«Οι άνθρωποι που έρχονται δεν είναι από την Ιντλίμπ» δήλωσε ο πρωθυπουργός και τα τουρκικά που μιλούν κάποιοι εξ αυτών τον επιβεβαιώνουν ασφαλώς. Ωστόσο, η άκρη του νήματος βρίσκεται στην Ιντλίμπ, γράφει η Κατερίνα Τζωρτζινάκη.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Οι άνθρωποι που έρχονται δεν είναι από την Ιντλίμπ» δήλωσε ο πρωθυπουργός και τα τουρκικά που μιλούν κάποιοι εξ αυτών τον επιβεβαιώνουν ασφαλώς. Ωστόσο, η άκρη του νήματος βρίσκεται στην Ιντλίμπ.
«Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη θα προσεγγίσει τον Ερντογάν φιλικά, το παιχνίδι έχει ανοίξει πάρα πολύ. Θα εξαρτηθεί τι είδους συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί στην Ιντλίμπ, γιατί είναι βέβαιο ότι ο Ερντογάν δεν αντέχει άλλα φέρετρα. Σε μια κοινωνία η οποία έχει κουραστεί και σε μια οικονομία η οποία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο είναι και αυτός ένας λόγος για την αύξηση των ροών». Η αδερφή του πρωθυπουργού συνοψίζει την κατάσταση λίγο πριν από τη συνάντηση στη Μόσχα, όπου ο στριμωγμένος Ερντογάν από τη συμφωνία με τον Πούτιν κάτι θα περισώσει.
Δεν έχει και άλλη επιλογή, γι’ αυτό και απασφάλισε πριν από τη συναλλαγή. Ο εκβιασμός της Ευρώπης δεν φαίνεται να λειτουργεί, καθώς η Ελλάδα κατάφερε να κρατήσει στον Έβρο. «Είναι τόσο ανέντιμο εκ μέρους του Ερντογάν... αλλά στο τέλος ίσως αναγκαστούμε να πληρώσουμε. Τι άλλο να κάνουμε;» είπε ένας διπλωμάτης στο Reuters. Θα πληρώσουν, αλλά στην τουρκική αξίωση για «ζώνη ασφαλείας» στη βόρεια Συρία δεν θα ενδώσουν. Για τη χάρη του Τούρκου με τον Ρώσο δεν θα μαλώσουν.
Στο τραπέζι των σημερινών διαπραγματεύσεων θα κριθούν πολλά. Ύστερα από τα κέρδη του Σύρου προέδρου στο πεδίο της μάχης, ο νέος συμβιβασμός μάλλον θα είναι δυσμενέστερος από αυτόν του 2018 για την Τουρκία. Ίσως η Μόσχα δώσει στην Τουρκία κάποιες εγγυήσεις ότι θα μπορεί να επεμβαίνει σε βάθος κάποιων χιλιομέτρων επί συριακού εδάφους, αν και όταν αντιμετωπίζει απειλές. Ίσως πάρει κάτι περισσότερο, αλλά αναβίωση του Σότσι του 2018 δύσκολα με τις παρούσες συνθήκες μπορώ να φανταστώ. Ίσως πάρει κάτι περισσότερο από μια μικρή περιοχή που οριοθετείται από δυο βασικούς αυτοκινητόδρομους, αλλά θα αφήνει το 60% της Ιντλίμπ στον έλεγχο του Άσαντ.
Σε κάθε περίπτωση, η υποδοχή περισσότερων προσφύγων δεν είναι κάτι που θα δεχτεί η τουρκική κοινωνία. Παρατείνεται το σπιράλ της βίας.