Η επιτάχυνση των εμβολιασμών κατά του Covid-19 αποτελεί το τελευταίο μίλι στον αγώνα πολλών χωρών για τον έλεγχο της πανδημίας. Αρκετά εμβόλια είναι διαθέσιμα και όλα έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στο πιο σημαντικό κλινικό μέτρο, την πρόληψη της νοσηλείας και των θανάτων που οφείλονται στον κορωνοϊό.
Η επιτάχυνση των εμβολιασμών κατά του Covid-19 αποτελεί το τελευταίο μίλι στον αγώνα πολλών χωρών για τον έλεγχο της πανδημίας. Αρκετά εμβόλια είναι διαθέσιμα και όλα έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικά στο πιο σημαντικό κλινικό μέτρο, την πρόληψη της νοσηλείας και των θανάτων που οφείλονται στον κορωνοϊό.
Τρεις μήνες την εμβολιαστική εκστρατεία σε εφαρμογή παγκοσμίως, έχει έρθει πια η ώρα να τεθούν σημαντικά ερωτήματα που θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας των εμβολιασμών καθώς το σημαντικό πλέον είναι η επιτάχυνσή τους.
Σε λίγους μήνες, αναμένεται ότι περισσότερο από το 75% του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου θα είχε λάβει την πρώτη δόση του εμβολίου. Η ΕΕ, η Ιαπωνία και άλλες ανεπτυγμένες χώρες αν και έχουν μείνει σημαντικά πίσω, δεν προβλέπεται ότι θα καθυστερήσουν ιδιαίτερα πολύ για να φτάσουν σε αυτό το ορόσημο μέχρι το τέλος του έτους.
Αυτά όμως δεν είναι αρκετά. Δισεκατομμύρια άνθρωποι θα εξακολουθούν να μένουν απροστάτευτοι, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η Ινδία και η Κίνα έχουν κάνει εντυπωσιακά βήματα, αλλά είναι απίθανο ολόκληρος ο κόσμος να έχει εμβολιαστεί μέχρι το τέλος του 2022. Ακόμη και αυτή η εκτίμηση είναι αισιόδοξη.
Πρέπει επομένως να επιταχύνουμε τη διαδικασία, πάρα πολύ. Το κόστος και οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι, ειδικά λόγω των μεταλλάξεων του ιού.
«Τι λειτούργησε και τι όχι;», «Πού πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας;», «Ποια μαθήματα μπορούν να πάρουν σε κράτη που τώρα ξεκινούν τους εμβολιασμούς;» είναι μερικά από ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν ώστε να βοηθήσουν στην ανάπτυξη ταχύτητας.
Συνεχίζοντας με προσοχή
Τα τελευταία στοιχεία σχετικά με τα εμβόλια και τις παραλλαγές δείχνουν ότι ο κορωνοϊός είναι πιθανό να γίνει ενδημικός, όπως συνέβη με τη γρίπη. Ενώ τα εμβόλια έχουν όλα αποδειχθεί αποτελεσματικά στην πρόληψη της νόσου και των θανάτων, τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί εξακολουθούν να είναι ελαφρώς ευαίσθητα στην ασθένεια και μπορεί να εξακολουθούν να είναι σε θέση να μεταδώσουν τον ιό σε άλλους, ειδικά εν μέσω της διάδοσης των νέων στελεχών του ιού.
Δεδομένου ότι ο ιός πιθανότατα ο ιός θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και να μεταλλάσσεται, πρέπει να δοθεί έμφαση στην προτεραιοποίηση των εμβολιασμών στοχεύοντας στον εμβολιασμό των ευάλωτων πληθυσμών, όσο το δυνατόν συντομότερα, αναφέρει η Μαρίν Τζιάγια σε δημοσίευσή της για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Υπενθυμίζεται ότι ως ευάλωτοι πληθυσμοί νοούνται όσοι κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν σοβαρή ασθένεια ή να πεθάνουν εάν μολυνθούν. Ο COVID-19 είναι ιδιαίτερα θανατηφόρος σε άτομα άνω των 65 ετών και σε άτομα με υποκείμενα νοσήματα.
Όσο προχωράει ο εμβολιασμός του πληθυσμού και αφού προστατευθούν οι ευάλωτες ομάδες, οι κυβερνήσεις μπορούν να χαλαρώνουν ανοίγοντας σταδιακά την κοινωνία, τηρώντας τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και ελέγχοντας την διασπορά του ιού με πολλά τεστ. Ακόμα κι αν ο ιός δημιουργεί νέες εξάρσεις, οι κυβερνήσεις πρέπει να μπορούν να είναι σίγουροι ότι δεν θα πιεστεί το σύστημα υγείας τους.
Όταν μία κοινωνία φτάσει στο σημείο που οι εμβολιασμοί αυξάνονται και τα κρούσματα μειώνονται, η Τζιάγια εφιστά την προσοχή λέγοντας πως οι κυβερνήσεις μπορεί να μπουν στον πειρασμό να καταργήσουν τους περιορισμούς πολύ γρήγορα. Οι ηγέτες πρέπει να αντισταθούν στον πειρασμό, όπως αναφέρει.
Η χαλάρωση των περιορισμών πρέπει να γίνει σε φάσεις, όπως τονίζει. Εκείνοι με το υψηλότερο κόστος, όπως κλείσιμο των επιχειρήσεων ή περιορισμοί στην χωρητικότητα, θα πρέπει να αφαιρεθούν πριν από αυτούς που δεν έχουν οικονομική κόστος, όπως η υποχρεωτική χρήση της μάσκας. Ο ιός υποχωρεί λόγω του συνδυασμού ανοσίας και περιορισμών.
Το συμπέρασμα της εμπειρίας και των υπολογιστικών μοντέλων είναι ότι εάν απλώς καταργηθούν οι περιορισμοί μόλις αρχίσει να υποχωρεί ο ιός, η ανοσία δεν θα έχει αναπτυχθεί αρκετά ώστε να αποτρέψει ένα άλλο, περιττό νέο κύμα.
Τι προτείνει επομένως;
Οι κυβερνήσεις μπορούν να εφαρμόσουν μια στρατηγική που βασίζεται στη μείωση του κινδύνου της σοβαρής νόσου σε τρεις φάσεις: έναρξη εμβολιασμών, επιτάχυνση και τελική φάση.
Εμβολιασμοί
Ο στόχος είναι να εμβολιαστούν όσοι είναι πιο ευάλωτοι στην υγεία. Η λειτουργική απλότητα και οι σαφείς επικοινωνίες πρέπει να διέπουν την ανάπτυξη των εμβολιασμών.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να δημιουργήσουν ιστότοπους εμβολιασμού μεγάλου όγκου, εύληπτες ομάδες προτεραιότητας και εύχρηστα κεντρικά συστήματα εγγραφής. Όσο το δυνατόν περισσότερο, όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και όλοι οι πάροχοι πρέπει να επαναλαμβάνουν τα ίδια μηνύματα.
Ξεχωρίζοντας τόσο στην απλότητα όσο και στην επικοινωνία, χώρες όπως το Ισραήλ και τα ΗΑΕ, έχουν ηγετική θέση στον εμβολιασμό σημαντικών μεριδίων του πληθυσμού και έχουν δημιουργήσει εμπιστοσύνη μεταξύ των πολιτών τους.
Τα έθνη χωρίς επαρκή άμεση διάθεση εμβολίων θα πρέπει να εξετάσουν τη στρατηγική «πρώτων δόσεων πρώτα» για τον εμβολιασμό όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτών, ειδικά εκείνων που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, με την αρχική δόση τους για να αυξήσουν τον εφοδιασμό και να μειώσουν τους κινδύνους νόσησης. Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι ενισχυτές (δεύτερες λήψεις) μπορούν να καθυστερήσουν έως και 12 εβδομάδες.
Επιτάχυνση
Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, οι κυβερνήσεις πρέπει να αυξήσουν την απόδοση για να διευκολύνουν τη χορήγηση των εμβολίων. Το επίκεντρο πρέπει να είναι ο όγκος και η προσέγγιση των ευάλωτων πληθυσμών. Μόλις εμβολιαστεί αυτό το τμήμα , το επίκεντρο θα πρέπει να μετατοπιστεί στην ισότιμη κατανομή μεταξύ των ομάδων του πληθυσμού
Οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν ισότιμη πρόσβαση στα εμβόλια απλοποιώντας τον προγραμματισμό, επεκτείνοντας τις ώρες τοποθεσίας, μειώνοντας τα εμπόδια για να φτάσει κανείς στις τοποθεσίες των εμβολιαστικών κέντρων και αντιμετωπίζοντας ό, τι ανησυχίες προκύψουν σε αυτές τις κοινότητες.
Μια διαφαινόμενη ανησυχία για τη φάση επιτάχυνσης είναι η εμφάνιση ατομικών προτιμήσεων για ένα εμβόλιο έναντι ενός άλλου. Αρκετά έθνη σταμάτησαν πρόσφατα τη χορήγηση του εμβολίου της AstraZeneca λόγω ανησυχίας ότι ενδέχεται να υπάρχουν προβλήματα με τη δημιουργίας των θρόμβων, παρά την έλλειψη στοιχείων που συνδέουν αυτά τα ζητήματα με το εμβόλιο.
Στις 18 Μαρτίου, η επιτροπή ασφάλειας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα οφέλη του εμβολίου στην καταπολέμηση του COVID-19 υπερτερούν του κινδύνου των πιθανών παρενεργειών. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη η επιτροπή ασφαλείας του θα συγκαλέσει μια σύσκεψη ειδικών στις 29 Μαρτίου, προκειμένου να μελετήσει περαιτέρω τα περιστατικά, που έχουν αναφερθεί.
Οι κυβερνήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτήν την πρόκληση προωθώντας όλα τα εμβόλια που έχουν αποδειχθεί ότι είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, ειδικά για τα πιο σημαντικά αποτελέσματα της νοσηλείας και του θανάτου. Οι κυβερνήσεις πρέπει να τονίσουν ότι το καλύτερο εμβόλιο είναι αυτό που μπορεί κανείς να λάβει πρώτο, δημιουργώντας δίκαιη πρόσβαση σε αυτό.
Η συνεχής παρακολούθηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας, η λήψη συγκεκριμένων εμβολίων σε όλα τα τμήματα του πληθυσμού και η διαφανής επικοινωνία, είναι οι καλύτεροι τρόποι τόσο για την επίδειξη όσο και για τη λειτουργική δίκαιη κατανομή.
Η τελική φάση
Στο τελικό στάδιο η διστακτικότητα απέναντι στα εμβόλια μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη πρόκληση για τον τερματισμό της πανδημίας. Μια έρευνα του BCG που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου στις ΗΠΑ έδειξε ότι περίπου το 45% του ενήλικου πληθυσμού που δεν είχε ακόμη εμβολιαστεί γιατί δίσταζαν να λάβουν το εμβόλιο.
Μεγάλο μέρος αυτής της διστακτικότητας οφείλεται σε φόβους σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα. Ενώ οι αποδείξεις από τις κλινικές μελέτες μπορεί να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών, η έρευνα υποδηλώνει επίσης ότι οι άνθρωποι πείθονται περισσότερο από εκείνους που εμπιστεύονται, όπως πρωσικοί γιατροί τους και οι ηγέτες της τοπικής τους κοινότητας.
Επίσης, πλέον η κεντρική πρόσβαση δίνει τη θέση στην πρόσβαση της κοινότητας. Η χορήγηση του εμβολίου πρέπει να είναι τόσο απλή όσο η επίσκεψη σε τοπικό φαρμακείο, εκκλησία, κοινοτικό οργανισμό υγείας ή ιατρείο.
Εκτός από αυτήν την προσέγγιση, η αντιμετώπιση της διστακτικότητας των εμβολίων απαιτεί κοινωνική ανταπόκριση, η οποία περιλαμβάνει όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και ενοποιημένα και στοχοθετημένα μηνύματα από δημόσιους αξιωματούχους και επιστήμονες.
Η Αγγλία σημείωσε επιτυχία σε αυτό το κομμάτι, επιστρατεύοντας τοπικούς ηγέτες και ηγέτες της εκκλησίας με γιατρούς στο NHS για να απαντήσουν σε ερωτήσεις και ανησυχίες. Ως αποτέλεσμα, οι βουλευτές εκτιμούν ότι η πλέον διστακτικότητα των μπορεί να είναι μικρότερη από 10% σε ολόκληρη τη χώρα.
naftemporiki.gr