Έναν τρόπο αναχαίτισης εχθρικών drones εν πτήσει αναπτύσσουν ειδικοί ρομποτικής των Sandia National Laboratories: Οι ερευνητές δοκίμασταν επιτυχώς το συγκεκριμένο concept σε εσωτερικό χώρο, με ένα σμήνος τεσσάρων μη επανδρωμένων αεροσκαφών που πετούσαν συγχρονισμένα, με το καθένα να κρατά μια γωνία ενός διχτυού.
Έναν τρόπο αναχαίτισης εχθρικών drones εν πτήσει αναπτύσσουν ειδικοί ρομποτικής των Sandia National Laboratories: Οι ερευνητές δοκίμασταν επιτυχώς το συγκεκριμένο concept σε εσωτερικό χώρο, με ένα σμήνος τεσσάρων μη επανδρωμένων αεροσκαφών που πετούσαν συγχρονισμένα, με το καθένα να κρατά μια γωνία ενός διχτυού. Ενεργώντας μαζί, αναχαίτισαν τον ιπτάμενο στόχο, τον παγίδευσαν στον αέρα σαν έντομο που πιάστηκε σε δίχτυ και τον κατέβασαν με ασφάλεια στο έδαφος.
Η δοκιμή αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο ενός διετούς προγράμματος ονόματι Aerial Suppression of Airborne Platforms. Η επίδειξη αυτή οδήγησε σε χρηματοδότηση τριών ετών συνεχούς έρευνας και δοκιμών για το πρόγραμμα Mobile Adaptive/ Reactive Counter Unmanned System, ή αλλιώς, MARCUS, το οποίο θα αντιμετωπίζει υπάρχουσες και μελλοντικές απειλές εθνικής ασφαλείας από μικρά, μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
«Αυτό είναι το μέλλον...σκεφτείτε το ως drone εναντίον drone. Αυτό που πρέπει να επιτύχουμε είναι ο συνδυασμός δυνατοτήτων εδάφους και αέρα για την καλύτερη αντιμετώπιση της απειλής των μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο μέλλον» είπε ο Τζον Σάλτον, μάνατζερ της ομάδας που εργάζεται πάνω στο MARCUS.
Τόσο η κυβέρνηση των ΗΠΑ όσο και η αμυντική βιομηχανία διερευνούν τρόπος αναχαίτισης εχθρικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, με κάποιους φορείς να έχουν σημειώσει επιτυχία στη χρήση διχτυών εναντίον στόχων από μεμονωμένα drones. Η έρευνα των Sandia βασίζεται πάνω στον συντονισμό σμήνους και τη μεταφορά διχτυών ομαδικά. Το σμήνος των μη επανδρωμένων αναχαιτιστικών ελεγχόταν από έναν υπολογιστή στο έδαφος, όπως σημείωσε ο επικεφαλής του project, Ντέιβιντ Νόβικ. «Το σύστημα υπολογιστή γνωρίζει πού βρίσκεται κάθε αεροσκάφος ανά πάσα στιγμή και στέλνει εντολές που κινούν ανάλογα το σύστημα στο σύνολό του» είπε σχετικά. Αυτό επιτρέπει στα αεροσκάφη να βελτιστοποιούν τη θέση τους για την αναχαίτιση των drones- στόχων.
Στο πλαίσιο των ερευνών των Sandia έχουν αναπτυχθεί αλγόριθμοι για ιπτάμενα συστήματα άμυνας επειδή τα συστήματα εδάφους έχουν περιορισμούς, όπως είπε ο Σάλτον- για παράδειγμα, τα επίγεια ραντάρ δυσκολεύονται να εντοπίζουν αεροσκάφη που πετούν χαμηλά, ανάμεσα σε κτίρια και δέντρα. Ιπτάμενα συστήματα με αισθητήρες, όπως αυτά στο πρόγραμμα MARCUS, θα μπορούσαν να βελτιώσουν δραματικά τις δυνατότητες αντιμετώπισης απειλών, ακόμα και καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, όπως πρόσθεσε. Η ιδέα πίσω από το MARCUS είναι πως τα drones θα μπορούν να αναχαιτίζουν μικρές απειλές και να τις κρατούν σε απόσταση ασφαλείας από εγκαταστάσεις και ανθρώπους.