Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρηνεί, σε όλα τα μήκη και πλάτη, τον χαμό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που έφυγε από τη ζωή χθες σε ηλικία 60 ετών. Οι αναφορές από τα ΜΜΕ της Αργεντινής κάνουν λόγο για θανατηφόρα καρδιακή ανακοπή περίπου στις 12 το μεσημέρι τοπική ώρα (17:00 ώρα Ελλάδας). Ο Μαραντόνα είχε πάρει εξιτήριο στις 11 Νοεμβρίου μετά την καλή ανταπόκριση που είχε στην επέμβαση για την αφαίρεση αιματώματος στον εγκέφαλο, αλλά το ιατρικό προσωπικό που τον χειρούργησε είχε προειδοποιήσει για την ευαίσθητη κατάσταση του ασθενούς, λόγω μιας γενικής κλινικής εικόνας που είχε χαρακτηριστεί «περίπλοκη».
Του Παναγιώτη Κουμάνταρου
[email protected]
Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρηνεί, σε όλα τα μήκη και πλάτη, τον χαμό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που έφυγε από τη ζωή χθες σε ηλικία 60 ετών. Οι αναφορές από τα ΜΜΕ της Αργεντινής κάνουν λόγο για θανατηφόρα καρδιακή ανακοπή περίπου στις 12 το μεσημέρι τοπική ώρα (17:00 ώρα Ελλάδας). Ο Μαραντόνα είχε πάρει εξιτήριο στις 11 Νοεμβρίου μετά την καλή ανταπόκριση που είχε στην επέμβαση για την αφαίρεση αιματώματος στον εγκέφαλο, αλλά το ιατρικό προσωπικό που τον χειρούργησε είχε προειδοποιήσει για την ευαίσθητη κατάσταση του ασθενούς, λόγω μιας γενικής κλινικής εικόνας που είχε χαρακτηριστεί «περίπλοκη».
Ο Μαραντόνα γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Αρχεντίνος Τζούνιορς, απ’ όπου πήρε μεταγραφή για την Μπόκα Τζούνιορς. Το υπερατλαντικό ταξίδι το έκανε το 1982 για την Μπαρτσελόνα, όπου έπαιξε για δύο χρόνια 1982-1984, πριν μετακομίσει στον ιταλικό νότο για τη Νάπολι (1984-1981), της οποίας άλλαξε τον ρου οδηγώντας την στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και «σπάζοντας» την κυριαρχία του Βορρά.
Το ίδιο έκανε με την Εθνική Αργεντινής, την οποία έφερε στην κορυφή του κόσμου το 1986, με το περιβόητο «χέρι του Θεού» στον προημιτελικό με την Αγγλία να μένει στην ιστορία και το άλλο τέρμα του στον ίδιο αγώνα να ψηφίζεται αργότερα «γκολ του αιώνα», ενώ ως προπονητής οδήγησε την «αλμπισελέστε» στο Μουντιάλ του 2010, στη Νότια Αφρική.
Μετά τη Νάπολι έπαιξε στη Σεβίλλη και ακολούθως επέστρεψε στην Αργεντινή για τη Νιούελς Ολντ Μπόις, πριν κλείσει την τεράστια καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα και το λατρεμένο του «Μπομπονέρα».
Οι μεγάλες στιγμές του
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα κυριάρχησε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα επί 15 χρόνια, ζώντας στιγμές θριάμβου και αποθέωσης: από το 1979 όταν έδωσε τα διαπιστευτήριά του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων, έως το 1994 που εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε κορυφαίο επίπεδο, εναντίον της Εθνικής Ελλάδας.
Οι δέκα κορυφαίες στιγμές του ήταν:
1. Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νέων 1979: Έναν χρόνο νωρίτερα ο Κάρλος Μενότι του είχε αρνηθεί τη θέση στη μεγάλη Εθνική Αργεντινής που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μπουένος Άιρες. Το 1979, μόλις στα 18 του, ο Μαραντόνα πήρε από το χέρι την εθνική Νέων της χώρας του και την οδήγησε εκ του ασφαλούς στον τίτλο, σκοράροντας σε όλα τα νοκ άουτ ματς.
2. Αρχεντίνος Τζούνιορς - Μπόκα Τζούνιορς 5-3 (1980): Τέσσερις μήνες πριν φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του Μπόκα, ο Ντιέγκο φρόντισε να τη διασύρει. Αιτία στάθηκε το σχόλιο του τερματοφύλακά της, Ούγκο Γκάτι, ο οποίος είπε πριν από το ματς ότι «πρέπει να προσέξουμε τον μικρό χοντρούλη». Αυτό ήταν! Ο... χοντρούλης έβαλε τέσσερα γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ακόμα και το πέναλτι με το οποίο άνοιξε το σκορ το κέρδισε ο ίδιος με «ραμπόνα» που κατέληξε σε χέρι αμυντικού.
3.Αργεντινή - Αγγλία 2-1 (1986): Το ματς που έμεινε στην ιστορία για «το γκολ του αιώνα», το οποίο πέτυχε ο Μαραντόνα περνώντας σχεδόν όλη την ομάδα της Αγγλίας στην κούρσα που ξεκίνησε κάτω από τη σέντρα. Νωρίτερα είχε σημειώσει ακόμα ένα αξέχαστο γκολ, με πλασέ του... βόλεϊ απέναντι στον Πίτερ Σίλτον. Το είδαν όλοι εκτός από τους διαιτητές, γι’ αυτό έμεινε στα χρονικά ως «το χέρι του Θεού».
4. Αργεντινή - Δυτική Γερμανία 3-2 (τελικός Μουντιάλ 1986): Στον τελικό στην Πόλη του Μεξικού η Γερμανία έχει χτίσει τείχος γύρω από τον Μαραντόνα και έχει καταφέρει να επιστρέψει από 0-2 σε 2-2. Στο 83ο λεπτό, όμως, εκείνος απέφυγε με περίτεχνη κίνηση δύο Γερμανούς και βρήκε την τέλεια πάσα στον Μπουρουσάγα, που διαμόρφωσε το τελικό 3-2.
5. Το νταμπλ με τη Νάπολι το 1987: Στις δύο πρώτες σεζόν του «Ντιεγκίτο» στον ιταλικό νότο, η Νάπολι είχε τερματίσει όγδοη και τρίτη στο σκουντέτο, ενώ δεν είχε προχωρήσει πέραν της φάσης των «16» του Κυπέλλου. «Φρέσκος» από τον θρίαμβο με την Εθνική Αργεντινής, ο Μαραντόνα οδήγησε την ομάδα του σε εκπληκτική πορεία που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του νταμπλ και φυσικά αποτελεί την κορυφαία στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Ήταν, άλλωστε, το πρώτο πρωτάθλημα για τους «παρτενοπέι».
6. Νάπολι - Γιουβέντους 3-0 (Κύπελλο UEFA 1989): Επί Μαραντόνα η Νάπολι κατέκτησε και τον μοναδικό ευρωπαϊκό της τίτλο, το Κύπελλο UEFA του 1989. Ο πιο εμβληματικός αγώνας, όμως, δεν ήταν ο τελικός με τη Στουτγκάρδη, αλλά ο προημιτελικός με τη «μισητή» Γιουβέντους. Το 2-0 υπέρ των «μπιανκονέρι» στο Τορίνο δεν άφηνε πολλά περιθώρια ελπίδας, όμως ο Μαραντόνα με πέναλτι και ο Καρνεβάλε έστειλαν τη ρεβάνς στην παράταση. Εκεί, στο κατάμεστο «Σαν Πάολο», ο Αλεσάντρο Ρένικα με κεφαλιά στο 119’ υπέγραψε τη συγκλονιστική πρόκριση.
7. Το ζέσταμα υπό τον ρυθμό του «Live is Life»: Είναι 19 Απριλίου 1989 και η Μπάγερν υποδέχεται τη Νάπολι στο «Ολύμπιασταντιον» του Μονάχου. Από τα μεγάφωνα ακούγεται η all time classic επιτυχία των Opus, «Live is Life» και Νο1 hit της Ευρώπης για το 1985. Ο Μαραντόνα δίνει μια μοναδική παράσταση στο ζέσταμα, χορεύοντας και κάνοντας κολπάκια με την μπάλα. Δύο δεκαετίες αργότερα, το Youtube θα κάνει γνωστή παγκοσμίως τη μαγεία, που τότε έζησαν μόνο όσοι βρίσκονταν στο γήπεδο. Για την ιστορία, το ματς έληξε 2-2 και η Νάπολι προκρίθηκε καθώς είχε επικρατήσει 2-0 στο «Σαν Πάολο».
8.Το δεύτερο πρωτάθλημα με τη Νάπολι (1990): Με 16 γκολ θα είναι πρώτος σκόρερ της Νάπολι και τρίτος εκείνη τη σεζόν στο ιταλικό πρωτάθλημα (πίσω από Φαν Μπάστεν και Μπάτζιο) και θα οδηγήσει τους «παρτενοπέι» στη δόξα σε μια από τις πιο συναρπαστικές και αγωνιώδεις σεζόν.
9.Βραζιλία - Αργεντινή 0-1 (1990): Με συμπαίκτες στην πλειοψηφία τους μετριότητες, θα φτάσει έως τον τελικό όπου θα ηττηθεί (με πέναλτι «φάντασμα») 1-0 από τη Δυτική Γερμανία. Στην πορεία αυτή η Αργεντινή απέκλεισε τη μεγάλη της αντίπαλο, τη Βραζιλία, με 1-0 στη Φάση των «16» και σκόρερ τον Κανίχια έπειτα από μαγική ατομική προσπάθεια και ασίστ του Μαραντόνα.
10.Αργεντινή - Ελλάδα 4-0 (1994): Η τελευταία μεγάλη στιγμή του «χρυσού παιδιού» έτυχε να συμπέσει με το «βάπτισμα του πυρός» της εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στις 21 Ιουνίου 1994 στο «Φόξμπορο». Με μία ενδεκάδα από σούπερ σταρ, η Αργεντινή μπορούσε εύκολα να κατακτήσει τον τίτλο, αν δεν συγκλονιζόταν από το περιστατικό με τον Μαραντόνα που βρέθηκε θετικός σε ντόπινγκ κοντρόλ και εκδιώχθηκε πριν από τους νοκ άουτ αγώνες. Πρόλαβε, όμως, να βάλει την «υπογραφή» του με τον φοβερό πανηγυρισμό του στο γκολ εναντίον της Ελλάδας. Το ματς ολοκληρώθηκε με σκορ 4-0 και χατ τρικ του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα.