Mag
Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2021 22:35

Μία μπλε φάλαινα στη Σαγκάη

«Η Μπλε Φάλαινα» είναι το όνομα που δόθηκε στη δομή που κατασκεύασε το κινεζικό αρχιτεκτονικό γραφείο OPEN Architecture ως τμήμα διεθνούς σχολείου στη Σαγκάη. Το «Pinghe Bibliotheater» – αυτή είναι η επίσημη επωνυμία του – αποτελείται από μια βιβλιοθήκη και δύο θέατρα και σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τους σπουδαστές να διαβάζουν και να δίνουν παραστάσεις.

«Η Μπλε Φάλαινα» είναι το όνομα που δόθηκε στη δομή που κατασκεύασε το κινεζικό αρχιτεκτονικό γραφείο OPEN Architecture ως τμήμα διεθνούς σχολείου στη Σαγκάη. Το «Pinghe Bibliotheater» – αυτή είναι η επίσημη επωνυμία του – αποτελείται από μια βιβλιοθήκη και δύο θέατρα και σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τους σπουδαστές να διαβάζουν και να δίνουν παραστάσεις.

Το αρχιτεκτόνημα θυμίζει κατά κάποιον τρόπο ένα υπερωκεάνιο, ελλιμενισμένο στο campus του σχολείου. Οι αρχιτέκτονες του OPEN Architecture αποφάσισαν να συνδυάσουν τα δύο θέατρα (ένα με προσκήνιο και ένα «black box theater», απλή δομή με μαύρους τοίχους και χωρίς προσκήνιο) και τη βιβλιοθήκη σε μία μόνον δομή.

Καθώς η εμπειρία της ανάγνωσης είναι εσωστρεφής και προσωπική, σχεδίασαν μια σειρά από άνετες ζώνες, συμπεριλαμβανομένων ενός «βυθισμένου» κήπου στην οροφή και ενός υπαίθριου χώρου ανάγνωσης. Αντιθέτως, μιας και η εμπειρία του ανεβάσματος παραστάσεων είναι πιο εξωστρεφής, «η κύρια είσοδος στο θέατρο είναι εκεί όπου το κτίσμα “κόβεται” διαγωνίως για να σχηματίσει ένα θεατρικό άνοιγμα ενώ η αντιπαράθεση ζεστών φύλλων από ξύλο με τοίχους σε βαθύ μπλε χρώμα δημιουργούν μια ενδιαφέρουσα, οπτικά, αίθουσα», όπως εξηγούν.

«Κύριας σημασίας για τον σχεδιασμό της βιβλιοθήκης είναι το φως, όχι μόνο για να ανταποκριθεί στις λειτουργικές ανάγκες αλλά και για να δώσει σχήμα στους χώρους, ζωντανεύοντάς τους με μουσικό ρυθμό» συνεχίζουν οι αρχιτέκτονες. «Πάμπολλοι φεγγίτες στην κεκλιμένη οροφή φιλτράρουν φως προς το κεντρικό αναγνωστήριο, ενώ ένας γιγαντιαίος φεγγίτης σαν μάτι από το ταβάνι φωτίζει το ίδιο το κέντρο με έναν σχεδόν υπερφυσικό τρόπο, δημιουργώντας έναν συναισθηματικά φορτισμένο χώρο. Αντιθέτως, στο θέατρο έχουμε αποφύγει τον φυσικό φωτισμό, και ο τεχνητός φωτισμός σχεδιάστηκε προσεκτικά για να απαντήσει στις λειτουργικές ανάγκες» προσθέτουν.

Πέραν των αναγκών του σχολείου το κτίσμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τις κοινότητες γύρω από το campus, με την ελπίδα να μετατραπεί σε «κοινωνικό ενεργοποιητή» φέρνοντας κοντά σπουδαστές, γονείς και μέλη της κοινότητας.