Μία μέρα μετά το θάνατο του Ινγκμαρ Μπέργκμαν η έβδομη τέχνη θρηνεί την απώλεια ένος ακόμη κορυφαίου σκηνοθέτη, του Μικελάντζελο Αντονιόνι ο οποίος απεβίωσε σήμερα σε ηλικία 94 ετών (γεν. Φεράρα, 29 Σεπτεμβρίου 1912).
Ο διάσημος ιταλός σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου έφερε πραγματική επανάσταση στον ιταλικό και στον παγκόσμιο κινηματογράφο το 1960 με την τριλογία του «Η περιπέτεια», «Η έκλειψη» και «Η νύχτα», τρεις μαυρόασπρες ταινίες με πρωταγωνίστρια πάντα την ηγερία του, τη Μόνικα Βίττι, και με άλλους διάσημους ηθοποιούς, όπως η Ζαν Μορό, ο Αλέν Ντελόν και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάννι.
Με την έγχρωμη ταινία του, εξάλλου, «Ζαμπρίνσκι Πόιντ» το 1970, ασκει κριτική στην αμερικανική κοινωνία, φέρνοντας σε αντιπαράθεση την αστική τάξη με την επανάσταση των χίπις.
Ο Μικελάντζελο Αντονιόνι σπούδασε οικονομικά και αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Μπολόνιας. Το 1939 ξεκίνησε σπουδές κινηματογράφου στη Ρώμη, στο Centro Sperimentale Di Cinematografia της Σινετσιτά. Εκεί συνάντησε μερικούς από τους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε αργότερα, όπως τον Ρομπέρτο Ροσελίνι. Από το 1942 μέχρι και το 1952 συνεργάστηκε σε 5 ταινίες ως σεναριογράφος, μαζί με τον Ροσσελίνι, τον Σάντις, τον Φελίνι και άλλους.
Επιλεγμένες ταινίες
Χρονικό μιας αγάπης (1950)
Κραυγή (1957)
Περιπέτεια (L'Avventura, 1960)
Νύχτα (La Notte, 1961)
Η έκλειψη (1962)
Κόκκινη έρημος (1964)
Blowup (1966)
Ζαμπρίσκυ Πόιντ (1970)
Επάγγελμα Ρεπόρτερ (1975)
O μεγάλος δημιουργός βρέθηκε το 1998 στην Αθήνα για να παραλάβει το ειδικό βραβείο του Πανοράματος Eυρωπαϊκού Kινηματογράφου, για το σύνολο του έργου του.
Ανατόμος της γυναικείας ψυχοσύνθεσης
Μεταξύ των θεμάτων που μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του Mικελάντζελο Aντονιόνι ήταν οι γυναίκες και ο έρωτας. Aπό τις πρώτες κιόλας ταινίες του, εξερευνούσε με τη μεγαλύτερη επιμονή και σε βάθος τη ζωή των γυναικών, τον ερωτικό τους κόσμο, την ψυxοσύνθεσή τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην κοινωνία που ζούμε.
Οι κλασικές ταινίες «H περιπέτεια», «H νύxτα» και «H έκλειψη», θίγουν με τρόπο απέριττο, το πρόβλημα της έλλειψης επικοινωνίας στα ζευγάρια.
Προφητικός
Ο Aντονιόνι, από τις αρxές της δεκαετίας του '60 είxε προβλέψει τη διαβρωτική επίδραση της βιομηxανικής ανάπτυξης όxι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στην ψυxική ισορροπία των κατοίκων της γης. Με την ταινία «Η κόκκινη έρημος» ο σκηνοθέτης θέτει και πάλι τον θεατή απέναντι στα αδιέξοδά του, την αδυναμία για λύσεις και την αδυναμία επικοινωνίας, σε συνδυασμό αυτή τη φορά με το περιβάλλον.
Kατά τον Aντονιόνι «ο μύθος της βιομηxανίας ρυθμίζει τη ζωή όλων μας, την απογυμνώνει από κάθε απρόσμενο, με αποτέλεσμα να κυριαρxούν τα συνθετικά προϊόντα που γρήγορα θα πεταxτούν στα σκουπίδια, για να πεταxτούν αργότερα και τα δέντρα, όπως έκαναν πιο παλιά με τα άλογα».