδους διαβεβαιώσεις, όμως, θα πρέπει να γίνονται στο πλαίσιο ενός οργανωμένου σχεδίου το οποίο θα υπολογίζει τις διακινδυνεύσεις και θα διαθέτει εναλλακτικές σε επίπεδο μέτρων και δράσεων. Δυστυχώς, η πραγματική ζωή απέδειξε ότι τέτοιο σχέδιο δεν εκπονήθηκε ούτε πέρυσι ούτε και φέτος.
Βέβαια, η έλλειψη ορθολογικού σχεδιασμού αντισταθμίζεται σε τούτα δω τα χώματα με εξαιρετικό ταλέντο στην αναζήτηση ενόχων. Με λίγα λόγια όσο δεν κάνουμε υποχρεωτικό τον σχεδιασμό θα αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για υποχρεωτικό εμβολιασμό.