Πρόκειται για ένα άγνωστο είδος δεινοσαύρου μήκους 30 μέτρων και ύψους 6,5 μέτρων που ζούσε στην Αυστραλία.
Ένα γιγάντιο άγνωστο είδος δεινοσαύρου μήκους 30 μέτρων και ύψους 6,5 μέτρων που ζούσε στην Αυστραλία ανακάλυψαν ειδικοί δυο μουσείων της νησιωτικής ηπείρου. Τα τελευταία 10-15 χρόνια συντελείται μια μεγάλη επανάσταση στον τομέα της παλαιοντολογίας.
Η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας και η ανάπτυξη νέων μεθόδων ταυτοποίησης απολιθωμάτων και ευρημάτων σε συνδυασμό με την συνεχή χρηματοδότηση ανασκαφών φέρνει συνεχώς στο φως τα απολιθώματα άγνωστων μέχρι ειδών δεινοσαύρων. Αποκαλύπτονται επίσης νέες πτυχές για τα ανατομικά ή βιολογικά χαρακτηριστικά δεινοσαύρων που γνωρίζαμε την ύπαρξη τους αλλά και για τον τρόπο που ζούσαν.
Την ίδια στιγμή όλες αυτές οι νέες τεχνολογίες και μέθοδοι έχουν επιτρέψει στους ειδικούς να ανοίγουν συρτάρια και αποθήκες όπου βρίσκονται αρχειοθετημένα και σε πολλές περιπτώσεις εντελώς ξεχασμένα χιλιάδες απολιθώματα δεινοσαύρων που ανακαλύφθηκαν από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και πολύ πρόσφατα αλλά δεν έχει καταστεί εφικτή η ταυτοποίηση τους. Με την βοήθεια των νέων εργαλείων που έχουν στην διάθεση τους οι επιστήμονες διαπιστώνουν την προέλευση των άγνωστης ταυτότητας απολιθωμάτων.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση απολιθωμάτων που ανακαλύφθηκαν στην Αυστραλία το 2007 τα οποία αποφάσισαν να μελετήσουν ειδικοί του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Eromanga και του Μουσείου του Κουίνσλαντ. Όπως διαπίστωσαν τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα άγνωστο είδος δεινοσαύρου το οποίο ονομάστηκε «Australotitan cooperensis» και είναι ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος που πάτησε το πόδι του στην Αυστραλία. Ο δεινόσαυρος που του έδωσαν το παρατσούκλι «νότιος τιτάνας» ζούσε στην νησιωτική ήπειρο πριν από 96 εκατ. έτη, είχε μήκος 30 μέτρων, ύψος 6,5 μέτρα και βάρος 74 τόνων.
«Για να είμαστε βέβαιοι ότι επρόκειτο για νέο είδος έπρεπε να συγκρίνουμε τα απολιθώματα του με εκείνα όλων των μεγάλων δεινοσαύρων που έχουν εντοπιστεί στην Αυστραλία αλλά και παγκοσμίως. Ήταν μια χρονοβόρος και πολύ επίπονη προσπάθεια» αναφέρει ο Σκοτ Χόκναλ, παλαιοντολόγος του Μουσείου του Κουίνσλαντ που ήταν ο επικεφαλής της έρευνας.