Ένα μαλάκιο, η λευκή αβαλόνη ή αλιώτιδα - της οποίας η σάρκα είναι σκέτη λιχουδιά και το γυαλισμένο κέλυφος εκτιμάται ως η μητέρα του μαργαριταριού - απειλείται με εξαφάνιση. Οι επιστήμονες προσπαθούν να αλλάξουν την τάση για αυτά τα μοναδικά θαλάσσια σαλιγκάρια, με τη βοήθεια του θεού του Έρωτα.
Ένα μαλάκιο, η λευκή αβαλόνη ή αλιώτιδα - της οποίας η σάρκα είναι σκέτη λιχουδιά και το γυαλισμένο κέλυφος εκτιμάται ως η μητέρα του μαργαριταριού - απειλείται με εξαφάνιση. Οι επιστήμονες προσπαθούν να αλλάξουν την τάση για αυτά τα μοναδικά θαλάσσια σαλιγκάρια, με τη βοήθεια του θεού του Έρωτα.
«Η λευκή αβαλόνη βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης. Δεν μπορούν να το αντιστρέψουν χωρίς τη βοήθειά μας», δήλωσε η Κριστίν Ακουιλίνο, επικεφαλής επιστήμονας του προγράμματος White Capture Breeding Programme, που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Davis Bodega Marine Laboratory.
Μετά από περίπου μια δεκαετία κατά την οποία δεν γεννήθηκε καμία λευκή αβαλόνη, η ομάδα της Ακουιλίνο κατάφερε να αυξήσει τον αριθμό τους αναδεύοντας ένα μικρό φίλτρο αγάπης.
Τις ημέρες αναπαραγωγής, η Ακουιλίνο και η ομάδα της σηκώνοτναι πριν από την αυγή και μαζεύουν τα άγρια σαλιγκάρια θάλασσας από δεξαμενές.
«Ελπίζουμε ότι θα απελευθερώσει αυτά τα αυγά σήμερα», είπε η Ακουιλίνο, κρατώντας μία θηλυκή αβαλόνη.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι επιστήμονες εμποτίζουν τα σαλιγκάρια για ώρες σε αυτό που αποκαλούν «χημικό φίλτρο αγάπης» του θαλασσινού νερού και του υπεροξειδίου του υδρογόνου, παρέχοντας ένα αφροδισιακό για να απελευθερώσουν το σπέρμα και τα αυγά τους.
«Τα βάζουμε να λειτουργήσουν με μια πραγματικά ρομαντική λύση ... για να τα αφήσουμε να απελευθερώσουν αυτούς τους γαμέτες ώστε να μπορέσουμε να τους συνδυάσουμε σε εργαστηριακό περιβάλλον και να δημιουργήσουμε απογόνους που θα καταλήξουν πίσω στη φύση».
Η αποτυχία αναπαραγωγής σημαίνει άλλη προσπάθεια με ημερομηνία αρκετές εβδομάδες αργότερα.
naftemporikigr με πληροφορίες Reuters