Σημαντικά νέα για τη χρήση της ριβαροξαμπάνης σε ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο

Τα αποτελέσματα των δύο σημαντικών αυτών μελετών, που αφορούν τη χρήση της ριβαροξαμπάνης σε ασθενείς με περιφερειακή αρτηριακή νόσο, ανακοινώθηκαν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Καρδιολογίας «ESC Congress 2020 - The Digital Experience», το οποίο φέτος έγινε εξ αποστάσεως από 29 Αυγούστου - 1 Σεπτεμβρίου.

Ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο οι οποίοι υποβάλλονται σε επαναγγείωση του κάτω άκρου διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ισχαιμίας των άκρων και καρδιαγγειακών επεισοδίων. Το ίδιο και οι ασθενείς που πάσχουν ταυτόχρονα και από στεφανιαία νόσο.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η χρήση της ριβαροξαμπάνης σε ανάλυση που έγινε, έδειξε ότι βοηθά στη μείωση του κινδύνου ισχαιμίας των άκρων και καρδιαγγειακών επεισοδίων ανεξάρτητα από το εάν οι ασθενείς είχαν ταυτόχρονα στεφανιαία νόσο ή όχι.

Όπως εξηγεί ο ιατρικός διευθυντής για το Cluster της Ελλάδας στην Bayer, Θανάσης Κώτσανης «Αυτές οι πρόσθετες αναλύσεις των δεδομένων της μελέτης VOYAGER PAD παρέχουν επιπλέον σημαντικές πληροφορίες για το πώς η ριβαροξαμπάνη, στην αγγειακή δόση των 2,5 mg 2 φορές την ημέρα, μπορεί να ωφελήσει τους ασθενείς με ΠΑΝ που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση επαναγγείωσης».

Ωστόσο και οι ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο οξείας ισχαιμίας άκρων, ένα οξύ θρομβωτικό συμβάν που σχετίζεται με ακρωτηριασμό, αναπηρία και θνησιμότητα. Επιπλέον, ο κίνδυνος αυτός στους ασθενείς με χρόνια περιφερική αρτηριακή νόσο αυξάνεται 4 φορές εάν είχαν υποβληθεί προηγουμένως σε επέμβαση επαναγγείωσης. Παρ 'όλα αυτά, υπάρχει περιορισμένη έρευνα σε αυτόν τον τομέα και έλλειψη αποτελεσματικών θεραπειών για τη μείωση του κινδύνου οξείας ισχαιμίας μετά από επαναγγείωση.

Μια δεύτερη ανάλυση έδειξε ότι και εδώ η χρήση της ριβαροξαμπάνης σε συνδυασμό με χαμηλή δόση ασπιρίνης σε σύγκριση με την ασπιρίνη μόνο μειώνει το κίνδυνο οξείας ισχαιμίας των άκρων σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε επαναγγείωση, με οφέλη που εμφανίζονται άμεσα, με απόλυτη μείωση κινδύνου κατά 1,5% μετά από 6 μήνες, το οποίο μεταφράζεται σε σχετική μείωση κινδύνου κατά 47%. Αυτή η θετική επίδραση λειτούργησε αθροιστικά με την πάροδο του χρόνου και με σταθερά οφέλη ανεξάρτητα από τη μέθοδο της επαναγγείωσης και τη συγχορήγηση κλοπιδογρέλης ή όχι.

Να θυμίσουμε ότι η ριβαροξαμπάνη είναι ένα από τα νεότερα από του στόματος αντιπηκτικά, με το ευρύτερο φάσμα ενδείξεων στη φλεβική και στην αρτηριακή θρομβοεμβολή. Πιο συγκεκριμένα, το εύρος ενδείξεων περιλαμβάνει:

• Την πρόληψη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και συστημικής εμβολής σε ενήλικες ασθενείς με μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή και ένα ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου.
• Τη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (ΕΒΦΘ) σε ενήλικες.
• Τη θεραπεία της πνευμονικής εμβολής (ΠΕ) σε ενήλικες.
• Την πρόληψη της υποτροπής της ΕΒΦΘ και της ΠΕ σε ενήλικες.
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής (ΦΘE) σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση ισχίου.
• Την πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής σε ενήλικες ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική χειρουργική αντικατάσταση γόνατος.
• Την πρόληψη των αθηροθρομβωτικών επεισοδίων, μετά από οξύ στεφανιαίο επεισόδιο σε ενήλικες ασθενείς με αυξημένους καρδιακούς βιοδείκτες και χωρίς προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο ή παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο όταν συγχορηγείται με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ) ή με ΑΣΟ συν κλοπιδογρέλη ή τικλοπιδίνη.
• Την πρόληψη αθηροθρομβωτικών επεισοδίων σε ενήλικες ασθενείς με στεφανιαία νόσο (CAD) ή συμπτωματική περιφερική αρτηριακή νόσο (PAD) σε υψηλό κίνδυνο ισχαιμικών επεισοδίων, συγχορηγούμενο με ακετυλοσαλικυλικό οξύ (ΑΣΟ).

Ανθή Αγγελοπούλου