Κόσμος
Τετάρτη, 02 Μαΐου 2007 18:31

Η Ε.Ε. τι θα κάνει; Το ζαπτιέ στη διαμάχη για το ντοβλέτι;

Για χρόνια οι Βρυξέλλες, ο κ. Μπλερ και οι ΗΠΑ προσπαθούν να πείσουν όσους αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την τουρκική ένταξη στην Ε.Ε. ότι η Τουρκία είναι μια όαση δημοκρατίας σε ένα μουσουλμανικό κόσμο.

Η πραγματικότητα τούς διαψεύδει. Προσθέσεις μετέωρες, δε βρήκαν το άθροισμά τους, πολλαπλασιασμοί διακόπηκαν δεν βρήκαν το γινόμενό τους. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με ενδιαφέρον τα τεκταινόμενα, η Αθήνα με προσοχή, καθώς κάθε εσωτερική αναταραχή στην Αγκυρα παραδοσιακά εξάγεται στους γείτονες, η Ε.Ε. τηρεί αποστάσεις ασφαλείας, και οι Ηνωμένες Πολιτείες απέφυγαν να καταδικάσουν ευθέως τη δήλωση των στρατηγών.

Η προσπάθεια της Τουρκίας να καθιερώσει μία φιλελεύθερη δημοκρατία, σε μία χώρα έντονα ισλαμική, έχει φθάσει σε κρίσιμη καμπή. Σε μία ώριμη δημοκρατία, η εκλογή του υποψηφίου που υποδεικνύει το κυβερνών κόμμα για την προεδρία της χώρας θα ήταν αυτονόητη εξέλιξη. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί την πλειοψηφία εδρών στο Κοινοβούλιο, ηγείται της πιο επιτυχημένης κυβέρνησης στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, και όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις παραμένει μακράν το πιο δημοφιλές στη χώρα, γι' αυτό και αναμένεται να κερδίσει εκ νέου τις βουλευτικές εκλογές. Μάλιστα κάποιοι αναλυτές εκτιμούν ότι μπορεί να εξασφαλίσει μεγαλύτερη πλειοψηφία εδρών στη νέα Εθνοσυνέλευση. Οπότε τι θα γίνει; Θα αφεθεί να εκλέξει πρόεδρο Δημοκρατίας ή θα βρεθούν σε «σημείο μηδέν» στην Τουρκία μετά από τρεις μήνες γιατί το κεφαλομάντηλο ενοχλεί τους στρατηγούς που υπερασπίζονται την τιμή του κοσμικού κράτους; Ολα τα κράτη έχουν στρατό, αλλά μήπως στην Τουρκία είναι ο στρατός που έχει κράτος;

Τον αγώνα για μια κοσμική Τουρκία δεν πρέπει να τον διεξάγουν οι ψηφοφόροι; Είναι ρεαλιστικό ένα θεοκρατικό, σουνιτικό κράτος στην Τουρκία;

Κι έτσι για άλλη μία φορά ανακύπτει -για όσους δεν εθελοτυφλούν- το ερώτημα, εάν η χώρα αυτή, υπ' αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες -δημοκρατία υπό κηδεμονία του στρατού, και γενικότερα του ατατουρκικού καθεστημένου- είναι όντως δυνατόν να είναι ώριμη για ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.

Η Ε.Ε. τι θα κάνει; Θα παριστάνει το ζαπτιέ στη διαμάχη για το ντοβλέτι;

K.T.