Εκατοντάδες οχήματα διασχίζουν κάθε ημέρα έναν δρόμο στο Νέο Δελχί, περνώντας πάνω από τόνους πλαστικών σακουλών και πώματα μπουκαλιών.
Εκατοντάδες οχήματα διασχίζουν κάθε ημέρα έναν δρόμο στο Νέο Δελχί, περνώντας πάνω από τόνους πλαστικών σακουλών και πώματα μπουκαλιών.
Σε ένα χιλιόμετρο, ένας οδηγός «πατά» έναν τόνο πλαστικών απορριμμάτων. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ένα δυσάρεστο ταξίδι σε μια θάλασσα απορριμμάτων: αυτός ο δρόμος είναι ομαλός και καλά συντηρημένος - στην πραγματικότητα το πλαστικό από το οποίο περνά κάθε οδηγός δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι. Είναι απλά ένα μέρος του δρόμου.
Ο δρόμος, ο οποίος εκτείνεται από το Νέο Δελχί έως το κοντινό Μερούτ, κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που αναπτύχθηκε από τον Rajagopalan Vasudevan, καθηγητή χημείας στο Thiagarajar College of Engineering στην Ινδία. Βάσει του συγκεκριμένου συστήματος, το 10% της ασφάλτου ενός δρόμου αντικαθίσταται με πλαστικά απορρίμματα.
Η κατασκευή δρόμων που περιέχουν πλαστικό εκτιμάται πως βοηθά στην εξοικονόμηση εκπομπών άνθρακα, στη διατήρηση του πλαστικού μακριά από τους ωκεανούς και τους χώρους υγειονομικής ταφής, καθώς και στη βελτίωση του προσδόκιμου ζωής του μέσου δρόμου.
Μέχρι το 2040, εκτιμάται πως θα υπάρχουν 1,3 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών στο περιβάλλον παγκοσμίως. Μόνο η Ινδία παράγει περισσότερους από 3,3 εκατομμύρια τόνους πλαστικού ετησίως.
Η ενσωμάτων πλαστικών στους δρόμους θεωρείται απλή διαδικασία, που απαιτεί λίγα μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας. Τα τεμαχισμένα πλαστικά απορρίμματα διασκορπίζονται σε ένα σύνολο θρυμματισμένων πετρών και άμμου πριν θερμανθούν στους 170 βαθμούς Κελσίου, ώστε να λιώσουν. Τα λιωμένα πλαστικά στη συνέχεια επικαλύπτουν το μίγμα, το οποίο σκεπάζεται από πίσσα.
Με πληροφορίες από BBC