Αδιαμφισβήτητα η αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορονοϊού αποτελεί τη μητέρα των μαχών, που θα τελειώσει οριστικά μόνο όταν γίνει εφικτός ο εμβολιασμός των πολιτών. Ωστόσο παράλληλα διεξάγονται μικρές αλλά σημαντικές «μάχες», από την έκβαση των οποίων εξαρτάται και η τελική νίκη στο δύσκολο αυτό πόλεμο. Η κόπωση των πολιτών αποτελεί έναν ύπουλο εχθρό, που δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Με ορατό το ενδεχόμενο για lockdown... ακορντεόν έως την άνοιξη, είναι απαραίτητο ακόμα και οι πλέον δύσπιστοι να κατανοήσουν την αναγκαιότητα τήρησης των μέτρων, γράφει η Κατερίνα Κοκκαλιάρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Αδιαμφισβήτητα η αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορονοϊού αποτελεί τη μητέρα των μαχών, που θα τελειώσει οριστικά μόνο όταν γίνει εφικτός ο εμβολιασμός των πολιτών. Ωστόσο παράλληλα διεξάγονται μικρές αλλά σημαντικές «μάχες», από την έκβαση των οποίων εξαρτάται και η τελική νίκη στο δύσκολο αυτό πόλεμο. Η κόπωση των πολιτών αποτελεί έναν ύπουλο εχθρό, που δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Με ορατό το ενδεχόμενο για lockdown... ακορντεόν έως την άνοιξη, είναι απαραίτητο ακόμα και οι πλέον δύσπιστοι να κατανοήσουν την αναγκαιότητα τήρησης των μέτρων.
Οι επίδοξοι παραβάτες πρέπει να δουν κατάματα την κρισιμότητα της κατάστασης και να σταματήσουν να αναζητούν… παραθυράκια για καταπάτηση των κανόνων. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα κρούσματα απειθαρχίας σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ελληνικό φαινόμενο, όπως φαίνεται και από ανάλογες έρευνες που διεξάγονται στο εξωτερικό. Για να μη γιγαντωθεί αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο απαιτείται να γίνουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα οι σωστές κινήσεις. Σαφέστατα η επιθετική επέλαση του κορονοϊού καθιστά αναπόφευκτη τη λήψη πρόσθετων παρεμβάσεων. Ωστόσο απαιτείται ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο δράσης, που θα δίνει στους πολίτες έναν πιο ξεκάθαρο ορίζοντα για το επόμενο διάστημα. Παράλληλα μια παρατεταμένη καραντίνα απαιτεί να υπάρξει ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός για τους ευάλωτους.
Ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους, μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά ακόμα και νέοι άνθρωποι που δεν συγκατοικούν δεν μπορεί να αποκοπούν για μεγάλο διάστημα από τα κοντινά τους πρόσωπα. Στο εξωτερικό -όπως για παράδειγμα στο Ηνωμένο Βασίλειο- έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται ένα σύστημα «σύνδεσης» νοικοκυριών. Ειδικότερα τα άτομα που μένουν μόνα τους μπορούν να επισκέπτονται ή να δέχονται επισκέψεις από ένα ακόμα νοικοκυριό, ώστε να μη μείνουν τελείως αποκομμένα εν μέσω καραντίνας. Ανάλογες λύσεις μπορούν να εξεταστούν το επόμενο διάστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι αντιληπτή η κρισιμότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα.
Το πιθανότερο είναι πως οδηγούμαστε σε μία μάχη διάρκειας με τον κορονοϊό μέχρι την άνοιξη. Και σε αυτή τη μάχη απαιτείται ένα σχέδιο μακράς πνοής, που θα πείθει ακόμα και τους κακοπροαίρετους και θα προστατεύει τους πιο αδύναμους.