Απόψεις
Σάββατο, 11 Ιουλίου 2020 12:16

Μέλισσες και καντηλανάφτες

«Οι μέλισσες δεν πετάνε σε όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο. Κι όπου καθίσουν, δεν κοιτάνε να τα πάρουν όλα. Παίρνουν μονάχα όσο χρειάζεται στη δουλειά τους και το υπόλοιπο το παρατούν και φεύγουν. Έτσι κι εμείς, αν είμαστε φρόνιμοι», γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη. 

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

«Οι μέλισσες δεν πετάνε σε όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο. Κι όπου καθίσουν, δεν κοιτάνε να τα πάρουν όλα. Παίρνουν μονάχα όσο χρειάζεται στη δουλειά τους και το υπόλοιπο το παρατούν και φεύγουν. Έτσι κι εμείς, αν είμαστε φρόνιμοι».

Μέλι το παράδειγμα του Μεγάλου Βασιλείου. Οι μέλισσες δεν πετάνε σε όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο για να τρυγήσουν το νέκταρ και όσα επιλέξουν δεν κοιτάνε να τα ξεπαστρέψουν. Παίρνουν ό,τι χρειάζονται. Πόσο; Χονδρικά, για ένα κιλό μέλι χρειάζονται 4 κιλά νέκταρ. 

Μέγας ισορροπιστής της φύσης η μέλισσα και κυρίαρχος επικονιαστής. Για των δεκαεπτάχρονων τον πανελλήνιο εξεταστή διατηρώ αμφιβολίες. Στις Πανελλήνιες εξετάζονται οι μαθητές ως προς τις ικανότητες που έχουν αποκτήσει στα μαθηματικά, στις φυσικές επιστήμες, στα αρχαία ελληνικά και στα άλλα μαθήματα, υποτίθεται προαπαιτούμενα για την επιτυχή παρακολούθηση των μαθημάτων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. 

Ποιος μπορεί να με διαφωτίσει γιατί ακόμη και η δυνατά τεκμηριωμένη άποψη για τη σημασία της ποίησης αποτελεί κριτήριο για την εισαγωγή στην Ιατρική ή στο Πολυτεχνείο; Θέλει φαντασία σαν να έβαζαν, στου Σωκράτη τον καιρό, όραση σε μάτια τυφλών (οίον τυφλοίς οφθαλμοίς όψιν εντιθέντες).

Ποιος μπορεί να μου πει γιατί είναι προαπαιτούμενα για τον αυριανό γυμναστή τα αρχαία, η ιστορία και η κοινωνιολογία; Θέλει μεγάλη φαντασία. Αναμένω επιχειρηματολογία-πέρασμα στην απόδειξη, όπως στη γεωμετρία. Λογική και σωστή αναλογία. Την κλέβω από μια ωραία ιστορία. Εν συντομία, βρέθηκε χωρίς δουλειά ο καντηλανάφτης στο Καντέρμπουρι, γιατί αλλάξανε τα πράγματα και θέλανε γράμματα. Και δουλειές του ποδαριού έκανε, και αδικήθηκε, και λοιδορήθηκε, μα δεν πτοήθηκε και με το εμπόριο αναμίχθηκε. Ανακάλυψε ότι ήταν καλός, τόσο καλός που έγινε τρανός και με την τσαρική Ρωσία έκλεισε συμφωνία.

Όταν ήρθε η ώρα να πέσουν οι υπογραφές, ο αντισυμβαλλόμενος έμεινε έκπληκτος, που έβαλε σταυρό. 

«Δεν μπορώ να διανοηθώ πού θα φτάνατε αν γνωρίζατε και γράμματα». 

«Εγώ μπορώ. Θα ήμουν καντηλανάφτης στο Καντέρμπουρι».