Στις αρχές του 2020 η Γερμανίδα καγκελάριος πήγε στην Κωνσταντινούπολη, μία ημέρα μετά το «χαστούκι» στον Ερντογάν από τη γερμανική Βουλή, που χαρακτήρισε παράνομο το μνημόνιο Τουρκίας - Λιβύης.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στις αρχές του 2020 η Γερμανίδα καγκελάριος πήγε στην Κωνσταντινούπολη, μία ημέρα μετά το «χαστούκι» στον Ερντογάν από τη γερμανική Βουλή, που χαρακτήρισε παράνομο το μνημόνιο Τουρκίας - Λιβύης.
Τη σιδηρά κυρία καλοδέχτηκε ο αγάς, εν όψει και της ανάληψης της προεδρίας της Ε.Ε. από τη Γερμανία τον Ιούλιο.
Ήταν δε τόσο περιποιητικός που έβγαλε από τη Μέρκελ τον παιδικό της εαυτό. «Ξετρελάθηκε» με το δώρο-καθρέφτη του Ερντογάν, χάρισε στις κάμερες γκριμάτσες, έκανε ομορφιές κοιτώντας το δώρο ικανοποιημένη κι απ’ τις δύο πλευρές, και υπό το χειροκρότημα του οικοδεσπότη τον ξανάβαλε στη θήκη του μ’ ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης. Ένα της Μέρκελ κι ένα του Ερντογάν.
Γιατί τα θυμήθηκα αυτά; Άκουσα αρκετούς να διερωτώνται αν ο Τούρκος πρόεδρος θα είχε την ίδια συμπεριφορά αν ήταν την περασμένη Τρίτη στο σαράι η καγκελάριος στη θέση της προέδρου της Κομισιόν. Θα της επιφύλασσε το ίδιο καψόνι, το επιλεγόμενο «sofagate»;
Αστεία πράγματα. Τόσα χρόνια νταραβέρι, κι ακόμη στις Βρυξέλλες δεν πήρανε χαμπέρι. Διαβάζω αναλύσεις ότι έδειξε προς τη Δύση πως δεν θα κάνει πίσω στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι βάζοντας την Ούρσουλα στη «θέση» που θεωρεί ότι πρέπει να έχουν οι γυναίκες, κατέδειξε με τον πιο ηχηρό τρόπο πως δεν τη θεωρεί άξια συνομιλήτρια, βάσει του φύλου της, ότι είναι μεγαλομανής, ρεβανσιστής και σεξιστής κ.ά.
Είναι, αλλά κυρίως καταλαβαίνει από ισχύ και αυτή την έχουν αφήσει στην Ευρώπη έρμη και μοναχή. Ήταν κι η αμέτοχη στάση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που επιδείνωσε τη φάση. Έπαθε αφωνία, γιατί, όπως έγραψε στην «απολογία», «η επίσκεψη ήταν σημαντική στιγμή σε μια σύνθετη διαδικασία». «Δεν φταίω εγώ, φταίει το (τουρκικό) πρωτόκολλο», βγήκε να πει ο «ανίδεος», «αναίσθητος», «αργός» και «αδύναμος».
Όντως, δεν φταίτε εσείς. Η φαντασία μας τα φταίει, που χρόνια μάς γελούσε πως υπάρχει κοινή γραμμή και απάντηση στα παζαρλίκια με πυγμή. Στον καναπέ του Ερντογάν στρογγυλοκάθισαν συμβολισμοί και οιωνοί.