Πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος και η αγωνία των υποψηφίων βρίσκεται στο ζενίθ. Περιμένουν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων εισαγωγής, περιμένουν να δουν σε ποια σχολή και σε ποια πόλη πέτυχαν. Οι γονείς έχουν ένα επιπλέον λόγο να αγωνιούν: βάζουν κάτω τα οικονομικά τους και αγωνιούν για τις σπουδές εκτός έδρας. Θα τα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις που θα δημιουργηθούν;
Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού - Ερευνητή
[email protected]
Πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος και η αγωνία των υποψηφίων βρίσκεται στο ζενίθ. Περιμένουν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων εισαγωγής, περιμένουν να δουν σε ποια σχολή και σε ποια πόλη πέτυχαν. Οι γονείς έχουν ένα επιπλέον λόγο να αγωνιούν: βάζουν κάτω τα οικονομικά τους και αγωνιούν για τις σπουδές εκτός έδρας. Θα τα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποχρεώσεις που θα δημιουργηθούν; Τα σκέφτονται όλα αυτά και αγωνιούν. Περιμένουν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για να τρέξουν να βρουν σπίτι, να κάνουν τη μετακόμιση με την ψυχή στο στόμα, γιατί το μικρότερο παιδί ξεκινά σχολείο στις 7/9 και πρέπει να έχουν τελειώσει με τη μετακόμιση. Ευτυχώς έχουν κρατήσει μερικές μέρες άδεια για να τα κάνουν όλα αυτά.
Αναμονή, αγωνία και μετά τρέξιμο για να τα προλάβουν όλα. Όπως πολύ συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα όλο αυτό θα μπορούσε πολύ απλά να αποφευχθεί. Θα μπορούσαν τα αποτελέσματα να ανακοινώνονται στις 30 Ιουλίου. Οι υποψήφιοι και οι γονείς τους θα γλίτωναν ένα μήνα αγωνίας. Με την ολοκλήρωση της κατάθεσης των μηχανογραφικών δελτίων, σε 10 μέρες θα ήξεραν σε ποια σχολή έχουν πετύχει. Οι γονείς θα είχαν στη διάθεσή τους όλο τον Αύγουστο για να βρουν σπίτι και να κανονίσουν τη μετακόμιση. Στη διάρκεια της κανονικής τους άδειας θα είχαν την άνεση να τα τακτοποιήσουν όλα και αρχές Σεπτέμβρη να είναι πίσω στην εργασία τους ήρεμοι.
Τι μας εμποδίζει να έχουμε τη δεύτερη εικόνα ως κανονικότητα και όχι την πρώτη; Η ασυνεννοησία των… συναρμόδιων Υπουργείων. Δεν μπορούν να συντονιστούν. Τόσο απλό και τόσο ελληνικό. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Για να εισαχθούν οι υποψήφιοι, μέσω των Πανελλαδικών Εξετάσεων, στις Στρατιωτικές Σχολές, την Αστυνομία, την Πυροσβεστική, το Λιμενικό και το Εμπορικό Ναυτικό πρέπει να κάνουν ξεχωριστή αίτηση σε κάθε μία από αυτές τις σχολές και να συμμετάσχουν στις Προκαταρκτικές Εξετάσεις γι’ αυτές τις σχολές. Οι προκαταρκτικές εξετάσεις διενεργούνται συνήθως μετά τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Εδώ είναι το πρόβλημα. Με την ολοκλήρωση των Προκαταρκτικών Εξετάσεων οι Σχολές στέλνουν τα αποτελέσματα, ποιοι υποψήφιοι θεωρούνται ικανοί και ποιοι μη ικανοί, στο Υπουργείο Παιδείας. Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να περάσει τα αποτελέσματα στους Υπολογιστές του και μετά τις απαραίτητες επαληθεύσεις, να ξεκινήσει η διαδικασία επιλογής των υποψηφίων. Μέχρι να στείλουν οι σχολές των ένστολων τα αποτελέσματα στο Υπουργείο Παιδείας και να περαστούν στους υπολογιστές δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Κάθονται και περιμένουν. Η όλη διαδικασία ολοκληρώνεται γύρω στις 10 Αυγούστου, ανάλογα με τη χρονιά.
Φέτος ειδικά το Υπουργείο Ναυτιλίας εξέδωσε την εγκύκλιο εισαγωγής στις σχολές του Εμπορικού Ναυτικού που είχε καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων στις 17/7, στην επίσημη λήξη της προθεσμίας υποβολής των μηχανογραφικών δελτίων. Αναφερόμαστε σε μία αίτηση που θα μπορούσε να έχει συμπληρωθεί το Φεβρουάριο, αφού ξέρουμε ότι κάθε χρόνο παίρνει σπουδαστές το Εμπορικό Ναυτικό. Αν, λοιπόν, κάθε χρόνο οι αιτήσεις για αυτές τις σχολές υποβάλλονταν μαζί με την αίτηση συμμετοχής στις Πανελλαδικές και οι προκαταρκτικές εξετάσεις διενεργούνταν στις διακοπές του Πάσχα, ενιαία, μία εξέταση που θα έδινε ικανότητα ή μη για όλες τις σχολές, τότε μόλις ολοκληρωνόταν η υποβολή των Μηχανογραφικών Δελτίων θα ξεκινούσε η επεξεργασία και το πολύ σε 10 ημέρες θα είχαμε τα αποτελέσματα. Αγωνία τέλος. Αναμονή που σπάει τα νεύρα τέλος.
Η έλλειψη οργάνωσης και συντονισμού μεταξύ των Υπουργείων είναι τόσο συχνή που δεν προκαλεί εντύπωση. Οι επιπτώσεις της όμως είναι μεγάλες. Και φυσικά δείχνει την αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζει η διοίκηση τον πολίτη. Ξεχνά ότι η διοίκηση υπάρχει για να εξυπηρετεί τον πολίτη και όχι το αντίστροφο. Έτσι λοιπόν η αναμονή, η αγωνία που βιώνουν οι υποψήφιοι έχει ονοματεπώνυμο. Και δεν ευθύνεται το Υπουργείο Παιδείας γι’ αυτό. Τα παράπονά σας στα Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Καλά αποτελέσματα.