Φως στο τούνελ έχει αρχίσει να φαίνεται όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς οι εμβολιασμοί προχωρούν και επιτρέπουν τη σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα. Ωστόσο, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως τα προβλήματα θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας. Νέες προκλήσεις έχουν κάνει την εμφάνισή τους και για να αντιμετωπιστούν θα χρειαστεί ένα μίνιμουμ συνεννόησης και όχι πολιτικές μάχες χαρακωμάτων...
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Φως στο τούνελ έχει αρχίσει να φαίνεται όσον αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς οι εμβολιασμοί προχωρούν και επιτρέπουν τη σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα. Ωστόσο, αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως τα προβλήματα θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας. Νέες προκλήσεις έχουν κάνει την εμφάνισή τους και για να αντιμετωπιστούν θα χρειαστεί ένα μίνιμουμ συνεννόησης και όχι πολιτικές μάχες χαρακωμάτων...
Το βασικό στοίχημα στη μετά Covid εποχή είναι η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων για τον ουσιαστικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας. Πρόκειται για μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θυσιαστεί στον βωμό κομματικών σκοπιμοτήτων.
Με δεδομένο άλλωστε πως το σχέδιο ανάκαμψης έχει διάρκεια μέχρι και το 2026, είναι εμφανές πως απαιτείται να αναζητηθούν σημεία συναινέσεων. Τα λεφτά είναι... πολλά και δεν πρέπει να επαναληφθούν αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος.
Το δεύτερο μεγάλο στοίχημα είναι η δημιουργία για πρώτη φορά ενός κλιματικού νόμου, θέμα που μέχρι τώρα δεν είχε πάρει μεγάλη έκταση στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ωστόσο, εκτός συνόρων έχει φουντώσει η σχετική συζήτηση, καθώς η Ευρώπη «επιθυμεί» να καταστεί η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος. Ήδη έχει μπει ο φιλόδοξος στόχος να μηδενιστούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050, ενώ θα πρέπει ως πρώτο βήμα να υπάρξει μείωση κατά 55% μέχρι το 2030.
Με αυτά τα δεδομένα, κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ οφείλουν να κάνουν... επίδειξη γενναιότητας. Η κυβέρνηση καλείται να αντισταθεί στις δημοσκοπικές σειρήνες
-που δείχνουν πως διατηρεί προβάδισμα- και να μπει σε έναν ουσιαστικό διάλογο με την αντιπολίτευση, με κοινωνικούς και άλλους φορείς. Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να «απαντήσει» με τις δικές του
-ρεαλιστικές- προτάσεις για την επόμενη μέρα.
Σαφέστατα, η ιδεολογική μάχη δεν είναι δυνατόν να σταματήσει. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρξει μια σύνθεση διαφορετικών απόψεων στα θέματα πρώτης γραμμής. Είναι πια η ώρα να σκεφτούν όλες οι πλευρές... out of the box.