Μοναδική ευκαιρία για να δοθεί περισσότερος ζωτικός χώρος στην κυκλοφορία των πολιτών φαίνεται να είναι η προσπάθεια πολλών πόλεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Αθήνα, μετά το παγκόσμιο σοκ της πανδημίας του κορονοϊού, να «ξανανοίξουν» τα αστικά κέντρα με σχέδια πιο φιλικά στον πεζό και τον ποδηλάτη, αφαιρώντας ουσιαστικά χώρο από το αυτοκίνητο.
Από την έντυπη έκδοση
Tου Φάνη Ζώη
[email protected]
Μοναδική ευκαιρία για να δοθεί περισσότερος ζωτικός χώρος στην κυκλοφορία των πολιτών φαίνεται να είναι η προσπάθεια πολλών πόλεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Αθήνα, μετά το παγκόσμιο σοκ της πανδημίας του κορονοϊού, να «ξανανοίξουν» τα αστικά κέντρα με σχέδια πιο φιλικά στον πεζό και τον ποδηλάτη, αφαιρώντας ουσιαστικά χώρο από το αυτοκίνητο.
Η πιλοτική εφαρμογή της παρέμβασης του Δήμου Αθηναίων με τίτλο «Ο Μεγάλος Περίπατος», που επισπεύδεται και υλοποιείται άμεσα λόγω της πανδημίας και τίθεται σε διαβούλευση στην πράξη, ώστε αν χρειαστεί να υπάρξουν προσαρμογές, έχει βρει τη θετική ανταπόκριση του επιχειρηματικού κόσμου της πρωτεύουσας.
Αναμφίβολα, κάθε παρέμβαση που προσθέτει ζωτικούς χώρους για την κυκλοφορία των καταναλωτών, ανέφερε πρόσφατα ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κων. Μίχαλος, διαχρονικά έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την καταναλωτική κίνηση και αποβαίνει προς όφελος των επιχειρήσεων, που μπορούν να λειτουργούν σε ένα περιβάλλον με κανόνες, καθαρό και μακριά από την κυκλοφοριακή συμφόρηση και την ηχορύπανση.
Το σχέδιο του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, ο «Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας», όπως τον αποκαλεί, είναι σίγουρο ότι θα ωφελήσει τις επιχειρήσεις του κέντρου και θα δώσει προστιθέμενη αξία στα εμπορικά καταστήματα και γενικότερα στο εμπόριο. Είναι τελείως διαφορετικό να μπορεί ο καταναλωτής να απολαμβάνει πεζή τη διαδρομή και κατά συνέπεια και τις αγορές του από το να αντιμετωπίζει κυκλοφοριακό κομφούζιο και γενικότερα δυσκολίες στη μετακίνησή του. Η πρόκληση που παρουσιάζεται είναι να απομακρύνουμε τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά από την πόλη, ενώ ταυτόχρονα να βελτιώσουμε την κινητικότητα και να μειώσουμε το συνολικό κόστος της.
Ωστόσο, η αυτοκίνηση στην πόλη μπορεί να εκτοπιστεί μόνο αν είναι διαθέσιμη κάποια καλύτερη εναλλακτική λύση. Τι θα συνέβαινε αν σχεδιάζαμε μια πόλη που θα μπορούσε να λειτουργεί χωρίς κανένα αυτοκίνητο; Θα ήθελε κανείς να ζει σε μια τέτοια πόλη; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο από κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής άποψης; Είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από τα αυτοκίνητα διατηρώντας παράλληλα τη γρήγορη και άνετη κινητικότητα που προσέφεραν κάποτε;
Τα ερωτήματα αυτά θα πρέπει να απαντηθούν στο επόμενο δοκιμαστικό διάστημα, όπου και θα φανεί το εάν η Αθήνα θα μπορέσει να γίνει το κυρίαρχο πρότυπο μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα και λόγω των ενεργειακών περιορισμών. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αρχίσουμε τώρα να ετοιμαζόμαστε για την αλλαγή, που είναι μια ευκαιρία για να χτίσουμε ένα αστικό περιβάλλον ανώτερο από τα μέχρι τώρα γνωστά.