Αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις στην εποχή του κορονοϊού είναι η ελληνική αγορά εργασίας. Η πανδημία βρήκε τις εργασιακές σχέσεις σε περίοδο... ανάρρωσης από τα μνημονιακά χρόνια και επομένως απαιτείται ισχυρή «αντιβίωση» για να μην υπάρξει πισωγύρισμα σε εποχές μειώσεων μισθών και υψηλής ανεργίας.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις στην εποχή του κορονοϊού είναι η ελληνική αγορά εργασίας. Η πανδημία βρήκε τις εργασιακές σχέσεις σε περίοδο... ανάρρωσης από τα μνημονιακά χρόνια και επομένως απαιτείται ισχυρή «αντιβίωση» για να μην υπάρξει πισωγύρισμα σε εποχές μειώσεων μισθών και υψηλής ανεργίας.
Το Μέγαρο Μαξίμου καλείται να εφαρμόσει μια ολοκληρωμένη στρατηγική, που θα στηρίζει την επιχειρηματικότητα, θα προσελκύει νέες επενδύσεις και θα δημιουργεί νέες και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Στο πλαίσιο αυτό απαιτούνται φορολογικές και ασφαλιστικές ελαφρύνσεις, προκειμένου και οι επιχειρήσεις να επιβιώσουν, και οι εργαζόμενοι να δουν τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό να ενισχύεται. Η περαιτέρω μείωση των φόρων και το «ψαλίδισμα» στις ασφαλιστικές εισφορές είναι δύο μόνο από τις δράσεις που καλείται να βάλει σε εφαρμογή η κυβέρνηση για να σηματοδοτήσει την αλλαγή σελίδας στην οικονομία.
Παράλληλα απαιτούνται μεταρρυθμίσεις σε όλο το πλέγμα των πολιτικών απασχόλησης. Τα επιδοτούμενα προγράμματα οφείλουν να γίνουν πιο «ελκυστικά», ώστε να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας. Απαραίτητος είναι και ο σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός, ώστε οι νέοι να μην εγκλωβίζονται σε «παραδοσιακά» επαγγέλματα, αλλά να δουν με μια πιο... φρέσκια ματιά το εργασιακό τους μέλλον.
Αναγκαίο βέβαια είναι να διασφαλιστεί και η τήρηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να μην αποτελέσει η πανδημία άλλοθι για βίαιες ανατροπές σε μισθούς και ωράρια εργασίας. Η πρωτοβουλία του υπουργείου Εργασίας να βάλει κανόνες στην τηλεργασία αποτελεί ένα πρώτο βήμα στο να μπουν ασφαλιστικές δικλίδες σε μια ραγδαίως μεταλλασσόμενη αγορά εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, η υλοποίηση μιας μεταρρυθμιστικής ατζέντας είναι απαραίτητη, όμως απαιτείται να έχει προηγηθεί ένας ειλικρινής διάλογος με τους κοινωνικούς φορείς. Ας θυμηθούμε πως στο παρελθόν ανακοινώσεις που έγιναν αιφνιδιαστικά προκάλεσαν μεγάλη αναταραχή και στην πράξη δεν «περπάτησαν». Αυτή τη φορά ας μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη και ας γίνουν οι απαιτούμενες κινήσεις για να αγκαλιάσει τις μεταρρυθμίσεις η κοινωνία.