Η οικογένεια του Ολυμπιακού θρηνεί την απώλεια του επίτιμου προέδρου του Ερασιτέχνη κι ενός μεγάλου παράγοντά της, του Λεωνίδα Θεοδωρακάκη, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών.
Η οικογένεια του Ολυμπιακού θρηνεί την απώλεια του επίτιμου προέδρου του Ερασιτέχνη κι ενός μεγάλου παράγοντά της, του Λεωνίδα Θεοδωρακάκη, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών.
Ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 9 Σεπτεμβρίου 1929 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Με τον «ερυθρόλευκο» σύλλογο ξεκίνησε να ασχολείται το 1963, ως πάρεδρο μέλος.
Μία χρονιά αργότερα έγινε μέλος της εφορίας του κολυμβητικού τμήματος και ύστερα αναπληρωτής εφόρου, ενώ το 1967 εξελέγη τακτικό μέλος στους 100 «Αθάνατους» και ακολούθως έγινε μέλος του Δ.Σ., ως έφορος του κολυμβητικού τμήματος.
Στις 4 Δεκεμβρίου 1970 ανέλαβε και τα καθήκοντα του αρχηγού στο ποδοσφαιρικό τμήμα, ενώ ύστερα έγινε και ταμίας (ως τον Σεπτέμβριο του 1975) και το 1976 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΠΟ και της τεχνικής επιτροπής.
Το 1977 και ως τον Νοέμβριο του 1979 διατέλεσε πρώτος αντιπρόεδρος, γενικός αρχηγός και υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος, με την ομάδα να πανηγυρίζει σε αυτό το διάστημα τρία νταμπλ.
Το 1980 εξελέγη εκ νέου μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΟ, παραμένοντας στην Ομοσπονδία ως τον Σεπτέμβριο του 1990 και διατελώντας στο διάστημα της θητείας του αντιπρόεδρος, ταμίας, πρόεδρος διάφορων επιτροπών, μέλος της τεχνικής επιτροπής και έφορος Εθνικών ομάδων. Από το 1992 έως το 2001 διετέλεσε μέλος του Δ. Σ. του ΕΣΑΚΕ.
Τον Ιούλιο του 1990 επανήλθε στον Ολυμπιακό και από το 1991 έως το 2008 ήταν ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού και πρόεδρος του ανδρικού τμήματος βόλεϊ. Να σημειωθεί, επίσης, ότι από το 1992 έως το 2001 υπήρξε μέλος και στο Δ.Σ. του ΕΣΑΚΕ, ενώ ως το 2009 ήταν μέλος στο Δ.Σ. της ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Επί ημερών του, όλα τα τμήματα κατέγραψαν δεκάδες τίτλους, μεταξύ των οποίων και ευρωπαϊκοί. Το 2008 ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού και μετείχε στη νέα διοίκηση που προέκυψε από τις εκλογές τον Ιούνιο του 2011, ενώ τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, μετά τις νέες αρχαιρεσίες, ανέλαβε το σωματείο και βοήθησε στην εξεύρεση λύσεων, καθώς τα προβλήματα, κυρίως οικονομικά, ήταν μεγάλα τότε.