Έναν εξωπλανήτη μεγέθους Γης, σε τροχιά γύρω από το άστρο του στην «κατοικήσιμη ζώνη» (την περιοχή γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης μπορεί να υποστηρίζει ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή), ανακάλυψε διεθνής ομάδα επιστημόνων, αναλύοντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler.
Έναν εξωπλανήτη μεγέθους Γης, σε τροχιά γύρω από το άστρο του στην «κατοικήσιμη ζώνη» (την περιοχή γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης μπορεί να υποστηρίζει ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή), ανακάλυψε διεθνής ομάδα επιστημόνων, αναλύοντας δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler.
Επιστήμονες ανακάλυψαν αυτόν τον πλανήτη, ονόματι Kepler-1649c, εξετάζοντας στοιχεία από παλιές παρατηρήσεις του Kepler, το οποίο αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία το 2018. Ενώ προηγούμενες αναζητήσεις με αλγόριθμο υπολογιστή δεν είχαν οδηγήσει στον εντοπισμό του, επιστήμονες που εξέταζαν τα δεδομένα του Kepler έριξαν μια δεύτερη ματιά στο ίχνος του και τον αναγνώρισαν ως πλανήτη. Από όλους τους εξωπλανήτες που έχει εντοπίσει το Kepler, ο μακρινός ατυός κόσμος, σε απόσταση 300 ετών φωτός από τη Γη, είναι ο πιο κοντινός στη Γη σε μέγεθος και εκτιμώμενη θερμοκρασία.
Ο νέος αυτός κόσμος έχει μέγεθος 1,06 φορές αυτό της Γης. Επίσης, η ποσότητα του φωτός που δέχεται από το άστρο του είναι το 75% αυτής που δέχεται η Γη από τον ήλιο, κάτι που σημαίνει ότι η θερμοκρασία του εξωπλανήτη μπορεί να είναι παρόμοια με αυτήν του πλανήτη μας. Ωστόσο, αντίθετα με τη Γη, είναι σε τροχιά γύρω από έναν κόκκιν νάνο. Αυτά τα άστρα είναι γνωστά για τις εκλάμψεις τους, που μπορεί να κάνουν το περιβάλλον ενός πλανήτη επικίνδυνο (αν και δεν έχουν παρατηρηθεί τέτοια περιστατικά στο συγκεκριμένο σύστημα).
Είναι πολλά ακόμα αυτά που είναι άγνωστα για τον Kepler-1649c, μεταξύ των οποίων και η ατμόσφαιρά του, που θα επηρέαζε τη θερμοκρασία ενός πλανήτη. Οι υπολογισμοί για το μέγεθος του πλανήτη έχουν σημαντικά περιθώρια λάθους, όπως και όλες οι τιμές στην αστρονομία όταν μιλάμε για αντικείμενα που μελετώνται από μεγάλες αποστάσεις. Οι βραχώδεις πλανήτες σε τροχιά γύρω από κόκκινους νάνους παρουσιάζουν αυξημένο αστροβιολογικό ενδιαφέρον. Ωστόσο οι αστροβιολόγοι θα χρειαστούν περισσότερες πληροφορίες για τον πλανήτη προκειμένου να αξιολογήσουν εάν είναι όντως κατάλληλος για ύπαρξη ζωής όπως την ξέρουμε- παρόλα αυτά, με βάση αυτά που ξέρουμε ήδη, ο Kepler-1649c παρουσιάζει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον για επιστήμονες που ψάχνουν κατοικήσιμους κόσμους.
Υπάρχουν άλλοι εξωπλανήτες που θεωρούνται περιπτώσεις «Νέας Γης» σε μέγεθος, όπως ο TRAPPIST-1f και, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, ο Teegarden c. Άλλοι μπορεί να είναι πιο κοντά στη Γη σε θερμοκρασία, όπως ο TRAPPIST-1d και TOI 700d. Ωστόσο δεν υπάρχει άλλος εξωπλανήτης που να θεωρείται πως είναι πιο κοντά στη Γη και στις δύο αυτές τιμές, και ταυτόχρονα να βρίσκεται στην κατοικήσιμη ζώνη του συστήματός του.
«Από όλους τους εσφαλμένα επισημανθέντες πλανήτες που έχουμε ανακαλύψει, αυτός είναι ιδιαίτερα συναρπαστικός- όχι μόνο επειδή είναι στην κατοικήσιμη ζώνη και μεγέθους Γης, αλλά λόγω του πώς μπορεί να αλληλεπιδρά με τον γειτονικό του πλανήτη» είπε ο Άντριου Βάντερμπεργκ, ερευνητής στο University of Texas at Austin και πρώτος συντάκτης του σχετικού επιστημονικού άρθρου που δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal Letters. «Αν δεν είχαμε εξετάσει με το χέρι τη δουλειά του αλγορίθμου, μπορεί να μας είχε ξεφύγει».
Ο Kepler-1649c κινείται σε τροχιά γύρω από τον μικρό κόκκινο νάνο σε τόσο μικρή απόσταση που ένας χρόνος (μια πλήρης περιστροφή γύρω από το άστρο) στον Kepler-1649c αντιστοιχεί σε μόλις 19.5 ημέρες Γης. Το σύστημα έχει άλλον έναν βραχώδη εξωπλανήτη περίπου ίδιου μεγέθους, αλλά κινείται γύρω από το άστρο σχεδόν στη μισή απόσταση από ό,τι ο Kepler-1649c- όπως η Αφροδίτη είναι περίπου στη μισή απόσταση από τον ήλιο σε σχέση με τη Γη. Οι κόκκινοι νάνοι είναι μεταξύ των πιο κοινών άστρων στον γαλαξία, οπότε πλανήτες σαν αυτόν ίσως να είναι πιο κοινοί τελικά από ό,τι πιστευόταν ως τώρα.