Στο μικροσκόπιο της σημερινής Süddeutsche Zeitung του Μονάχου η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο σχολιαστής της εφημερίδας κάνοντας αναλυτική περιγραφή των στόχων της χώρας στην εξωτερική πολιτική, καταλήγει στη διαπίστωση ότι θα ήταν ενδεδειγμένο οι ΗΠΑ να δείξουν στον πρόεδρο Ερντογάν, τον οποίο χαρακτηρίζει ταραχοποιό της ειρήνης, τα όρια.
Στο μικροσκόπιο της σημερινής Süddeutsche Zeitung του Μονάχου η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο σχολιαστής της εφημερίδας κάνοντας αναλυτική περιγραφή των στόχων της χώρας στην εξωτερική πολιτική, καταλήγει στη διαπίστωση ότι θα ήταν ενδεδειγμένο οι ΗΠΑ να δείξουν στον πρόεδρο Ερντογάν, τον οποίο χαρακτηρίζει ταραχοποιό της ειρήνης, τα όρια.
Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις δεν εξελίχθηκαν όπως ίσως να τις ήθελε η Άγκυρα. Ο Γερμανός δημοσιογράφος στο άρθρο του με τον τίτλο «Προσοχή, ταραξίας» αποτυπώνει την ψυχρότητα στις σχέσεις Ουάσιγκτον - Άγκυρας που φαίνεται και από το ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει έρθει σε επικοινωνία με τους περισσότερους αρχηγούς κρατών, αλλά έχει αφήσει τον Ερντογάν να περιμένει.
«Ο Ερντογάν παραδέχθηκε ότι οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ βρίσκονται σε δοκιμασία, αλλά οι στρατηγικοί εταίροι ξεπερνούν πάντα όλες τις δυσκολίες» υπενθυμίζει η εφημερίδα πρόσφατα λεγόμενα του Τούρκου προέδρου. «Ηχεί σαν να το γύρισε σε ειρηνοποιός, αλλά ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών γνωρίζει τις πραγματικές προθέσεις του. Ο Ερντογάν θέλει να έχει το λέγειν στην Εγγύς Ανατολή, αναμειγνύεται στον εμφύλιο της Συρίας, της Λιβύης και του Ιράκ, πολεμά τους συμμάχους των ΗΠΑ, τους Κούρδους της Συρίας.
Στη διαμάχη για τους φυσικούς πόρους στη Μεσόγειο ο ταραχοποιός της ειρήνης στέλνει τον τουρκικό στόλο. Από τη Μόσχα η νατοϊκή Τουρκία αγοράζει ρωσικά συστήματα αεροπορικής άμυνας S 400. Ούτε ο Τραμπ, αλλά ούτε οι ΗΠΑ και η ΕΕ εναντιώθηκαν αξιόπιστα απέναντι σε αυτήν την πολιτική».
Ο Γερμανός αρθρογράφος υπονοεί ότι τώρα που άλλαξε ο ένοικος στον Λευκό Οίκο, ίσως κληθεί ο Τούρκος πρόεδρος να πληρώσει παλαιούς λογαριασμούς. «Αλλά η Τουρκία χρειάζεται τις ΗΠΑ, και οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ χρειάζονται εξίσου και την Τουρκία» επισημαίνει.
Στο σχόλιο ο αρθρογράφος υπενθυμίζει ότι η Τουρκία δεν ήταν ποτέ ένας εύκολος εταίρος. «Αλλά κατά τον Ψυχρό Πόλεμο έγινε χώρος περίφραξης του ΝΑΤΟ απέναντι στην Σοβιετική Ένωση, αγόρασε αμερικανικά και ευρωπαϊκά όπλα, είπε όχι στο πολιτικό Ισλάμ και είχε φιλοδοξίες για ένταξη στην ΕΕ. Το 2021 δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά. Το συνεχές χάος στην Εγγύς Ανατολή την απειλεί, η Ρωσία ασκεί ανοιχτά επιθετική πολιτική στην περιοχή, ο ισλαμισμός είναι για την Άγκυρα το ίδιο ελκυστικός όσο και επικίνδυνος και κάθε ελπίδα για ένταξή της στην ΕΕ έχει εξανεμιστεί. Άρα η Τουρκία θα πρέπει να ανασυνταχθεί» υποστηρίζει η εφημερίδα.
«Αλλά δεν χρησιμοποιεί τη διπλωματία και δοκιμασμένες συμμαχίες, αναζητεί εναλλασσόμενους συνασπισμούς και στρατιωτική ισχύ. Αυτό είναι ελάχιστα αποδεκτό. Όσο καιρό Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δεν επιτρέπεται να απειλεί νατοϊκούς εταίρους όπως την Ελλάδα, δεν μπορεί να κάνει πειράματα με ρωσικά όπλα τόσο απλά. Εάν δεν το δέχεται, έχει έρθει ο καιρός για αισθητές αντιδράσεις από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη» καταλήγει η εφημερίδα.
FAZ: Η εξοπλιστική βιομηχανία του Ερντογάν
Σε μακροσκελές άρθρο η Frankfurter Allgemeine Zeitung περιγράφει την μαζική ανάπτυξη και επέκταση της τουρκικής εξοπλιστικής βιομηχανίας, κυρίως από τότε που κυβερνών κόμμα αναδείχθηκε το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης AKP του Ερντογάν.
«Στις δεκαετίες που η Τουρκία ήταν δεσμευμένη στις αρχές του ιδρυτή της Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ακολουθούσε το σύνθημα Ειρήνη στο εσωτερικό, ειρήνη και στον κόσμο» παρατηρεί ο αρθρογράφος.
«Η Τουρκία συμμετείχε σε διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές, αλλά δεν έκανε επεμβάσεις σε άλλες χώρες, με εξαίρεση την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Αυτό άλλαξε με το ΑΚΡ του Ερντογάν. Αφυπνίστηκε η αυτοκρατορική μνήμη της Τουρκίας και παρουσιάστηκαν ευκαιρίες, σε αντίθεση με το παρελθόν, για να επιβάλει τις ηγετικές της αξιώσεις. Όσο περισσότερο ο τουρκικός στρατός συμμετέχει σε διενέξεις, τόσο περισσότερα όπλα χρειάζεται, που μπορεί να τα δοκιμάζει πάραυτα και να τα εξελίσσει» σημειώνει ο αρθρογράφος.
«Οι δοκιμές με καθημερινές επιθέσεις εναντίον του ΡΚΚ έγιναν αναπόφευκτες. Όσο βελτιώνονται τα όπλα, τόσο περισσότερα εξάγει η Τουρκία. Στο μεταξύ η εξοπλιστική βιομηχανία έχει γίνει σημαντικός εξαγωγικός κλάδος. Μεγάλοι πελάτες της είναι εκτός από τις ΗΠΑ το Αζερμπαϊτζάν, η Ινδονησία και το Πακιστάν. Τουρκικό εξοπλιστικό υλικό πωλείται στο μεταξύ στο Κατάρ και τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα».
Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι ακριβώς με όπλα δικής της παραγωγής η Τουρκία θέλει να προβάλει ηγετικές αξιώσεις και εκτός συνόρων. «Έτσι την ανατολική Μεσόγειο διασχίζουν υπερσύγχρονες κορβέτες. Μια νέα φρεγάτα της σειράς Istanbul Class (Istanbul-class frigates) καθελκύστηκε τελευταία στη θάλασσα. Τουρκικά μη επανδρωμένα πολεμικά συνέβαλαν αποφασιστικά στο να κριθεί πρόσφατα ο πόλεμος στη Λιβύη και στον Καύκασο. Με ένα ευρύ οπλοστάσιο πυραύλων ο τουρκικός στρατός πολεμά το ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ και νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Και για τη διαρκή παρουσία σε μεγάλα τμήματα της Συρίας ο στρατός χρειάζεται ανθεκτικό εξοπλισμό».