Στη συνεδρίαση του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, συμμετείχε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, τονίζοντας το σημαντικό ρόλο στην απανθρακοποίηση της οικονομίας που θα διαδραματίσουν τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών, επιχειρήσεων και δημοσίων κτιρίων, στα οποία θα διοχετευθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την πράσινη ανάπτυξη.
Στη συνεδρίαση του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά, συμμετείχε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, τονίζοντας το σημαντικό ρόλο στην απανθρακοποίηση της οικονομίας που θα διαδραματίσουν τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών, επιχειρήσεων και δημοσίων κτιρίων, στα οποία θα διοχετευθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης για την πράσινη ανάπτυξη.
Στην τηλεδιάσκεψη, στην οποία συμμετείχε και η γενική γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, Αλεξάνδρα Σδούκου, ο κ. Σκρέκας παρουσίασε στους ομολόγους του τους στόχους που έχουν τεθεί από την κυβέρνηση για την ενεργειακή μετάβαση, τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με ορίζοντα το 2030 και τις επενδύσεις που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ο υπουργός επισήμανε ότι τα κτίρια στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν το 41% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας και ότι τα προγράμματα εξοικονόμησης θα αποτελέσουν χρήσιμα εργαλεία για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας και την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας, αναφέροντας ως ενδεικτικό παράδειγμα ότι το προηγούμενο πρόγραμμα «Εξοικονομώ – Αυτονομώ» κινητοποίησε κεφάλαια άνω του 1,2 δισ. ευρώ.
Επιπρόσθετα, ο κ. Σκρέκας μίλησε για τις παρεμβάσεις που δρομολογούνται σε ό,τι αφορά την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή για τις ενεργειακές κοινότητες και την ενίσχυσή τους για τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών. Πρόσθεσε ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάζεται προτάσεις για την άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι ενεργειακές κοινότητες, όπως την απρόσκοπτη πρόσβασή τους σε χρηματοδοτικά εργαλεία με τη συμβολή της τοπικής αυτοδιοίκησης.