«Τα Mαθηματικά είναι λέξεις, είναι κόμβοι εννοιών. Tα Mαθηματικά είναι γλώσσα», υποστηρίζει ο Γάλλος μαθηματικός Λοράν Λαφόργκ, που τιμήθηκε το 2002 με το βραβείο Φιλντς, τη μεγαλύτερη διάκριση για τους μαθηματικούς.
Κάποιοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν αυτή τη γλώσσα, άλλοι έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο, καθώς βρίσκουν ψυχρό το κυνήγι των μαθηματικών εννοιών, και ελάχιστοι δοκιμάζουν τα όρια της γλώσσας, άρα και τα όρια του κόσμου τους, αν πιστέψουμε τον Βιτγκενστάιν.
Ο 27χρονος Γάλλος Αλέξις Λεμέρ ανήκει στην τρίτη κατηγορία. Υπολόγισε, χωρίς χαρτί και μολύβι, και χωρίς να είναι ο Ντάστιν Χόφμαν στον «Ανθρωπο της Βροχής», σε κάτι παραπάνω από ένα λεπτό, τη ...13η ρίζα ενός αριθμού με 200 ψηφία, που επέλεξε τυχαία ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής. Με άλλα λόγια, βρήκε τον αριθμό που αν πολλαπλασιαστεί 13 φορές με τον εαυτό του δίνει τον αριθμό που είχε "βγάλει" αρχικά το πρόγραμμα του υπολογιστή.
Ο Λεμέρ εξασκείται επί χρόνια σ' αυτή την άσκηση εκτέλεσης κατάλληλων υπολογισμών, και εφαρμόζει στο μυαλό του ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης για έξυπνες μηχανές. Αντιστρέφει δηλαδή τη διαδικασία προσομοίωσης του ανθρώπινου εγκεφάλου από Η/Υ.
«Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν, αλλά ο δικός μου εγκέφαλος λειτουργεί γρήγορα, μερικές φορές πολύ-πολύ γρήγορα», εξήγησε.
Ο Λεμέρ δεν δίνει απάντηση στο ερώτημα της ανθρώπινης ευφυΐας, διαπιστώνει κάτι εκ του αποτελέσματος. Η λύση του μεγάλου αινίγματος «πώς λειτουργεί αυτός ο φαιόχρωμος πολτός κυττάρων των 1.500 γραμμαρίων, με την πυκνότερη οργάνωση πληροφορίας στο γνωστό Σύμπαν» ανάγεται στο τελικό σύνορο της επιστήμης.
Κ.Τ.