Σε μια τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη οι ασθενείς που νοσηλεύονταν με covid-19 που έλαβαν pεμδεσιβίρη σε συνδυασμό με μπαρισιτινίμπη, είχαν 30% μεγαλύτερη πιθανότητα βελτίωσης της κλινικής κατάστασης την 15η ημέρα συγκριτικά με όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο, ενώ είχαν μια διάμεση διάρκεια έως την ανάρρωση τις 7 ημέρες (6 έως 8 ημέρες), συγκριτικά με διάστημα 8 ημερών (7 έως 9 ημέρες) μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Σε μια τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη οι ασθενείς που νοσηλεύονταν με covid-19 που έλαβαν pεμδεσιβίρη σε συνδυασμό με μπαρισιτινίμπη, είχαν 30% μεγαλύτερη πιθανότητα βελτίωσης της κλινικής κατάστασης την 15η ημέρα συγκριτικά με όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο, ενώ είχαν μια διάμεση διάρκεια έως την ανάρρωση τις 7 ημέρες (6 έως 8 ημέρες), συγκριτικά με διάστημα 8 ημερών (7 έως 9 ημέρες) μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Η λοίμωξη COVID-19 χαρακτηρίζεται από σοβαρή δυσλειτουργία της φλεγμονώδους αντίδρασης του ανθρώπινου οργανισμού απέναντι στον SARS-CoV-2. Η μπαρισιτινίμπη αποτελεί έναν αναστολέα της κινάσης Janus με αντιφλεγμονώδη δράση.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Μαρία Γαβριατοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ (https://mdimop.gr/covid19/) συνοψίζουν τα αποτελέσματα της μελέτης ACTT-2 που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine (A.C. Kalil et al. N Engl J Med 2021; 384:795-807).
Πρόκειται για μια διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη που συμπεριέλαβε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν ρεμδεσιβίρη μαζί με μπαρισιτινίμπη ή εικονικό φάρμακο. Συνολικά, 515 ασθενείς έλαβαν τον ενεργό συνδυασμό και 518 ασθενείς έλαβαν μόνο ρεμδεσιβίρη.
Οι ασθενείς που έλαβαν τον συνδυασμό με μπαρισιτινίμπη είχαν μια διάμεση διάρκεια έως την ανάρρωση τις 7 ημέρες (6 έως 8 ημέρες), συγκριτικά με διάστημα 8 ημερών (7 έως 9 ημέρες) μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο (διαφορά στατιστικά σημαντική).
Επιπλέον, οι ασθενείς που έλαβαν μπαρισιτινίμπη είχαν 30% μεγαλύτερη πιθανότητα βελτίωσης της κλινικής κατάστασης την 15η ημέρα συγκριτικά με όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο. Ειδικότερα, οι ασθενείς που είχαν ανάγκη από υψηλή ροή οξυγόνου (high-flow oxygen) ή μη επεμβατικό αερισμό κατά την ένταξη στη μελέτη και έλαβαν μπαρισιτινίμπη είχαν ένα διάμεσο διάστημα μέχρι την ανάρρωση 10 ημερών, ενώ το αντίστοιχο διάστημα για όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο ήταν 18 ημέρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η θνησιμότητα τις πρώτες 28 ημέρες από την ένταξη στη μελέτη ανήλθε στο 5.1% μεταξύ των ασθενών που έλαβαν μπαρισιτινίμπη, συγκριτικά με 7.8% μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν λιγότερο συχνές μεταξύ των ασθενών που έλαβαν ρεμδεσιβίρη και μπαρισιτινίμπη (16%) συγκριτικά με όσους έλαβαν ρεμδεσιβίρη και εικονικό φάρμακο (21%). Είναι επίσης σημαντικό ότι οι ασθενείς που έλαβαν τον ενεργό συνδυασμό εμφάνισαν λιγότερες νέες λοιμώξεις (5.9%) συγκριτικά με τους υπόλοιπους (11.2%).
Συμπερασματικά, ο συνδυασμός μπαρισιτινίμπης και ρεμδεσιβίρης ήταν ανώτερος συγκριτικά με τη μονοθεραπεία με ρεμδεσιβίρη ως προς τη βελτίωση της κλινικής κατάστασης νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19 και είχε καλό προφίλ ασφαλείας, ειδικά μεταξύ όσων έλαβαν υψηλή ροή οξυγόνου ή μη μηχανικό αερισμό.