Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο επίσημος λόγος για την πανδημία θυμίζει roller coaster, ήτοι το γνωστό τρενάκι των λούνα παρκ, το οποίο ανεβοκατεβαίνει στριφογυρίζοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα επάνω στις ράγες, προκαλώντας εναλλαγή συγκινήσεων στους επιβάτες. Ανησυχία, τρόμος, ανακούφιση… και ξανά από την αρχή.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Εδώ και αρκετές εβδομάδες ο επίσημος λόγος για την πανδημία θυμίζει roller coaster, ήτοι το γνωστό τρενάκι των λούνα παρκ, το οποίο ανεβοκατεβαίνει στριφογυρίζοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα επάνω στις ράγες, προκαλώντας εναλλαγή συγκινήσεων στους επιβάτες. Ανησυχία, τρόμος, ανακούφιση… και ξανά από την αρχή.
Εκπρόσωποι της κυβέρνησης, υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, ακόμη και ειδικοί επιστήμονες που μετέχουν στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την εξάπλωση του νέου κορωνοϊού. Στη συνέχεια, όμως, παρουσιάζουν πίνακες και βολικούς δείκτες που δείχνουν πόσο «καλύτερη» παραμένει η κατάσταση σε σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρώπης.
Αμέσως μετά αναπτύσσεται εκ νέου μια κινδυνολογική ρητορική που στοχοποιεί τους νέους (ή τους ηλικιωμένους), τους μαθητές (ή τους εκπαιδευτικούς), αυτούς που ζητούν λιγότερα μέτρα (ή εκείνους που ζητούν περισσότερα). Και ο κύκλος ολοκληρώνεται -προσωρινά- με επίκληση σε ένα θετικό δημοσίευμα του διεθνούς Τύπου ή με «ανάθεμα» σε κάποια κυβέρνηση του εξωτερικού που αντιμετωπίζει με καχυποψία τους ταξιδιώτες από την Ελλάδα.
Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα αντιφατικών πληροφοριών ο πολίτης-υπόδειγμα για όλη την Ευρώπη μετατρέπεται σε χρόνο μηδέν σε δακτυλοδεικτούμενο «ανεύθυνο» και αντίστροφα.
Αν σε όλη αυτή την εικόνα προστεθεί και το παράδειγμα υπουργικών στελεχών που τη μία μέρα ομνύουν στην τήρηση των μέτρων και στη συνέχεια απαθανατίζονται να μεταλαμβάνουν από το ίδιο κουτάλι ή να χειροφιλούν ιερωμένους, κατά παράβαση κάθε μέτρου προστασίας, τότε γίνεται αντιληπτό γιατί η συλλογική επιτυχία του πρώτου κύματος δίνει τώρα τη θέση της σε ένα blame game ατομικής ευθύνης, που πλήττει όμως ολόκληρο το κοινωνικό σώμα.
Όλα δείχνουν ότι την επόμενη περίοδο τα επιδημιολογικά στοιχεία θα επιδεινωθούν θέτοντας σε δοκιμασία όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού.
Αυτές οι ώρες θα απαιτήσουν καθαρότερα μηνύματα, περισσότερη αλληλεγγύη, φροντίδα για τους πληγέντες και λιγότερη αναζήτηση «ενόχων». Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να παραμείνει το roller coaster επάνω στις ράγες.