Δεκαεννιά αστερεοειδείς στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος, μεταξύ Δία και Ποσειδώνα, στο παρελθόν κινούνταν γύρω από κάποιο άλλο άστρο, πριν έρθουν στη δική μας διαστημική «γειτονιά» σύμφωνα με έρευνα του Φάθι Ναμούνι, ερευνητή του CNRS στο Laboratoire Lagrange (CNRS/Observatoire de la Côte d’Azur/Université Côte d'Azur) και της Ελένα Μορέ, ερευνήτριας του UNESP στη Βραζιλία, η οποία δημοσιεύτηκε στο MNRAS στις 23 Απριλίου.
Δεκαεννιά αστερεοειδείς στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος, μεταξύ Δία και Ποσειδώνα, στο παρελθόν κινούνταν γύρω από κάποιο άλλο άστρο, πριν έρθουν στη δική μας διαστημική «γειτονιά» σύμφωνα με έρευνα του Φάθι Ναμούνι, ερευνητή του CNRS στο Laboratoire Lagrange (CNRS/Observatoire de la Côte d’Azur/Université Côte d'Azur) και της Ελένα Μορέ, ερευνήτριας του UNESP στη Βραζιλία, η οποία δημοσιεύτηκε στο MNRAS στις 23 Απριλίου.
Αν και κάποια διαστρικά αντικείμενα απλά διέρχονται από το ηλιακό μας σύστημα, άλλα παραμένουν και τίθενται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο- και αυτό είναι που φαίνεται να ισχύει για τους εν λόγω 19 αστεροειδείς. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των δύο επιστημόνων, οι τροχιές και τα χαρακτηριστικά τους μπορούν να εξηγηθούν μόνο εάν τα αντικείμενα αυτά δεν βρίσκονταν στο ηλιακό μας σύστημα κατά τη γένεσή του, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Όλοι τους ανήκουν στην οικογένεια των Κενταύρων- αστεροειδών μεταξύ των γιγάντων αερίων, και σε κάποιες περιπτώσεις συμπεριφέρονται σαν κομήτες, ενώ τα υπολογιστικά μοντέλα δεν μπορούν να εξηγήσουν ή προβλέψουν τις τροχιές τους. Οι δύο επιστήμονες ανέπτυξαν μια πολύ υψηλής ακριβείας προσομοίωση των τροχιών των αστεροειδών, η οποία «ταξίδευε πίσω στον χρόνο» για να βρει τις προηγούμενες θέσεις τους.
Τα αντικείμενα που βρίσκονται στο σύστημά μας κινούνταν σε τροχιά γύρω από τον ήλιο 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, στο ίδιο επίπεδο με τον «δίσκο» σκόνης και αερίων όπου σχηματίστηκαν. Ωστόσο, οι 19 Κένταυροι δεν ανήκαν σε αυτόν: Οι προσομοιώσεις δεν δείχνουν απλά πως αυτοί οι Κένταυροι κινούνται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο σε επίπεδο κάθετο στην πλανητική κίνηση εκείνης της περιόδου, αλλά και ότι βρίσκονταν μακριά από τον «δίσκο» που δημιούργησε τους αστεροειδείς του ηλιακού συστήματος. Ως εκ τούτου, προκύπτει το συμπέρασμα πως οι 19 αστεροειδείς δεν αποτελούσαν μέρη του ηλιακού συστήματος όταν δημιουργήθηκε.
Η εγγύτητα των άστρων στο «φυτώριο» όπου δημιουργήθηκε ο ήλιος οδήγησε σε ισχυρές βαρυτικές αλληλεπιδράσεις, οι οποίες επέτρεπαν σε αστρικά συστήματα να «κλέβουν» αστεροειδείς το ένα από το άλλο. Οι επιστήμονες πλέον σχεδιάζουν να συνεχίσουν τη δουλειά αυτή αναζητώντας συγκεκριμένα γεγονότα κατά τα οποία έλαβε χώρα η «σύλληψη» ξένων αντικειμένων.