Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βέρνης και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βέρνης επιδεικνύουν σε ένα μοντέλο ζώου πως δύο από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της γήρανσης, η ασθενικότητα και η αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού, μπορούν να σταματήσουν και εν μέρει να αντιστραφούν μέσω μιας πρωτοποριακής κυτταρικής θεραπευτικής μεθόδου/ προσέγγισης.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βέρνης και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βέρνης επιδεικνύουν σε ένα μοντέλο ζώου πως δύο από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της γήρανσης, η ασθενικότητα και η αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού, μπορούν να σταματήσουν και εν μέρει να αντιστραφούν μέσω μιας πρωτοποριακής κυτταρικής θεραπευτικής μεθόδου/ προσέγγισης.
Οι ηλικιωμένοι είναι πιο ευάλωτοι σε μολυσματικές ασθένειες, καθώς η αποτελεσματικότητα του ανοσοποιητικού τους συστήματος μειώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Επιπρόσθετα, υπάρχει και η ασθενικότητα, που επηρεάζει την ποιότητα ζωής. Αν και ο μέσος όρος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται, συχνά η μακροβιότητα συσχετίζεται με προβλήματα υγείας λόγω ηλικίας.
Ερευνητές του DBMR και του Ινστιτούτου Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, καθώς και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βέρνης (Inselspital) επιδίωξαν να βρουν νέες προσεγγίσεις για τη βελτίωση της διάρκειας ζωής σε έναν πληθυσμό που γηράσκει. Επί σειρά ετών, επιστήμονες θεωρούσαν πως χρόνιες φλεγμονές χαμηλού επιπέδου επιτάχυναν τις διαδικασίες γήρανσης και την ανάπτυξη διαταραχών που σχετίζονταν με την ηλικία. Διεθνής ομάδα ερευνητών έδειξε πως το λίπος της κοιλιάς (σπλαχνικός λιπώδης ιστός) συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη χρόνιων φλεγμονών χαμηλού επιπέδου. Οι επιστήμονες, υπό τους Μάριο Νότι και Αλεξάντερ Έγκερ, ανέφεραν πως συγκεκριμένα ανοσοποιητικά κύτταρα στο λίπος παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των χρόνιων φλεγμονών χαμηλού επιπέδου και των διαδικασιών γήρανσης. Αυτό υποδεικνύει πως τα ίδια κύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντιστροφή αυτών των διαδικασιών.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Nature Metabolism. Η ομάδα ήταν σε θέση να δείξει πως ένα συγκεκριμένο είδος ανοσοποιητικών κυττάρων (ηωσινόφιλα), που εντοπίζονται κυρίως στην κυκλοφορία του αίματος, είναι παρόντα επίσης στο σπλαχνικό λίπος ανθρώπων και ποντικιών. Αν και είναι γνωστά για την προστασία που προσφέρουν απέναντι σε μολύνσεις παρασίτων, τα ηωσινόφιλα στο λίπος της κοιλιάς είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση της τοπικής ομοιόστασης του ανοσοποιητικού. Με την αύξηση της ηλικίας, η συχνότητα των ηωσινόφιλων στο λίπος της κοιλιάς μειώνεται, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των μακροφάγων που είναι «υπέρ» των φλεγμονών. Λόγω αυτής της ανισορροπίας, το λίπος της κοιλιάς εξελίσσεται σε πηγή προβλημάτων.
Το επόμενο βήμα ήταν η έρευνα πάνω στο ενδεχόμενο αντιστροφής προβλημάτων που προκύπτουν από την ηλικία μέσω της αποκατάστασης της ισορροπίας των ανοσοποιητικών κυττάρων στον σπλαχνικό λιπώδη ιστό. Όπως είπε ο Έγκελ, σε διαφορετικά πειράματα επιδείχθηκε πως η μεταφορά ηωσινόφιλων από νεαρά ποντίκια σε ηλικιωμένα έλυνε όχι μόνο τοπικά, αλλά και συστημικά προβλήματα. Το αποτέλεσμα ήταν μια αναζωογόνηση του ηλικιωμένου οργανισμού, και τα ηλικιωμένα ζώα έδειξαν σημαντική βελτίωση στη σωματική κατάσταση. Επιπρόσθετα, η θεραπεία είχε αναζωογονητική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα, που εκδηλωνόταν ως καλύτερες αντιδράσεις σε εμβολιασμούς.