Χθες καταγράφηκαν στην Ελλάδα ακόμη 56 θάνατοι από την πανδημία. Η τραγική αυτή επίδοση έφερε τη χώρα μας στις 20 χειρότερες θέσεις στον κόσμο σε ημερήσιο αριθμό θανάτων. Θα περίμενε κανείς ότι αυτό το στατιστικό στοιχείο θα προκαλούσε σκέψεις για επανεξέταση κάποιων από τα μέτρα γενικής χαλάρωσης που τέθηκαν σε εφαρμογή τις προηγούμενες εβδομάδες. Τουναντίον.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Χθες καταγράφηκαν στην Ελλάδα ακόμη 56 θάνατοι από την πανδημία. Η τραγική αυτή επίδοση έφερε τη χώρα μας στις 20 χειρότερες θέσεις στον κόσμο σε ημερήσιο αριθμό θανάτων. Θα περίμενε κανείς ότι αυτό το στατιστικό στοιχείο θα προκαλούσε σκέψεις για επανεξέταση κάποιων από τα μέτρα γενικής χαλάρωσης που τέθηκαν σε εφαρμογή τις προηγούμενες εβδομάδες. Τουναντίον.
Μέλος της επιτροπής λοιμωξιολόγων παραδέχτηκε μεν ότι η πορεία μείωσης των κρουσμάτων ανακόπηκε μετά το Πάσχα (όταν τέθηκε δηλαδή σε εφαρμογή το άνοιγμα οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων), αλλά φάνηκε να δυσκολεύεται να συνδέσει αίτιο και αποτέλεσμα - τουλάχιστον δημοσίως. «Τα κρούσματα δεν μειώνονται με τον ρυθμό που θα θέλαμε» αρκέστηκε να σημειώσει...
Με τη δήλωση αυτή, όμως, αναγνώρισε ουσιαστικά τον βολονταρισμό που διακρίνει την τελευταία περίοδο τη στάση της Πολιτείας απέναντι στην πανδημία. Την αντίληψη δηλαδή ότι τα πράγματα θα εξελίσσονται διαρκώς σύμφωνα με τη θέλησή μας, ανεξάρτητα από τους περιορισμούς και τις συνθήκες που επικρατούν στον πραγματικό κόσμο.
«Θα θέλαμε» λοιπόν τα επιδημιολογικά δεδομένα να βελτιώνονται με ταχύτητα παρά το γεγονός ότι κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να συμβεί το αντίθετο. Απελευθερώσαμε μαζικά, ασυντόνιστα και άκαιρα πλείστες δραστηριότητες, δώσαμε την εσφαλμένη εντύπωση στον κόσμο ότι «τελειώνει η πανδημία» και ανοίξαμε από νωρίς τις πύλες του μαζικού τουρισμού από χώρες που παλεύουν ακόμη με τη νόσο. Και βέβαια αφήνουμε ανεύθυνα να εννοηθεί ότι «όπου να ‘ναι» χτίζεται το τείχος ανοσίας με τον εμβολιασμό, παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχει λάβει τις δύο δόσεις μόλις το 17% του πληθυσμού (από το 60% - 70% που απαιτείται).
Αξίζει εδώ όμως μια διευκρίνιση.
Ο βολονταρισμός αυτός δεν είναι πραγματικός, αλλά επικοινωνιακός.
Τόσο τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής όσο και τα αρμόδια πολιτικά στελέχη που λαμβάνουν τις τελικές αποφάσεις γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα επιδημιολογικά δεδομένα δεν δικαιολογούσαν το άνοιγμα.
Προχώρησαν, όμως, σε αυτό για λόγους «πολιτικού» και οικονομικού κόστους. Τουλάχιστον ας μην καμώνονται τώρα ότι πέφτουν και από τα σύννεφα.