Απόψεις
Τετάρτη, 01 Απριλίου 2020 08:46

Mεταξύ λοιμού και λιμού

Χωρίς δουλειά πια, αποφασίζουν να φύγουν μαζικά για τα χωριά. «Δεν ξέρω πότε θα με επηρεάσει ο κορονοϊός, όμως ξέρω πως θα πεθάνω από πείνα αν μείνω στο Νέο Δελχί» λέει ένας νεαρός Ινδός στο BBC, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.

Από την έντυπη έκδοση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Χωρίς δουλειά πια, αποφασίζουν να φύγουν μαζικά για τα χωριά. «Δεν ξέρω πότε θα με επηρεάσει ο κορονοϊός, όμως ξέρω πως θα πεθάνω από πείνα αν μείνω στο Νέο Δελχί» λέει ένας νεαρός Ινδός στο BBC. 

Στη Ζιμπάμπουε, η αναστολή λειτουργίας των δημόσιων συγκοινωνιών και τα μέτρα περιορισμών είναι σαν να κλέβουν το ψωμί των αναγκεμένων. «Δεν μπορώ να θρέψω την οικογένειά μου αν δεν δουλέψω» συνόψισε κάποιος που περίμενε επί ώρες λεωφορείο. 

Ακόμη και στη Δύση δύσκολα για πολλούς το ψυγείο θα γεμίσει. Δεν είναι μόνο οι άστεγοι, που χάνουν και το λιγοστό, καθώς μπαίνουν λουκέτα σε κουζίνες και τράπεζες τροφίμων για τους εκτεθειμένους στον δρόμο. Στην Ιταλία, η πανδημία επιδεινώνει των ευάλωτων την οικονομική υγεία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του μεγαλύτερου αγροτικού συνδικάτου της χώρας Coldiretti, επιπλέον 500.000 άνθρωποι έχουν προστεθεί σε αυτούς με επείγουσες διατροφικές ανάγκες, πέραν των 2,7 εκατ. που είχαν λάβει πέρυσι βοήθεια σε τρόφιμα από οργανώσεις. Μόνο τον Μάρτιο τα αιτήματα που δέχθηκε αυξήθηκαν κατά 25%-30%.

Εκατομμύρια άνθρωποι μεταξύ λοιμού και λιμού. Δεν είναι προφητεία, όπως στην αρχαία Αθήνα με την ανεξέλεγκτη επιδημία. Τότε, που ανέσυραν τον χρησμό «Θα έλθη δωρικός πόλεμος και λ(ο)ιμός μαζί μ’ αυτόν» και διαφωνούσαν σε ποια συμφορά αναφερόταν.

«Είναι αληθές ότι αντέτειναν μερικοί ότι ο παλαιός στίχος ωμιλούσε περί λιμού και όχι λοιμού, αλλά επί του παρόντος επεκράτησε φυσικά η γνώμη ότι η λέξις, της οποίας είχε γίνει χρήσις εις το άσμα, ήτο λοιμός, καθόσον οι άνθρωποι εμνημόνευαν τον στίχον σύμφωνα με τα παθήματά των. Αλλά εάν ποτέ επέλθη άλλος δωρικός πόλεμος μετά τον σημερινόν, και συμπέση να επέλθη λιμός, μου φαίνεται πιθανόν ότι τον στίχον θα ψάλλουν με την λέξιν αυτήν». (Θουκυδίδης, μετάφραση Ελ. Βενιζέλου.)

Γειτόνισσες στο κακό οι ομόηχες λέξεις, σε ξαναβάζουν σε μαύρες σκέψεις. Η πανδημία κάπως -με τα περιοριστικά μέτρα-, κάποτε -με ένα εμβόλιο- θα τελειώσει. Η οικονομική πανδημία πώς θα λιώσει, τι και πόσους θα σαρώσει; Κάθε στοιχείο βρίσκεται σε πρωτοφανή ελεύθερη πτώση. Ποιο σχήμα την ύφεση θα αποδώσει; V, U, L ή μήπως I; Σε κάθετη γραμμή, σημερινοί είμαστε και ξένοι, δυνατοί και νυχτωμένοι.