Η Ευρώπη χωρίς την Άνγκελα Μέρκελ

Την αρχή του τέλους μιας εποχής στην ευρωπαϊκή πολιτική θα σηματοδοτήσει το Σάββατο όταν τα 1.001 μέλη των  Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Γερμανίας, το κόμμα της καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ, θα πραγματοποιήσουν διαδικτυακό συνέδριο για την εκλογή νέου ηγέτη.

Η αποχώρηση της Μέρκελ τον Σεπτέμβριο θα εκκινήσει μια κρίσιμη καμπή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα τελευταία 15 χρόνια, η πολιτική ικανότητα της Μέρκελ να χρησιμοποιεί τον ασυναγώνιστο πολιτικό και οικονομικό ιστό της Γερμανίας και τις δικές της δυνάμεις πειθούς χει βοηθήσει την Ευρώπη να διαχειριστεί ζητήματα όπως:

• Η κρίση του δημόσιου χρέους που ακολούθησε την κατάρρευση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αγοράς 2008-2009
• Τις μεταναστευτικές ροές που δημιούργησε ο εμφύλιος της Συρίας
• Οι διαρκώς προβληματικές σχέσεις που χωρίζουν τον Βορρά της Ευρώπης από τον Νότο και την Ανατολή από τη Δύση
• Οι  περίπλοκες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα
• Η διαδικασία μετάβασης πέρα ​​από το Brexit για τη δημιουργία μιας νέας σχέσης με το Ηνωμένο Βασίλειο
• Η διαχείριση της πανδημίας

Σίγουρα δεν τα έχει κάνει όλα αυτά μόνη της. Όμως, ως ηγέτης του πιο σημαντικού μέλους της ΕΕ, και λόγω της εμπειρίας της και του διεθνούς σεβασμού για την κρίση και την ικανότητά της, έχει αποδειχθεί απαραίτητη για την ικανότητα της ΕΕ να «απορροφάει» τα εκάστοτε.

Η αλλαγή σκυτάλης στη Γερμανία περιλαμβάνεται μάλιστα ανάμεσα στους δέκα κινδύνους που εκτιμά η Eurasia Group πως εγκυμονεί το 2021. Ο κίνδυνος νούμερο εννιά «Η Ευρώπη μετά την Μέρκελ» αναφέρει πως η πανδημία και οι φόβοι που καλλιέργησε ενίσχυσαν την πολιτική τύχη της Άνγκελα Μέρκελ. Ο κορωνοϊός «προστάτευσε» την Γερμανίδα καγκελάριο αποτρέποντας την αποδυνάμωσή της και παράλληλα φτιάχνοντας το σκηνικό για την ΕΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ, μια εξέλιξη που αλλάζει το παιχνίδι και αποδεικνύεται η καλύτερη (και ίσως η μοναδική) καλή χρήση της πανδημίας ως πολιτική ευκαιρία για την ενίσχυση της πολυμερούς προσέγγισης.

Να σημειωθεί ότι ο νούμερο ένα κίνδυνος για την Eurasia Group είναι οι ΗΠΑ με την αλλαγή  εξουσίας και την προεδρία του Τζο Μπάιντεν, και δεύτερος η πανδημία και οι ουλές της στην οικονομία.

Τι ξέρουμε μέχρι τώρα για την αλλαγή σκυτάλης στο CDU;

• Οι υποψήφιοι είναι τρεις:

1. Φρίντριχ Μερτς, υποψήφιος προερχόμενος από την κεντροδεξιά πτέρυγα με πολιτική φιλική προς τις επιχειρήσεις,
2. Άρμιν Λασετ, κυβερνήτης του μεγαλύτερου κρατιδίου  της Γερμανίας και
3. Νόμπερτ Ροτγκεν, σημερινός πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του κοινοβουλίου.

• Θα μπορούσε να νικήσει οποιοσδήποτε από τους τρεις. Ο Μερτς  έχει δεσμευτεί να οδηγήσει το CDU «μακριά από τη σκιά της Άνγκελα Μέρκελ» οδηγώντας το κόμμα προς την κεντροδεξιά. Οι άλλοι δύο υποψήφιοι  έχουν συστηθεί ως κεντρικοί που επιθυμούν τη  συναίνεση.
• Όποιος επικρατήσει θα ξεκινήσει συζητήσεις με τον «μικρό αδελφό» του κόμματος, το CSU, και τον ηγέτη του και πρωθυπουργό της Βαυαρίας Μάρκους Σόντερ, ώστε να συμφωνήσουν για τον υποψήφιο των εθνικών εκλογών του Σεπτεμβρίου. Αυτή η επιλογή θα γίνει στα τέλη Μαρτίου ή στις αρχές Απριλίου.
• Η δημοτικότητα του νικητή αυτού του Σαββατοκύριακου μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα κρίνει πολλά καθώς αυτοί οι αριθμοί πιθανότατα θα καθορίσουν εάν ο νέος ηγέτης του CDU ή ο Σόντερ  της CSU θα επιλεγούν ως υποψήφιοι για την διεκδίκηση της καγκελαρίας.
• Ο υποψήφιος της χριστιανικής ένωσης CDU/CSU, είναι πολύ πιθανό να αντικαταστήσει τη Μέρκελ ως καγκελάριο της Γερμανίας τον Σεπτέμβριο, πιθανώς σε συνασπισμό με το κόμμα των Πρασίνων.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από gzeromedia