Τι μπορούμε να μάθουμε από την ισπανική γρίπη για το μέλλον μας μετά τον κορονοϊό; Κάποια ερεθίσματα ίσως δίνει το βιβλίο της δημοσιογράφου Λάουρα Σπίνεϊ με τον τίτλο «1918 - Ο κόσμος σε πυρετό. Πώς η ισπανική γρίπη άλλαξε τον κόσμο».
Από την έντυπη έκδοση
Τι μπορούμε να μάθουμε από την ισπανική γρίπη για το μέλλον μας μετά τον κορονοϊό; Κάποια ερεθίσματα ίσως δίνει το βιβλίο της δημοσιογράφου Λάουρα Σπίνεϊ με τον τίτλο «1918 - Ο κόσμος σε πυρετό. Πώς η ισπανική γρίπη άλλαξε τον κόσμο».
Όταν ακόμα ο κορονοϊός δεν είχε φθάσει στην Ευρώπη, αλλά τα κρούσματα ήταν στην Κίνα, ένα άλλο δηλητήριο είχε κάνει την εμφάνισή του: αυτό του ρατσισμού. Ο κόσμος απέφευγε τους Ασιάτες και τότε είχε δημιουργηθεί και το hashtag #δενείμαικανέναςιός, με το οποίο άνθρωποι από την Ασία γνωστοποιούσαν τις προσβολές που δέχονταν.
Αλλά και στην περίπτωση της ισπανικής γρίπης υπήρξαν ανάλογες συμπεριφορές. Στη Βραζιλία την αποκαλούσαν ισπανική γρίπη, στη Σενεγάλη βραζιλιάνικη γρίπη. Πιο άδικο από όλα όμως ήταν για την Ισπανία, διότι, όπως αναφέρει στο βιβλίο της η Λάουρα Σπίνεϊ, σίγουρα δεν προήλθε από εκεί, αλλά πιθανότατα από τις ΗΠΑ. Στην Ισπανία καταγράφηκε για πρώτη φορά.
Οι κρίσεις όμως δεν φέρνουν στην επιφάνεια μόνο φόβους και κακίες, αλλά και θετικά μηνύματα και δημιουργικές λύσεις. Ο ερευνητής του μέλλοντος Ματίας Χορξ διαπιστώνει μια ιστορική στιγμή «όπου το μέλλον αλλάζει κατεύθυνση».
Μια προφανής αλλαγή είναι η χρήση της τεχνολογίας. Οι τηλεδιασκέψεις, η μεγαλύτερη χρήση του ίντερνετ και η εργασία από το σπίτι. Εκτός αυτού αλλάζει και ο φυσικός τρόπος προσέγγισης των άλλων. Μπορεί να λείπει η φυσική απόσταση, αλλά επικοινωνούμε συχνότερα και βαθύτερα. Ακόμη και με τους γείτονες, ρωτάμε τους πιο ηλικιωμένους εάν χρειάζονται κάτι. Ένας τρόπος πιο αλληλέγγυος.
Σε διεθνές επίπεδο επίσης γίνεται συνείδηση ότι μόνο από κοινού μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις κρίσεις. Η ισπανική γρίπη ήταν ο λόγος που συστήθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Τώρα με τον κορονοϊό τα συστήματα υγείας σε όλο τον κόσμο έχουν μπει στο μικροσκόπιο.