Ένας από τους ανώτερους ηγέτες της Σιγκαπούρης δήλωσε την Πέμπτη ότι απαιτείται περισσότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών ώστε να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία του νέου κορωνοϊού.
Ένας από τους ανώτερους ηγέτες της Σιγκαπούρης δήλωσε την Πέμπτη ότι απαιτείται περισσότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών ώστε να τεθεί υπό έλεγχο η πανδημία του νέου κορωνοϊού.
Η μάχη κατά της παγκόσμιας κρίσης επωφελήθηκε από το μηχανισμό Covax, την πρωτοβουλία που έχει στόχο τη διασφάλιση δίκαιης και ισότιμης πρόσβασης για κάθε χώρα στον κόσμο, και το Gisaid , τη γενετική βάση δεδομένων ανοιχτής πρόσβασης, αλλά τέτοια παραδείγματα δεν είναι αρκετά, δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Χενγκ Σουί Κιτ.
«Αυτά αποτελούν φωτεινά σημεία της παγκόσμιας συνεργασίας. Αλλά δεν είναι επαρκή », δήλωσε ο Χενγκ στο 26ο Διεθνές Συνέδριο για το Μέλλον της Ασίας.
«Όλες οι χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων μας στην Ασία, πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο στην καταπολέμηση της πανδημίας», πρόσθεσε.
Όπως είπε, οι χώρες πρέπει να προωθήσουν τη χρηματοδότηση και να αποκτήσουν πρόσβαση σε προμήθειες, να υποστηρίξουν την παραγωγή και τη διανομή εμβολίων και να συνεργαστούν με πολυμερείς τράπεζες ανάπτυξης για να επεκτείνουν την υποστήριξη σε χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο.
«Εάν δεν εντείνουμε την παγκόσμια συνεργασία για τον περιορισμό του ιού, ενδέχεται να παγιδευτούμε σε έναν φαύλο κύκλο ατελείωτων κυμάτων μόλυνσης», δήλωσε ο Χενγκ.
Σημείωσε επίσης ότι κάθε νέο κύμα του Covid-19 είχε ως αποτέλεσμα νέα, δυνητικά πιο μολυσματικά και θανατηφόρα στελέχη, υπονομεύοντας τα υπάρχοντα μέτρα και εμβόλια και οδηγώντας σε νέες lockdowns και άλλες διαταραχές στην καθημερινή ζωή.
Ο Χενγκ είπε ότι ανησυχεί επίσης ότι η ένταση ΗΠΑ-Κίνας υπονομεύει την παγκόσμια συνεργασία. «Η τρέχουσα παγκόσμια τάξη υπόκειται όλο και περισσότερο υπό πίεση [αλλά] ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας είναι εδώ για να μείνει για το άμεσο μέλλον».
Όπως ανέφερε, ο ανταγωνισμός πρέπει να διεξάγεται σε ένα σταθερό πλαίσιο «έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι εντάσεις και να αποφευχθεί μια κατάσταση όπου διαφορετικά συμφέροντα τους εμποδίζουν να συνεργαστούν ακόμη και για κοινά συμφέροντα, ή ακόμη χειρότερα, να κλιμακωθούν σε ένοπλες συγκρούσεις».
naftemporiki.gr