Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που αντιμετώπισαν ως τώρα με επιτυχία την πανδημία του κορονοϊού, αποσπώντας τα εύσημα σε διεθνές επίπεδο. Ωστόσο, οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία είναι ορατές, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στις επιχειρήσεις και έντονη ανησυχία στους πολίτες.
Του Αναστάσιου Καπνοπώλη*
Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που αντιμετώπισαν ως τώρα με επιτυχία την πανδημία του κορονοϊού, αποσπώντας τα εύσημα σε διεθνές επίπεδο. Ωστόσο, οι συνέπειες της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία είναι ορατές, προκαλώντας τεράστια προβλήματα στις επιχειρήσεις και έντονη ανησυχία στους πολίτες. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις - μέλη του ΒΕΘ καλούνται να επαναλειτουργήσουν σε ένα δυσμενές περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από ύφεση, μείωση της κατανάλωσης και γενικά από μειωμένους ρυθμούς κίνησης της αγοράς. Το δυσκολότερο είναι πως πρέπει να καλύψουν λειτουργικά έξοδα και να κρατηθούν στη ζωή την ώρα που η ενίσχυση της ρευστότητας είναι ανύπαρκτη.
Αναντίρρητα η πρωτοβουλία της κυβέρνησης για ένα μεγάλο πρόγραμμα εγγυήσεων και επιδοτήσεων από το κράτος, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι επιχειρήσεις, με κύρια εργαλεία αυτής της προσπάθειας τα προγράμματα ΤΕΠΙΧ Ι, ΤΕΠΙΧ ΙΙ και το πρόγραμμα δανειοδότησης μέσω του νέου Ταμείου Εγγυοδοσίας Επιχειρήσεων Covid-19, μόνο ως ένα ιδιαίτερα θετικό βήμα μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Δυστυχώς όμως, από καθημερινές συζητήσεις με επιχειρηματίες - μέλη του ΒΕΘ διαπιστώνουμε πως οι τράπεζες, οι οποίες κλήθηκαν να υλοποιήσουν τις δράσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έχουν τη βούληση να συνδράμουν ουσιαστικά στην κοινή προσπάθεια, αλλά αντίθετα δημιουργούν σημαντικά προσκόμματα στις ενδιαφερόμενες για χρηματοδότηση -μέσω των εργαλείων αυτών- επιχειρήσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που τράπεζες αποκλείουν από τη διαδικασία βιώσιμες επιχειρήσεις, διότι αφενός ερμηνεύουν και εφαρμόζουν τους κανονισμούς των σχετικών προγραμμάτων κατά το δοκούν, έχοντας ως μόνο γνώμονα την αύξηση των κερδών τους και την εξυπηρέτηση της μόνιμης πελατείας τους και αφετέρου θέτουν διάφορα αδιαφανή “τραπεζικά” κριτήρια κατά την εξέταση των αιτήσεων δανειοδότησης. Καταγράφονται περιπτώσεις αδικαιολόγητης απόρριψης αιτήσεων, παρά το γεγονός ότι περιλάμβαναν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, δεν είχαν οφειλές προς το τραπεζικό σύστημα και διέθεταν ακόμα και τις σχετικές εγγυήσεις. Δυστυχώς δανειοδότηση λαμβάνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και όχι οι μικρές που την έχουν ανάγκη.
Για να αποφύγουμε τα χειρότερα και να μην ακουστεί το επόμενο διάστημα η κλειδωνιά του λουκέτου για επιχειρήσεις θα χρειαστούν και επιπρόσθετα γενναία μέτρα.
Θα πρέπει να επιχορηγηθούν οι επιχειρήσεις που άντεξαν τη δεκαετή κρίση, να δοθούν κίνητρα και χρηματοδοτικά εργαλεία για την ανάπτυξη καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών, αλλά και για την ενθάρρυνση επενδύσεων σε υψηλή τεχνολογία, σε καινοτόμες λύσεις και εφαρμογές, με έμφαση σε δυναμικούς κλάδους όπως η μεταποίηση, η πράσινη ενέργεια, οι μεταφορές και η εφοδιαστική αλυσίδα, ο αγροδιατροφικός τομέας (σε συνεργασία με τον δευτερογενή τομέα για την καλύτερη ανάδειξη των ποιοτικών χαρακτηριστικών των προϊόντων και την ποσοτική αύξηση πωλήσεων και εισοδημάτων) καθώς και ο τουρισμός, με την ανάδειξη εναλλακτικών μορφών.