Για πρώτη φορά, το Neil Gehrels Swift Observatory της NASA παρακολούθησε και μέτρησε την απώλεια νερού από έναν διαστρικό κομήτη, καθώς προσέγγιζε και πραγματοποιούσε περιστροφή γύρω από τον ήλιο.
Για πρώτη φορά, το Neil Gehrels Swift Observatory της NASA παρακολούθησε και μέτρησε την απώλεια νερού από έναν διαστρικό κομήτη, καθώς προσέγγιζε και πραγματοποιούσε περιστροφή γύρω από τον ήλιο.
«Ο 2Ι/Borisov δεν ταιριάζει απόλυτα σε οποιαδήποτε κατηγορία κομητών του ηλιακού συστήματος, μα επίσης δεν ξεχωρίζει απόλυτα από αυτούς» είπε η Ζέξι Ξινγκ, τελειόφοιτη του University of Hong Kongk και του Auburn University στην Αλαμπάμα, που ηγήθηκε της έρευνας. «Υπάρχουν γνωστοί κομήτες που μοιράζονται τουλάχιστον μία από τις ιδιότητές του».
Οι κομήτες είναι παγωμένες συγκεντρώσεις αερίων που έχουν αναμειχθεί με σκόνη. Θεωρείται πως εκατοντάδες δισεκατομμύρια μπορεί να κινούνται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Με βάση την ταχύτητα και την πορεία του Borisov, ωστόσο, θεωρείται πως πρέπει να έχει προέλθει από το εξωτερικό του ηλικαού μας συστήματος, κάτι που τον καθιστά τον δεύτερο γνωστό διαστρικό «επισκέπτη», που ανακαλύφθηκε δύο χρόνια μετά τον πρώτο, γνωστό ως «Ουμουαμούα».
Καθώς ένας κομήτης πλησιάζει τον ήλιο, παγωμένο υλικό από την επιφάνειά του, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, θερμαίνεται και αρχίζει να μετατρέπεται σε αέριο. Όταν φτάνει σε απόσταση 370 εκατ. χιλιομέτρων από τον Ήλιο, το νερό εξατμίζεται. Η Ξινγκ και οι συνάδελφοί της επιβεβαίωσαν την παρουσία νερού από τον κομήτη και μέτρησαν τις διακυμάνσεις του μέσω υπεριώδους φωτός.
Όταν το ηλιακό φως διασπά μόρια νερού, ένα από τα τμήματα που προκύπτουν είναι το υδροξύλιο, ένα μόριο που αποτελείται από ένα άτομο οξυγόνου και ένα υδρογόνου. Το Swift εντοπίζει το αποτύπωμα του υπεριώδους φωτός που εκπέμπεται από το υδροξύλιο μέσω του ουργάνου UVOT (Ultraviolet/ Optical Telescope). Μεταξύ του Σεπτεμβρίου και του Φεβρουαρίου, η ομάδα της Ξινγκ πραγματοποίησε έξι παρατηρήσεις του κομήτη, βλέποντας 50% αύξηση της ποσότητας υδροξυλίου- και ως εκ τούτου νερού- που παραγόταν από τον κομήτη μεταξύ της 1ης Νοεμβρίου και της 1ης Δεκεμβρίου, που ήταν απλά επτά ημέρες από την κοντινότερη επαφή του κομήτη με τον ήλιο.
Στο ζενίθ της δραστηριότητάς του, ο κομήτης Borisov έχανε 30 λίτρα νερού ανά δευτερόλεπτο, αρκετά για να γεμίζει μια μπανιέρα μέσα σε 10 περίπου δευτερόλεπτα. Κατά το ταξίδι του στο ηλιακό σύστημα, ο κομήτης έχασε περίπου 230 εκατομμύρια λίτρα νερού. Καθώς απομακρυνόταν από τον ήλιο, η απώλεια νερού μειωνόταν, και αυτό γινόταν ταχύτερα από κάθε άλλο κομήτη που έχει παρατηρηθεί. Οι μετρήσεις αυτές επίσης βοήθησαν στον υπολογισμό του ελάχιστου μεγέθους του κομήτη- διαμέτρου 0,74 χλμ. Η ομάδα εκτιμά πως τουλάχιστον το 55% της επιφάνειας του Borisov έχανε υλικό όταν ήταν στο κοντινότερο σημείο στον ήλιο. Αυτή είναι 10 φορές η ενεργή περιοχή των περισσότερων «εγχώριων» κομητών.
Αν και, όπως προαναφέρθηκε, ο Borisov έχει και κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τους κομήτες του ηλιακού συστήματος, στο σύνολό τους τα χαρακτηριστικά του εμποδίζουν την κατάταξή του σε κάποια γνωστή «οικογένεια»- και οι επιστήμονες αναρωτιούνται τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη των κομητών σε άλλα πλανητικά συστήματα.