Το «βαρύ πυροβολικό» της επιστρατεύει η Ε.Ε. σε μία ύστατη προσπάθεια να προστατεύσει νευραλγικές επιχειρήσεις της από τα «δόντια» της Κίνας, που αναζητά ενεργητικό «αιχμής» παντού, καθώς ο εταιρικός κόσμος ήδη μετρά «πληγές» και «θύματα» από την πανδημία του κορονοϊού, γράφει η Έφη Τριήρη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Το «βαρύ πυροβολικό» της επιστρατεύει η Ε.Ε. σε μία ύστατη προσπάθεια να προστατεύσει νευραλγικές επιχειρήσεις της από τα «δόντια» της Κίνας, που αναζητά ενεργητικό «αιχμής» παντού, καθώς ο εταιρικός κόσμος ήδη μετρά «πληγές» και «θύματα» από την πανδημία του κορονοϊού.
Η επιθυμία της Κίνας να εδραιώσει την παρουσία της στην Ευρώπη δεν είναι κάτι καινούργιο, γι’ αυτό άλλωστε η γηραιά ήπειρος έχει από καιρό κινητοποιηθεί λαμβάνοντας σταδιακά μέτρα για να αποτρέψει επιθετικές εξαγορές, χωρίς να κατονομάζεται επισήμως το Πεκίνο. Την όλη πρωτοβουλία ξεκίνησε πρώτη η Γερμανία, για να ενώσει τις δυνάμεις της με τη Γαλλία και να ακολουθήσουν εν συνεχεία και άλλες χώρες.
Όμως, τώρα που η πανδημία έχει οδηγήσει σε κατάρρευση κάθε οικονομική δραστηριότητα και εκδηλώνονται βάσιμες ανησυχίες για νέο κύμα έξαρσης, η Ευρώπη βλέπει ότι θα γίνει «λεία» κινεζικών εξαγορών εάν δεν λάβει δραστικά μέτρα.
Η Κίνα, η πρώτη που δοκιμάστηκε από τον Covid 19, προηγείται της προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας της, παρά τα νέα κρούσματα που καταγράφονται τις τελευταίες ημέρες, συνεπώς αναμένεται να βγει πιο δυνατή από την όλη δοκιμασία. Αυτό που φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα την Ε.Ε. είναι το καθεστώς των αθέμιτων επιδοτήσεων στις οποίες επιδίδονται κάποιες ξένες κυβερνήσεις χρηματοδοτώντας έτσι εξαγορές.
Με βάση λοιπόν τη δέσμη προτάσεων που θα παρουσιάσει η Κομισιόν την επόμενη εβδομάδα και η οποία περιήλθε στην κατοχή του Reuters, η Ε.Ε. θα εμποδίζει ξένες επιχειρήσεις να αγοράζουν περισσότερο από το 35% των εταιρειών της, εάν κρίνει ότι για την εξαγορά έχουν χρησιμοποιηθεί επιδοτήσεις. Στο στόχαστρο θα βάλει και τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ήδη στην Ε.Ε. και διεκδικούν μερίδιο αγοράς ή ανταγωνίζονται τις ευρωπαϊκές επωφελούμενες από κρατικές επιδοτήσεις σε τομείς νευραλγικούς, όπως χάλυβας, αλουμίνιο, ημιαγωγοί, ναυπήγηση και αυτοκινητοβιομηχανία.
Στις κρατικές επιδοτήσεις περιλαμβάνονται φοροαπαλλαγές, κρατικές «ενέσεις» κεφαλαίου, ελάφρυνση χρέους και άλλοι προνομιακοί οικονομικοί όροι. Η Κομισιόν προβλέπει κυρώσεις, όπως απαγόρευση της πρόσβασης στην κοινοτική αγορά και υποχρεωτική πώληση μέρους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Το θέμα πλέον είναι πολιτικό και όχι οικονομικό, με την Ευρώπη να «οχυρώνεται» επίσημα για να προστατεύσει τις επιχειρήσεις της, καθώς πλέον ο εμπορικός και οικονομικός πόλεμος έχει ξεσπάσει παντού και μεταξύ όλων.
Η εμπορική κόντρα ΗΠΑ - Κίνας γενικεύεται, καθώς τα στρατόπεδα αναζητούν συμμάχους και πεδία δράσης. Το θέμα είναι πού αρχίζουν και πού τελειώνουν οι «κόκκινες γραμμές», καθώς η τάση του προστατευτισμού γίνεται πλέον εμφανής και στην Ευρώπη. Ήδη, πολλές κυβερνήσεις της Ε.Ε. εξετάζουν τον «επαναπατρισμό» αλυσίδων τροφοδοσίας καθότι ο κορονοϊός έδειξε πόσο σημαντικό είναι το «αυτεξούσιο» των οικονομιών.