Με τα δυσοίωνα σενάρια για την παγκόσμια οικονομία να διαδέχονται το ένα το άλλο, ακόμα και οι πλέον αισιόδοξοι αντιλαμβάνονται πως η επιστροφή στην κανονικότητα δεν μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη.
Από την έντυπη έκδοση
Με τα δυσοίωνα σενάρια για την παγκόσμια οικονομία να διαδέχονται το ένα το άλλο, ακόμα και οι πλέον αισιόδοξοι αντιλαμβάνονται πως η επιστροφή στην κανονικότητα δεν μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη.
Η σταδιακή χαλάρωση των μέτρων που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού αναμένεται να ξεκινήσει από το Μάιο.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει και επιστροφή στην εργασιακή ομαλότητα.
H οικονομία έχει νοσήσει και η θεραπεία θα είναι μακροχρόνια, καθώς μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν.
Η κυβέρνηση επεξεργάζεται ήδη νέα πακέτα μέτρων, επεκτείνοντας τον χρονικό ορίζοντα της στήριξης επιχειρήσεων και εργαζόμενων. Ωστόσο, σε επόμενη φάση απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις, με έμφαση σε ευαίσθητους τομείς που κυρίως έχουν χτυπηθεί από τον κορονοϊό (τουρισμός, μεταφορές κ.ά.).
Την ίδια στιγμή είναι αναγκαίο να ληφθούν εγκαίρως μέτρα για να αποφευχθεί ένα τσουνάμι μειώσεων μισθών και ένα μπαράζ απολύσεων. Σε αυτή τη φάση η ομπρέλα προστασίας καλύπτει τρεις στις τέσσερις επιχειρήσεις και οκτώ στους δέκα μισθωτούς, με ενεργοποίηση της ρήτρας διατήρησης των θέσεων εργασίας. Ωστόσο και την επόμενη μέρα πρέπει να διασφαλιστεί πως οι επιχειρήσεις θα αντέξουν και τα εργασιακά δικαιώματα θα προστατευτούν.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για ένα εντελώς νέο τοπίο, με τους ξένους οίκους να εξετάζουν απαισιόδοξα σενάρια για το πού τελικά θα φτάσει η ύφεση. Μέσα σε αυτό το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, καμπανάκι χτυπά και η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Μεταξύ άλλων προειδοποιεί πως με την πανδημία του νέου κορονοϊού, η αγορά εργασίας βρίσκεται αντιμέτωπη με τη «σοβαρότερη κρίση της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», καθώς 1,2 δισεκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν με απόλυση ή με μείωση του μισθού τους.
Πρόκειται βέβαια για ένα παγκόσμιο φαινόμενο, ωστόσο η πολυτραυματισμένη -από τα μνημονιακά χρόνια- ελληνική αγορά εργασίας είναι πιο ευάλωτη σε σχέση με άλλες, ισχυρές οικονομίες. Και ας μην ξεχνάμε πως οι αντοχές επιχειρήσεων και εργαζόμενων έχουν ήδη δοκιμαστεί για σχεδόν μια δεκαετία. Επομένως οι όποιες κινήσεις πρέπει να είναι γρήγορες και στοχευμένες, ώστε να επουλωθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα το τραύμα.