Πολλά ευρωπαϊκά κράτη δρομολόγησαν τη σταδιακή επιστροφή σε μια ιδιότυπη κανονικότητα και απ’ ό,τι φαίνεται θα ακολουθήσει και η Ελλάδα από τις 27 Απριλίου. Πρόκειται για μια κίνηση που υπαγορεύεται από καθαρά οικονομικούς και πολιτικούς λόγους και η οποία δεν έχει λάβει το αβίαστο «πράσινο φως» των επιστημόνων του τομέα υγείας, γράφει ο Πάνος Φ. Κακούρης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Πολλά ευρωπαϊκά κράτη δρομολόγησαν τη σταδιακή επιστροφή σε μια ιδιότυπη κανονικότητα και απ’ ό,τι φαίνεται θα ακολουθήσει και η Ελλάδα από τις 27 Απριλίου. Πρόκειται για μια κίνηση που υπαγορεύεται από καθαρά οικονομικούς και πολιτικούς λόγους και η οποία δεν έχει λάβει το αβίαστο «πράσινο φως» των επιστημόνων του τομέα υγείας.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πριν από το Πάσχα προειδοποιούσε τα κράτη που είχαν ανακοινώσει άρση των απαγορευτικών μέτρων να μην το πράξουν, καθώς η πανδημία δεν έχει υποχωρήσει. Την επομένη, ακριβώς, ημέρα, προφανώς κατόπιν ισχυρών πολιτικών πιέσεων, αναγκάστηκε να συναινέσει σε μια σταδιακή και προσεκτική άρση. Καθίσταται σαφές ότι η λήξη της καραντίνας γίνεται για να πάρει ξανά μπρος η οικονομία, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται και όχι με ιατρικούς λόγους.
Η καραντίνα είναι ένας αμυντικός μηχανισμός απέναντι στον κορονοϊό, καθώς ακόμη η ανθρωπότητα δεν έχει καταφέρει να βρει φάρμακο και εμβόλιο για να περάσει στην αντεπίθεση.
Θα παρατηρήσει κανείς: θα ζούμε διαρκώς σε καραντίνα; Όχι βέβαια, ούτε αυτό είναι βιώσιμη λύση, αλλά τα δεδομένα δεν συνηγορούν τώρα υπέρ των μέτρων χαλάρωσης. Όπως παρατηρείται από τη διεθνή ειδησεογραφία, ακόμα και με την καραντίνα τα νέα κρούσματα που εντοπίζονται σε ευρωπαϊκές χώρες και στις ΗΠΑ είναι αρκετά και χιλιάδες οι θάνατοι. Λογικά, με την άρση των περιορισμών θα αυξηθούν οι επαφές των ανθρώπων, όπως και οι απώλειες. Τι θα γίνει σε μια τέτοια απευκταία εξέλιξη; Θα επιστρέψουμε ξανά στην αυστηρή καραντίνα;
Θα πρόκειται για ένα καταστροφικό πισωγύρισμα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, με την καραντίνα, διαπιστώνεται ότι η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου τηρεί τα μέτρα. Ωστόσο βλέπουμε γύρω μας και αρκετούς ανεύθυνους. Και η ανευθυνότητα είναι μεταδοτική.
Ο κίνδυνος από μια ενδεχόμενη άρση των μέτρων είναι να μεταφερθεί ο κορονοϊός σε νομούς της χώρας που δεν έχουν ακόμη κανένα κρούσμα. Θα είναι καταστροφικό, γιατί τα επαρχιακά νοσοκομεία δεν έχουν τις υποδομές για να υποστηρίξουν άλλες σοβαρές παθήσεις, πόσο μάλλον μια πανδημία.
Επίσης ούτε τα νοσοκομεία των μεγάλων αστικών κέντρων θα αντέξουν μια αύξηση των κρουσμάτων. Κοντολογίς, με καθαρά ιατρικούς όρους, η λήξη της καραντίνας δρομολογείται μόνο όταν βρεθούν το φάρμακο για τον κορονοϊό και το εμβόλιο.
Σε διαφορετική περίπτωση πάμε στην «ανοσία της αγέλης», για την οποία τόσο επικρίθηκε ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον.