Νέα έρευνα πάνω στον τρόπο που οι ενήλικες χρησιμοποιούν τα smartphones τους δείχνει ότι είμαστε «άστεγοι» όταν τα χάνουμε, επειδή είναι το μέρος όπου εκφράζουμε όλο και περισσότερο τις προσωπικότητες, τα ενδιαφέροντα και τις αξίες μας: Τα προσαρμόζουμε στις ανάγκες μας, και αντικαθιστούμε την επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με οικογένεια, φίλους και συναδέλφους με ώρες τις οποίες περνούμε «στο σπίτι μας», στο smartphone.
Νέα έρευνα πάνω στον τρόπο που οι ενήλικες χρησιμοποιούν τα smartphones τους δείχνει ότι είμαστε «άστεγοι» όταν τα χάνουμε, επειδή είναι το μέρος όπου εκφράζουμε όλο και περισσότερο τις προσωπικότητες, τα ενδιαφέροντα και τις αξίες μας: Τα προσαρμόζουμε στις ανάγκες μας, και αντικαθιστούμε την επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με οικογένεια, φίλους και συναδέλφους με ώρες τις οποίες περνούμε «στο σπίτι μας», στο smartphone.
Ομάδα 11 ανθρωπολόγων πέρασε 16 μήνες καταγράφοντας τη χρήση των smartphones σε εννιά χώρες σε Αφρική, Ασία, Ευρώπη και Νότια Αμερική, εστιάζοντας στους μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες. Η ανάλυση δημοσιεύτηκε στο The Global Smartphone: Beyond a youth technology, ένα νέο βιβλίο από μια διεθνή ομάδα ερευνητών της οποίας ηγήθηκε ο καθηγητής Ντάνιελ Μίλερ του UCL Anthropology.
Περιγράφοντας τα smartphones ως συσκευές που διευκολύνουν τον «διαρκή οπορτουνισμό», η νέα αυτή έρευνα δείχνει πώς η δημιουργικότητα των χρηστών για να προσαρμόσουν τα τηλέφωνά τους έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση στην εμπειρία τους από τον τρόπο με τον οποίο η συσκευή προσαρμόζεται σε αυτούς, μέσω των αλγορίθμων ή της τεχνητής νοημοσύνης που τα κάνουν «έξυπνα». Η παρατήρηση αυτή ορίζεται ως «έξυπνα από κάτω».
«Δείχνουμε επίσης πώς το smartphone δεν είναι πλέον απλά μια συσκευή που χρησιμοποιούμε, έχει γίνει το μέρος όπου ζούμε. Η άλλη πλευρά αυτού για τις ανθρώπινες σχέσεις είναι πως, ανά οποιαδήποτε στιγμή, είτε σε ένα γεύμα, μια συνάντηση ή άλλη διαμοιραζόμενη δραστηριότητα, ένα άτομο με το οποίο είμαστε μαζί μπορεί απλά να εξαφανιστεί, “πηγαίνοντας στο σπίτι”, στο smartphone τους» λέει ο Μίλερ.
«Αυτή η συμπεριφορά, και ο εκνευρισμός, η απογοήτευση ή ακόμα και η προσβολή που μπορεί να προκαλέσει, είναι αυτό που χαρακτηρίζουμε θάνατο της εγγύτητας. Μαθαίνουμε να ζούμε με τον κίνδυνο πως, ακόμα και όταν είμαστε φυσικά μαζί, μπορούμε να είμαστε κοινωνικά, συναισθηματικά ή επαγγελματικά μόνοι».
«Ταυτόχρονα το smartphone μας βοηθά να δημιουργήσουμε και να αναπαράγουμε ένα μεγάλο εύρος χρήσιμων συμπεριφορών, από την επανασύνδεση ευρύτερων οικογενειών μέχρι τη δημιουργία νέων χώρων για υγειονομική φροντίδα και πολιτικό διάλογο. Μόνο εξετάζοντας τις πολύ διαφορετικές χρήσεις και πλαίσια μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως τις επιπτώσεις των smartphones στις ζωές των ανθρώπων ανά τον κόσμο».
«Ελπίζουμε πως όλοι, όχι μόνο οι πολιτικοί και οι διαμορφωτές πολιτικής, θα μάθουν από το The Global Smartphone...πρέπει όλοι να εξελίξουν τα θετικά, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν τις αυξανόμενες διακρίσεις και ανισότητες που υφίστανται όταν άνθρωποι ανά τον κόσμο είναι αποκλεισμένοι ψηφιακά».
Άλλα ευρήματα της έρευνας δείχνουν πως, αντί να βλέπουμε κάτι που χαρακτηρίζεται εξάρτηση από smartphones, θα έπρεπε να γίνουν περισσότερα για να διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο τα smartphones διευκολύνουν τον εθισμό σε αρκετά διαφορετικές μορφές περιεχομένου και δραστηριότητας.