Το διάγγελμα του πρωθυπουργού για τα ελληνοτουρκικά δεν είχε έκδηλα δραματικό τόνο. Ο κ. Μητσοτάκης ενημέρωσε τον ελληνικό λαό για τη σοβαρότητα της κατάστασης και έστειλε μήνυμα στην Τουρκία -αλλά και στη διεθνή κοινότητα- σχετικά με τους κινδύνους που προκαλεί ο πλους του Oruc Reis, γράφει ο Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Το διάγγελμα του πρωθυπουργού για τα ελληνοτουρκικά δεν είχε έκδηλα δραματικό τόνο. Ο κ. Μητσοτάκης ενημέρωσε τον ελληνικό λαό για τη σοβαρότητα της κατάστασης και έστειλε μήνυμα στην Τουρκία -αλλά και στη διεθνή κοινότητα- σχετικά με τους κινδύνους που προκαλεί ο πλους του Oruc Reis.
Όμως, μια πιο προσεκτική ματιά σε δύο αναφορές του δείχνει ότι τα πράγματα βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης. Κατά πρώτον, ο πρωθυπουργός σημείωσε μεν ότι αυτή τη στιγμή δεν γίνονται σεισμικές έρευνες, αλλά κατέστησε σαφές ότι «καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη». Αυτό σημαίνει ότι αν πέσουν τουρκικά καλώδια στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τότε θα αναλάβουν δράση οι ένοπλες δυνάμεις, τις «δυνατότητες» των οποίων υπογράμμισε, όχι τυχαία, ο πρωθυπουργός. Αν συνδυαστεί δε αυτή η αναφορά με την προαναγγελία του Τούρκου υπουργού Ενέργειας για την τοποθέτηση σεισμικού καλωδίου 1.750 χιλιομέτρων στη Μεσόγειο μέχρι τις 23 Αυγούστου, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτή η επικινδυνότητα της τροχιάς των ελληνοτουρκικών. Αν η Άγκυρα υλοποιήσει τις απειλές της, όπως κάνει συνήθως, τότε η Αθήνα δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να απαντήσει…
Η κρισιμότητα των στιγμών αποκαλύπτεται, όμως, και από την αναφορά του πρωθυπουργού στον κίνδυνο ατυχήματος. «Ας το γνωρίζουν όλοι: Ο κίνδυνος ατυχήματος καραδοκεί» ανέφερε και σημείωσε ότι σε μια τέτοια περίπτωση «την ευθύνη θα την έχει εκείνος που προκαλεί τις συνθήκες αυτές». Με άλλα λόγια ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο προειδοποίησε για τον κίνδυνο, αλλά προοικονόμησε και το επόμενο στάδιο, ήτοι το blame game που προκύπτει πάντα έπειτα από ένα θερμό επεισόδιο σχετικά με το ποιος «ήρξατο χειρών αδίκων». Εν ολίγοις, με απόλυτη ευθύνη της Τουρκίας, το σκηνικό στο Αιγαίο θυμίζει όλο και περισσότερο δύο αντιπάλους που προθερμαίνονται πριν τους δοθεί το ελεύθερο για να πιαστούν στα χέρια. Αν τα επόμενα εικοσιτετράωρα δεν υπάρξει αποφασιστική και έμπρακτη παρέμβαση από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ για τον τερματισμό της τουρκικής παραβατικότητας τότε η διαμάχη θα πάψει να είναι μόνο διπλωματικού χαρακτήρα. Utinam errem.