Πέρασε ένας χρόνος - και μία ημέρα - ακριβώς από την εμφάνιση του πρώτου καταγεγραμμένου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα. Μία πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώσαμε όλοι περνώντας ημέρες δύσκολες γεμάτες ανησυχία και φόβο. Μέσα στην πανδημία πολλοί έχασαν συγγενείς και φίλους αλλά και όλοι οι υπόλοιποι είχαν κάποιας μορφής απώλεια, από την εργασία έως την κοινωνικότητα και κάποιες προσωπικές ελευθερίες. Η πανδημία -όπως για πρώτη φορά την κήρυξε και ο ΠΟΥ στις 11 Μαρτίου του 2020 - γέννησε ή γιγάντωσε και άλλες πανδημίες.
Της Πέπης Γρηγοριάδου
[email protected]
Πέρασε ένας χρόνος - και μία ημέρα - ακριβώς από την εμφάνιση του πρώτου καταγεγραμμένου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα. Ήταν 26 Φεβρουαρίου του 2020 όταν ανακοινώθηκε ότι αυτή η περίεργη νέα νόσος που ονομάστηκε Covid-19 έφτασε στη χώρα μας καθώς μία 38χρονη από τη Θεσσαλονίκη - που είχε ταξιδέψει στη Βόρεια Ιταλία - βρέθηκε θετική. Ακολούθησαν και άλλα κρούσματα αρχικά από το εξωτερικό και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα, οδηγώντας στα περιοριστικά μέτρα και τους κανόνες ασφαλείας και υγιεινής που όλοι πλέον γνωρίζουμε.
Μία πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώσαμε όλοι περνώντας ημέρες δύσκολες γεμάτες ανησυχία και φόβο. Μέσα στην πανδημία πολλοί έχασαν συγγενείς και φίλους αλλά και όλοι οι υπόλοιποι είχαν κάποιας μορφής απώλεια, από την εργασία έως την κοινωνικότητα και κάποιες προσωπικές ελευθερίες. Η πανδημία -όπως για πρώτη φορά την κήρυξε και ο ΠΟΥ στις 11 Μαρτίου του 2020 - γέννησε ή γιγάντωσε και άλλες πανδημίες.
Από τις πιο σοβαρές, όπως η ενδοοικογενειακή βία, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών και ψυχοφαρμάκων, η κατάθλιψη και άλλες διαταραχές της ψυχικής υγείας έως λιγότερο επικίνδυνες, όπως η ζωή στην εικονική πραγματικότητα, η έλλειψη επαφής και επικοινωνίας με γιαγιάδες, παππούδες, συγγενείς και φίλους, η αίσθηση της παραίτησης, της κόπωσης και ίσως και μία μικρή καθημερινή παραβατικότητα από αρκετούς δίκην διεξόδου σε μία άχρωμη καθημερινότητα που επαναλαμβάνεται.
Αξίζει επίσης να σταθούμε όλοι στο ότι οι φτωχές χώρες έγιναν φτωχότερες και εκατομμύρια παιδιά έμειναν εκτός σχολείου. Μικρά αγόρια οδηγήθηκαν στην εργασία, ενώ τα κορίτσια σε έναν κανονισμένο γάμο.
1. Η ενδοοικογενειακή βία
Όσο ο κορωνοϊός μαίνεται στην Ευρώπη, οι χώρες καταγράφουν μεγάλη αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Ήδη από πέρυσι την άνοιξη ο ΠΟΥ προειδοποιούσε:
«Παρόλο που τα στοιχεία είναι ελάχιστα, τα κράτη-μέλη καταγράφουν πάνω από 60% αύξηση στις κλήσεις έκτακτης ανάγκης από γυναίκες που έχουν υποστεί βία από τους συντρόφους τους τον φετινό Απρίλιο σε σχέση με πέρυσι. Τα ηλεκτρονικά μηνύματα σε υπηρεσίες άμεσης εξυπηρέτησης για την πρόληψη της βίας αυξήθηκαν πέντε φορές», είπε ο δρ. Χανς Κλούγκε, Περιφερειακός Διευθυντής για την Ευρώπη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Ο ΠΟΥ ήταν ιδιαίτερα προβληματισμένος από τις εκθέσεις πολλών χωρών μεταξύ αυτών του Βελγίου, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας, της Ρωσίας, της Ισπανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και άλλων που κατέγραφαν αύξηση διαπροσωπικής βίας που συμπεριλαμβάνει τη βία κατά γυναικών και αντρών από κοντινό τους πρόσωπο και κατά των παιδιών.
Ο Δρ. Κλούγκε είχε τονίσει ότι το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τη Δημογραφία προειδοποίησε για 31 εκατομμύρια επιπλέον περιστατικά βίας λόγω φύλου αν συνεχίσουν για έξι μήνες οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας.
Ο ΠΟY και σήμερα προτρέπει τις κυβερνήσεις να συνεχίσουν τις προσπάθειες προσφοράς κοινωνικών υπηρεσιών, να επεκτείνουν τις τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας και τις υπηρεσίες που βοηθούν ανθρώπους που έχουν υποστεί βία.
«Η βία δεν είναι προσωπική υπόθεση», είπε ο δρ.Κλούγκε και πρόσθεσε: «Αν δείτε κάτι, πείτε το», ενώ εστίασε στη λήψη μέτρων πρόληψης: «Η βία δεν είναι αναπόφευκτη. Μπορεί να αποτραπεί».
Αλλά και ο ΟΗΕ προειδοποίησε ότι η κρίση ενδέχεται να οδηγήσει σε αύξηση κατά 20% της ενδοοικογενειακής βίας, χαρακτηρίζοντάς την «κρυμμένη πανδημία».
Σοκαρισμένος από την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες έχει ζητήσει να υπάρξει «εκεχειρία στο σπίτι».
Σε κάποιες χώρες οι τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας κατέγραψαν πενταπλάσιο αριθμό τηλεφωνημάτων, όμως το lockdown κατέστησε πιο δύσκολο για τα θύματα να αναζητήσουν βοήθεια.
Κάποιες χώρες μετέτρεψαν ξενοδοχεία σε καταφύγια για γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας και δημιούργησαν πρωτοβουλίες ώστε να τις ενθαρρύνουν να αναζητήσουν βοήθεια κατά τις επισκέψεις τους σε φαρμακεία ή σούπερ μάρκετ. Στη διάρκεια του lockdown παρατηρήθηκε και αύξηση στις γυναικοκτονίες.
Στην Ελλάδα
Αλλά και στην Ελλάδα η εικόνα είναι παρόμοια με τις άλλες χώρες, σύμφωνα με έρευνα η οποία διεξήχθη διαδικτυακά στην Ελλάδα από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο, με αφορμή την αύξηση των καταγγελιών εν μέσω της πρώτης καραντίνας. Την εντολή για την έρευνα έδωσε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και το Κέντρο Μελετών Ασφάλειας.
Σε ένα δείγμα 750 ατόμων που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο, το 36% είχε υποστεί βία το προηγούμενο διάστημα. Δηλαδή περισσότερες από τρεις στις δέκα γυναίκες, μεσαίων και ανώτερων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων.
Η Εύη Λεζγή, ψυχολόγος και στέλεχος γραμμής SOS 15900 καλείται καθημερινά να διαχειριστεί τέτοιου είδους περιστατικά. «Μόνο κατά το διάστημα του πρώτου lockdown, είχαμε 3000 κλήσεις και 500 email (...) Παιδιά και έφηβοι καλούσαν όσο διαδραματιζόταν ένα βίαιο περιστατικό στο σπίτι και η μητέρα δεν είχε τη δυνατότητα να καλέσει» αναφέρει.
2. Ο αλκοολισμός
Σπίτι, ώρα χαλάρωσης. Ένα ποτό είναι για την πλειονότητα must. Γιορτές, αργίες αλλά και καθημερινές είναι μία συνοδευτική συνήθεια, που τον χρόνο της πανδημίας έγινε λίγο συχνότερη. Ίσως η έλλειψη αλκοτέστ, ίσως ότι το να πίνει κανείς στο σπίτι έρχεται πιο φθηνά, ίσως η ανάγκη διεξόδου ή οτιδήποτε άλλο φαίνεται ότι οδήγησε πολλούς σε υπερκατανάλωση αλκοόλ. Όμως αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλες ατραπούς και η αθώα καθημερινή συνήθεια να γίνει εθισμός με όλα όσα φέρνει μαζί του - από την απλή παρόρμηση έως την άσκηση βίας και εν τέλει ακόμη και την αυτοκαταστροφή.
Στην Ελλάδα η αύξηση της πώλησης προϊόντων αλκοόλης ήταν 85% σε σχέση με το 2019, ενώ η τάση αποτυπώνεται και στις αυξημένες τηλεφωνικές κλήσεις στο κέντρο των Αλκοολικών Ανώνυμων.
Η αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους εμπορικοί ακόλουθοι στη Μεγάλη Βρετανία και το Βέλγιο παρατηρείται επίσης αύξηση των πωλήσεων αλκοολούχων ποτών. Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, του Χάρβαρντ αλλά και του νοσοκομείου Μάουντ Σάιναϊ στη Νέα Υόρκη από τον περασμένο Μάρτιο παρατηρούν αύξηση 50% στις ηπατικές ασθένειες που σχετίζονται με το αλκοόλ.
Οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας, που έκαναν σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό για θέματα ουσιών «American Journal of Drug and Alcohol Abuse», πραγματοποίησαν δειγματοληπτική έρευνα σε σχεδόν 2.000 άτομα άνω των 18 ετών, με μέση ηλικία 42 ετών, κατά το πρώτο πανδημικό κύμα της άνοιξης. Από αυτούς, σχεδόν το ένα τρίτο (ποσοστό 32%) παραδέχτηκαν ότι κατέφευγαν στο αλκοόλ εν μέσω πανδημίας.
Διαπιστώθηκε ότι οι συνήθεις «ύποπτοι», δηλαδή όσοι έρεπαν από καιρό στην αλκοολική κραιπάλη, στη διάρκεια του πανδημικού lockdown, έπιναν -κατά μέσο όρο- τέσσερα ποτά την ημέρα, έναντι δύο ποτών όσων τις απέφευγαν, ενώ μπορεί να έφθαναν και τα επτά ποτά.
Μία αμερικανική μελέτη, σύμφωνα με το jamanetwork, συνέλεξε δεδομένα χρησιμοποιώντας το RAND Corporation American Life Panel (ALP), ένα εθνικό αντιπροσωπευτικό δείγμα με 6000 συμμετέχοντες ηλικίας 18 ετών και άνω που μιλούν αγγλικά ή ισπανικά. H πρώτη έρευνα αφορούσε το διάστημα από 29 Απριλίου έως 9 Ιουνίου 2019 και η δεύτερη από τις 28 Μαΐου έως τις 16 Ιουνίου 2020, αρκετούς μήνες μετά την εφαρμογή του μέτρου της κοινωνικής απόστασης που σχετίζεται με τον Covid-19.
Το αναλυτικό δείγμα περιλαμβάνει 1540 ενήλικες (87% μέσης ηλικίας 56,6 ετών, 825 της ηλικιακής ομάδας 30-59 ετών και 883 γυναίκες). Η συχνότητα κατανάλωσης αλκοόλ αυξήθηκε συνολικά 0,74 ημέρες, αύξηση 14% σε σχέση με το 2019. Για τις γυναίκες, 0,78 ημέρες, δηλαδή αύξηση 17% σε σχέση με το 2019 και γενικά για ενήλικες ηλικίας 30 έως 59 ετών, κατά 0,93 ημέρες, που ισούται με αύξηση 19%.
Κατά μέσο όρο, καταναλώθηκε αλκοόλ 1 ημέρα περισσότερο ανά μήνα από 3 στους 4 ενήλικες. Για τις γυναίκες, σημειώθηκε επίσης σημαντική αύξηση 0,18 ημερών μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ, από το 2019, η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση 41% σε σχέση με το 2019. Αυτό ισοδυναμεί με αύξηση 1 ημέρας για 1 στις 5 γυναίκες.
Οι γυναίκες υποφέρουν δυσανάλογα σε σχέση με τους άνδρες από τη χρήση αλκοόλ λόγω του διαφορετικού μεταβολισμού. Σύμφωνα με το ινστιτούτο δημόσιας υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών (CDC) ένα ποτό για τις γυναίκες ισοδυναμεί με δυο για τους άνδρες.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει πως κάθε χρόνο πεθαίνουν από την υπερκατανάλωση αλκοόλ τρία εκατομμύρια άνθρωποι. Ο αριθμός αυτός αντιπροσωπεύει το 5,3% των συνολικών θανάτων. Εκτός από τις οργανικές ασθένειες και τα θανατηφόρα ατυχήματα υπό την άμεση επήρεια, οι συννοσηρότητες που σχετίζονται με την ανθυγιεινή κατανάλωση αλκοόλ περιλαμβάνουν ψύχωση, άγχος, μετατραυματικό στρες, βουλιμία ή ανορεξία, κατάχρηση άλλων ουσιών, και διαταραχές της προσωπικότητας και του ύπνου.
3. Η χρήση ναρκωτικών ουσιών
Εκτός της αυξημένης κατανάλωσης αλκοόλ η πανδημία γιγάντωσε μία ακόμη πανδημία, καθώς καταγράφηκε αύξηση ρεκόρ δεκαετίας στη χρήση κοκαΐνης στις μετρήσεις ερευνητών του ΕΚΠΑ στα αστικά λύματα της Αττικής, την περίοδο των δύο lockdown.
«Σε ό,τι έχει να κάνει με τα ναρκωτικά, δηλαδή τις παράνομα διακινούμενες ουσίες έχουμε δει μία αύξηση κατά 60% της χρήσης της κοκαΐνης τον Μάρτιο, σε σχέση με το ίδιο διάστημα το 2019», είπε ο Νίκος Θωμαΐδης καθηγητής Αναλυτικής Χημείας στο ΕΚΠΑ.
Αυξήθηκαν και τα ψυχοφάρμακα
Σύμφωνα με τον κ. Θωμαΐδη τα λύματα δείχνουν διαχρονικά τη χρήση των ουσιών από την κοινότητα που τα παράγει.
Εκτός από τις παράνομες διακινούμενες ουσίες οι ερευνητές κατέγραψαν και μία σημαντική αύξηση στη χρήση ψυχοφαρμάκων τον τελευταίο χρόνο. Στο πρώτο lockdown του Μαρτίου- Aπριλίου κάποιες δραστικές ουσίες είχαν 60% και 70% αύξηση.
4. Η επιδείνωση της ψυχικής υγείας
Οι ειδικοί προειδοποίησαν ότι η πανδημία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κρίση ψυχικής υγείας. Η μαζική ανεργία, η κοινωνική απομόνωση και το άγχος επηρεάζουν τους ανθρώπους παγκοσμίως.
Ο κ. Θωμαΐδης πρόσθεσε δε, ότι αναλύοντας τα δείγματα των επόμενων μηνών καταγράφηκε μία ύφεση στη χρήση τους, η οποία έφτασε στο ελάχιστο όριο τον Αύγουστο, ενώ το επόμενο τρίμηνο (Σεπτέμβριος- Οκτώβριος- Νοέμβριος) σημειώθηκε εκ νέου μία αύξηση. Τα αντικαταθλιπτικά επανήλθαν το Νοέμβριο στα επίπεδα του Μαρτίου, ενώ τα αγχολυτικά αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο.
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες μία διαδικτυακή εκδήλωση σχετικά με τη διαχείριση των ψυχικών συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού και συγκεκριμένα αναφορικά με τις ευάλωτες ομάδες, όπως τα παιδιά, οι έφηβοι, οι ηλικιωμένοι, οι άστεγοι και άλλοι ευπαθείς πληθυσμοί. Αλλά και άνθρωποι που δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικής υγείας έχουν εμφανίσει άγχος, κατάθλιψη, αυπνία, εσωστρέφεια, απόσυρση λόγω της μακροχρόνιας απομόνωσης, της απώλειας εργασίας τους, των οικονομικών προβλημάτων. Στόχος είναι η δυνατότητα παροχής βοήθειας σε όσους την χρειάζονται.
Αυτοκτονίες
Η νόσος Covid-19 έχει αναδειχθεί ως μια νέα παγκόσμια απειλή για την υγεία. Αυξάνοντας τον κίνδυνο απομόνωσης, φόβου, στίγματος, κακοποίησης και οικονομικής κατάρρευσης, o Covid-19 οδήγησε σε αύξηση του κινδύνου ψυχιατρικών διαταραχών, χρόνιου τραύματος και άγχους, που τελικά αυξάνουν την αυτοκτονία και την αυτοκτονική συμπεριφορά, αναφέρει σε έκθεσή του το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών για τη Βιοτεχνολογία των ΗΠΑ (NCBI).
Σε ένα κανονικό έτος, περίπου 12 ανά 100.000 άτομα πεθαίνουν από αυτοκτονία. Για κάθε θάνατο λόγω αυτοκτονίας, υπάρχουν 15-20 αναφερόμενες απόπειρες αυτοκτονίας. Η αυτοκτονία παραμένει μεταξύ των δέκα κορυφαίων αιτιών θανάτου παγκοσμίως
Οι εργαζόμενοι της πρώτης γραμμής, οι ηλικιωμένοι, οι μετανάστες, οι άστεγοι, οι κοινωνικοοικονομικά φτωχές τάξεις, καθώς και εκείνοι με προϋπάρχουσες ψυχικές διαταραχές, κατάχρηση ουσιών και οικογενειακό ιστορικό αυτοκτονιών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Στην Ιαπωνία, στατιστικά στοιχεία της κυβέρνησης έδειξαν ότι τον Οκτώβριο αυτοκτόνησαν περισσότεροι άνθρωποι από όσους σκότωσε ο Covid-19 από την αρχή της πανδημίας μέχρι τότε. Ο μηνιαίος αριθμός αυτοκτονιών στην Ιαπωνία αυξήθηκε σε 2.153 τον Οκτώβριο, σύμφωνα με την Εθνική Αστυνομική Υπηρεσία της Ιαπωνίας.
5. Η παχυσαρκία και η κακή διατροφή
Πολλά έχουν γραφτεί - ιδιαίτερα αυτό τον χρόνο - για την παχυσαρκία και το ότι αποτελεί, εκτός των άλλων, επιβαρυντικό παράγοντα στη νόσο του Covid-19. Η παχυσαρκία, τα τελευταία χρόνια έχει χαρακτηριστεί από τον ΠΟΥ ως επιδημία και οι ειδικοί εφιστούν ιδιαίτερα την προσοχή στα παιδιά και τους εφήβους.
Είναι αλήθεια ότι τα lockdown μάς κάνουν να γινόμαστε πιο νωχελικοί και μάς ωθούν στην κατανάλωση «νόστιμων» και συχνά ανθυγιεινών σνακ και ποτών. Μπορεί η άθληση -ως κωδικός εξόδου- να έχει πέραση όμως εκτός από λιγοστές περιπτώσεις οι περισσότεροι απλά περπατούμε και μετά επιστρέφουμε στο σπίτι για να πιάσουμε πάλι τον καναπέ και να επιδοθούμε σε κατανάλωση διάφορων σνακ. Αυτές οι συνήθειες μπορεί να γίνουν εθιστικές και ενίοτε επικίνδυνες ειδικά για τους νεότερους. Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, μία έρευνα στο κοντινό μας περιβάλλον δείχνει ότι οι περισσότεροι έχουν πάρει κιλά κατά το έτος της πανδημίας.
6. Παραμέληση εξετάσεων, θεραπειών και επεμβάσεων
Στο πρώτο lockdown δεν έβρισκε κάποιος ούτε οδοντίατρο. Επίσης ακόμη και όταν τα διαγνωστικά κέντρα λειτουργούσαν οι άνθρωποι ανέβαλαν εξετάσεις και τακτικά τσεκ απ υπό τον φόβο μήπως κολλήσουν κορωνοϊό. Οι περισσότεροι πίστευαν ότι ήταν κάτι που θα περνούσε γρήγορα και δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν ελέγχοντας μία χρόνια νόσο ή μία πρόσφατη ενόχληση. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς καθώς έχει αποδειχτεί ότι η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση σώζουν ζωές. Πόσο μάλλον οι αναγκαίες θεραπείες και τα χειρουργεία.
Στο πρώτο κύμα υπήρχε κατακόρυφη μείωση στις χειρουργικές επεμβάσεις. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (1η ΥΠΕ), υπό κανονικές συνθήκες και προ κορωνοϊού, στα 24 Νοσοκομεία της Αθήνας πραγματοποιούνταν κατά μέσο όρο 400-500 επεμβάσεις ημερησίως, ενώ στο πρώτο κύμα του κορωνοϊού δεν ξεπερνούσαν κατά μέσο όρο τις 250.
Στο δεύτερο lockdown και ύστερα από εκστρατεία με προειδοποιήσεις και συστάσεις από φορείς αλλά και μεμονωμένες προσωπικότητες του ιατρικού κλάδου φαίνεται ότι τα πράγματα βελτιώθηκαν. Παραμένει ωστόσο μία κάποια επιφυλακτικότητα που κρατά πολλούς μακριά από γιατρούς, διαγνωστικά κέντρα και νοσοκομεία.
7. Περισσότεροι άνθρωποι σε συνθήκες φτώχειας
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι οικονομίες σε όλον τον κόσμο συρρικνώθηκαν σε επικίνδυνο βαθμό. Δεν είναι μόνο η Βρετανία που είχε τη μεγαλύτερη ύφεση εδώ και 300 χρόνια. Είναι πολύ περισσότερο οι αναπτυσσόμενες χώρες όπου οι κάτοικοι - ιδιαίτερα στην αρχή της πανδημίας - συνέχισαν να εργάζονται σε κακές υγειονομικά συνθήκες για το μεροκάματο του τρόμου, ώστε στο τέλος της ημέρας να έχουν να βάλουν κάτι στην κατσαρόλα. Στην Ινδία, τη Βραζιλία και πολλές ακόμη χώρες, το μεροκάματα είναι μονόδρομος καθημερινής επιβίωσης.
Ωστόσο, σήμερα οι άνθρωποι ανησυχούν περισσότερο για το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, ιδιαίτερα οι νέοι άνθρωποι, όπως ανέφεραν πριν από λίγες ημέρες οι συντάκτες μια νέας παγκόσμιας μελέτης, καλώντας τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα για να αποκαταστήσουν την ισορροπία.
Πάνω από 8.700 άνθρωποι σε 24 χώρες συμμετείχαν σε έρευνα της εταιρείας Glocalities στην αρχή και το τέλος του 2020, με τα ευρήματα να αποτυπώνουν αύξηση στο ποσοστό των ερωτηθέντων που πιστεύουν ότι οι διαφορές στο εισόδημα πρέπει να μειωθούν.
Η έρευνα αποτύπωσε επίσης αύξηση κατά 10 μονάδες στο ποσοστό αυτών που δήλωσαν ότι η αξιοπρεπής εργασία και η οικονομική ανάπτυξη είναι τα σημαντικότερα μέσα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
«Ήταν ένα χαστούκι για τους ανθρώπους και τους έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά», δήλωσε ο Ρόναλντ Ινγκλεχαρτ, ένας εκ των βασικών συντακτών της μελέτης, στο Thomson Reuters Foundation, αναφερόμενος στην πανδημία.
Οι νέοι άνθρωποι ανησυχούν ιδιαίτερα για τις ανισότητες στα εισοδήματα, σύμφωνα με την έρευνα. Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων ηλικίας μεταξύ 18 και 34 ετών δήλωσαν ότι ανησυχούν περισσότερο για την ανισότητα στα εισοδήματα παρά για την ανεργία ή την οικονομική ανάπτυξη στα τέλη του 2020, με το ποσοστό να είναι αυξημένο σε σχέση με το 29% στις αρχές του έτους, πριν την εξάπλωση του κορωνοϊού σε όλο τον κόσμο.
«Συναισθήματα όπως σύγχυση, φόβος, απογοήτευση, το να νιώθει κανείς ότι δεν έχει "πλέον προοπτικές", όλα αυτά έχουν ενταθεί», δήλωσε ο Μάρτιν Λάμπερτ, ένας ακόμα εκ των συντακτών της μελέτης.
Ως αποτέλεσμα της πανδημίας, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας έχει διπλασιαστεί σε πάνω από 500 εκατ., σύμφωνα με έκθεση που δημοσιοποίησε τον περασμένο μήνα η οργάνωση Oxfam.
Στο μεταξύ, ο συνολικός πλούτος των κροίσων του κόσμου αυξήθηκε κατά 3,9 τρισ. δολ. μεταξύ Μαρτίου και Δεκεμβρίου του 2020 στα 11,95 τρισ. δολ., σύμφωνα με την έκθεση.
Η επόμενη ημέρα
Μετά από έναν χρόνο πανδημίας προκύπτει το εύλογο ερώτημα πόσο μπορούμε να ελπίζουμε στην εξάλειψη της πανδημίας;
Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι σχεδόν απίθανο. Το επιστημονικό περιοδικό Nature έθεσε το συγκεκριμένο ερώτημα σε 100 ειδικούς που μελετούν τον κορωνοϊό. Σχεδόν το 90% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι ο κορωνοϊός θα καταλήξει να γίνει «ενδημικός» - γεγονός που μεταφράζεται ότι θα συνεχίσει να κυκλοφορεί τα επόμενα χρόνια σε διαφορετικές περιοχές της υφηλίου.
Οι μολύνσεις από τον νέο κορωνοϊό και οι θάνατοι θα αποτελέσουν πρόβλημα για τους επόμενους χειμώνες στη Βρετανία, ακόμη και με εκτεταμένους εμβολιασμούς, προέβλεψε πρόσφατα ο αρχίατρος της Αγγλίας, Κρις Γουίτι, συντασσόμενος με την άποψη του Αμερικανού λοιμωξιολόγου και συμβούλου του προέδρου Τζο Μπάιντεν, Άνθονι Φάουτσι που είπε ότι είναι πιθανόν οι Αμερικανοί να φορούν μάσκες ακόμη και το 2022.
Ίσως λοιπόν, τελικά, η νέα κανονικότητα που όλοι προσμένουμε με ανυπομονησία να εμπεριέχει και τον κορωνοϊό. Εκτός από τις μάσκες, τις αποστάσεις και τους κανόνες υγιεινής θα πρέπει να αναπροσαρμόσουμε και τις ζωές μας αλλά παράλληλα με τα εμβόλια και τα φάρμακα κατά του Covid-19 και των μεταλλάξεων του να βρεθούν και λύσεις ίασης για τις πανδημίες που «φούντωσαν» εν μέσω πανδημίας.